gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Ya Umutlar da Biterse...

13 Eylül 2012, 14.52
A- A+

İlk zamanlar sabahları korkarak uyanırdım , hemen el ve ayaklarıma bakardım ' bugün hangileri değişime uğramış ' diye.. bugün ise bozulan eklemlerimi önemsemiyorum , sadece hayatta kalabilmek için mücadele veriyorum ,  çünki anneyim ben..

Üç yıldır RA hastasıyım ( iltihaplı romatizma ) ve bu zaman zarfında tedavi gördüğüm halde hastalık hızla ilerlemekte bedenimde . Aldığım ilaçların yan etkilerinin hayatımı tehdit edebilecek güçte olduklarını bilsemde yaşamak için kullanmak zorunda olduğumun bilincindeyim.

RA , romatizma diye ilk duyulduğunda basit bir hastalıkmış gibi geliyor insana ilk anda, inanın  hiçte öyle değil  , hele de iltihaplı olursa bendeki gibi , kan yoluyla bütün bedeninize yayılıyor sinsice..

İçimdeki düşman diyorum ben ona , öyle zeki ki  her seferinde yeni bir hedef seçiyor kendine, daha önce işgal ettiği yerlerde de hakimiyetini sürdürmeye devam ediyor acımasızca .. Önce el ve ayaklar , bilekler , dirsek ve dizler ve boyun son bir kaç aydır da omurga eklemlerimde faaliyette.. insan bedeninde  360 eklem olduğunu düşünürsek  , bu gidişle  bu duruma dayanma katsayım imkansız hale gelecek biliyorum.  Her sabah eklemlerimin ağrısıyla güne başlamak zorundayım , çökmüş bir bağışıklık sistemi , ne ellerim bir bardak çayı tutabiliyor acımadan , ne de ayaklarım yere basabiliyor , eğilip doğrulmaya çalışmak sa daha bir acı verici , taki ilaçlarımı alıp 3_4 saat   sonra etki etmeye başlayacağı ana kadar yatağa mahkum konumdayım , bu hergün böyle sürüp gidiyor. Kısa sürede bende yaptığı yıkımın bu derece fazla olması ( sedimentasyon normal değerlerde 0_20 arası  , bendeyse 40_66 arasında değişmekte ) yani hastalığın bende ki ilerleme hızının yüksekliğinden kaynaklı. 

 Şu günlerde omurgamı ele geçirmekle meşgul , ne zaman ki iç organlara yayılacak ( akciğerler, karaciğer ve böbrekler )  o zaman öldürücü yüzünü göstermiş olacak bana..nefes alışlarımın zorlaştığını hissediyorum  son üç aydır  ve iki kez nefes alamamaktan kriz yaşadım acilde çözümlenen. Düşmemem gerekiyor kemiklerim kırılgan konumda, hergün almak zorunda olduğum kortizon bir taraftan hayatımın devamını sağlarken diğer yandan kemiklerimi eritmekle meşgul.

Aldığım tedavinin saç ve kirpiklerimi dökmesini de önemsemiyorum , dizlerimin yuvarlak değilde hergün daha da köşegen oluşunu izlesem de takılı kalmıyorum ( belki birazda rol yapıyorum kendime ) , ilk zamanlarda ki gibi parmaklarımı da saklamıyorum toplum içinde .. sadece yaşamak istiyorum .. iki oğlumu hayata hazırlamak için yeterince zamanım olsun istiyorum.. hissediyorum , hissediyorum işte  sanki mahkum olduğum zaman hızla tükenmekte..

Bunları anlattım sizlere , neden mi ..bugün mahkum edebileceğim tek bahanem katlanamadığım bu ağrılar  , notalar suçsuz..

Ve ben çok yoruldum , bulamadığım çözümü aramaktan , ve ben bugün dilenciyim..

Umut dilenen..

