Lütfen Okumayınız!
16 Ağustos 2012, 04.36 A- A+
Başlığa bakıp da "Bu lahana turşusu da ne yazmış da okumayınız diyor acaba" dediğinizi duyar gibiyim. Ancak bu başlık okuduğum bir kitabın ön sözünde vardı. "Lütfen okumayınız!" diyordu yazar ve inanın insanın deli gibi okuyası geliyordu. İçerikte ise ön söz olabilecek şeylerden farklı ifadeler yoktu. Kitabın nasıl oluştuğu, teşekkür ettiği kişiler vs. Ama şunu da eklemiş yazar. "Biliyorum, ön sözler pek okunan yerler değil; ama okumayınız dediğim için okuma isteğiniz arttı değil mi?" Doğruydu. Yapılmaması isteneni yapmak, yasak olana yaklaşmak, gizli olanı araştırmak insanı cezbediyor. İşte bu yazıyı da sırf okumayınız dediğim için okuyorsunuz. Eğer başlık "Lütfen okuyunuz !" olsaydı eminim çok az kişinin dikkatini çekecekti.
Bu başlık vesilesiyle bir mesaj vermeye de çalışmıyorum. Herkes kendine göre mesajı almıştır. Ama şunu da merak etmiyor değilim. Yasak olanı ne kadar merak ediyoruz?
Saygılarımla...
YORUMLAR
Eleştirdiğiniz konuya mahkum etmişsiniz paylaşımınızı... keşke içini doldursaydınız.Resmen kandırdınız beni.. Bari kitabın içeriğinden bahsetseydiniz yada adını verseydiniz.
Tabağı havaya fırlatıp, üyeyle birlikte resmini çekerek; '' ufo gören saf gamyunlular '' ve '' tabak gören uyanık gamyunlular '' testi daha önce farklı şekilde ve çok kez yapıldı burada.. Bu iki durumda da değişmeyen tekşey resimlerdi..Ama maalesef siz boş resimsiz çerceve sunmuşsunuz.
Mesajı veren resimlerdir,çerçeve değil..
Yazının verdiği kısa, kısa olduğu kadar da anlamlı ve uzun mesaja gelirsek..Yasak olanı ne kadar merak ediyoruz?
"İnsanoğlu men olunduğuna haristir" (isteklidir) sözü, asırlar öncesinden bu sorunun cevabını vermiştir zaten. Yapma-etme dediğiniz vakit karşınızdaki insanda bir merak oluşması normaldir. Ama yapmamasının, etmemesinin nedenlerini söylerseniz, onu bilgilendirmiş olur ve merakınıda azaltmış olursunuz.
Çocukluğuma dair kısa bir örnek vericem. Çocukken hiç yemek yemez, doğru dürüstte uyumazmışım. Zayıf çelimsiz bir çocuk olduğum için annem hasta olmamdan korkar, zorla bana yemek yedirirmiş. Sonra annemle babam kendi aralarında anlaşmışlar. Ortaya yemek gelir ve ikisi aynı anda bana "sakın bu yemeği yeme" diye sert çıkışırlarmış. Annem diyor ki; biz öyle dedikçe, sen bütün tabağı bitirirdin. Ve uykum için de aynı yöntemi uygularlarmış. "uyumayacaksın" dedikleri vakit, yorganı üstüme çeker mışıl mışıl uyurmuşum. Kimileri için bu inada örnek gibi gelse de sonuçta yasak gibi gösterilen şeyi yapma çabamı da gözardı etmemek lazım.
Demek ki yasakları delme ya da merak isteği taa çocukluktan başlıyor. Büyüdükçe de bu "istek" olmaktan çıkıp "gerçek" oluyor.
Mesaj yerine ulaşmıştır.