Yardım istiyorum sizlerden bu konuda , bir umut işte .. belki bu satırları okuyan biri biliyordur çaresini, bana bir çözüm yolu önerebilir umudundayım.. ben bulamadım , alternatif tıptan da yararlanmaya çalıştım , ellinin üzerinde bitkiyi araştırdık bu konuda yetişmiş bir arkadaşımla halen daha araştırmaya devam ediyoruz. Bitkisel yağlar ( hem harici hem dahili karışımlar ) , çaylar , tohumlar  ve  extratlar kullandım , ben güçlendimmi bilmiyorum ama içimdeki düşman çok güçlü..

Biliyorum ki Yaradan bu derdi verdiyse çaresini de vermiştir , ama nerede ve kim biliyor.. ben bulamadım. Çoğumuz sülüklere tiksinti duyarak bakarız , umut olması için her eklemimin üzerine koydum salgıladıkları enzimlerin fayda etmesi umuduyla.. ettimi bilemedim ama bir sürü mercedesim olduğu kesin .( sülükler ısırdıkları yerlerde mercedesin sembölü gibi iz bırakıyorlar ) . Görüyorsunuz ya gamzeler ıslansa da pozitif olabiliyorum bazı bazı..

Ve burada ki ortam her zaman pozitif etkiledi beni , en başta blog yazmak , sanki bana özel bir yer gibi  , sanki günlüğün canlı hali gibi  , sanki benim zulam hem herkesin bildiği hem de kimsenin bilemediği öyle bir yer işte..Ve gelen yorumlar sayesinde sizlerle iletişim kurmak  bir başka güzeldi benim için ..

Sizlere ve bu ortamı sağladığı için Gamyuna teşekkürlerimi iletmek isterim.

                                                                                             sağlıcakla kalın..

 

YORUMLAR

14 Eylül 2012, 12.51
Sevgili veda öncelikle acil şifalar diliyorum ALLAH tan sizin için ve bütün şifa bekliyenler için sizin için bu konuyu araştırmak istiyorum rabim dert veriyosa derdinide vermiştir inşallah hep birlikte buluruz gecmiş olsun herzaman hayata gülümsemeniz dileyiyle inşallah.
15 Eylül 2012, 00.56
Ah be vedam... durduğu yerde sayan gamyun bloga bak, face goggle twet bile eklendi.renklendi. Her şeyin çaresi var güzelim.
Şey diyodum, bir gün hastanede bi adam gördüm şeker hastası ama kalp amaliyatı olmuş, bir kaç hastalığı daha varmış, elleri yara bere içinde 60 ın üstünde galiba yaşı...Ama varya allah seni inandırsın delikanlı gibi şen şakrak adam. Şey diyor adam:- beni ayakta tutan bu...Bu diye ima ettiği neşesi ve pozitifliği...hadi şimdi dik dur hiç sevmem ağlak kadınları :)
15 Eylül 2012, 01.40
öncelikle geçmişolsun diliyorum  uzun zamandır gamyundayım  ve ılkdefa bır blog okuyup yorum yazıyorum aslına bakarsanız  benıde  çokkez  rahatlatmıstır gamyun  burdaolup   hoş zaman gecırmek hayatımın rutin sıkıntılarını unutturmakta bana  ve halıyle  rahatlatmakta burda okadar kiş tanıdımkı cogunlugu  uyuşabilecegım karekterlerdı ve buna  herzamanda şaşırırdım onca ınsanın arasından kendımızı cekiyorduk sankı bırbırımıze  sanırım bugecede  öyle oldu ve burda bu yorumu yazıyorum  tekrardan geçmişolsun diyorum görüşmek üzere
15 Eylül 2012, 06.35
Geçmiş olsun allah yardımcınız olsun acil şifalar dilerim 
15 Eylül 2012, 06.37
Geçmiş olsun gerçekten çok üzüldüm :( allah yardımcınız olsun
16 Eylül 2012, 09.59
merhabaöncelikle bunca sorun içinde umudunuzun olması güzel. bu size o hastalığın sizi ele geçirmesini engelleyebilecek ilaçların başında gelir. Yaşadığınız acıları sorunları en iyi yaşayan olarak siz bilebilirsiniz. okuyan herkes gibi bu konuda çevremde araştırma yaparak çıkabilecek çözümleri paylaşacağım..ALLAH'TAN size acil şifalar diliyorum. ALLAH sizi oğullarınıza bağışlasın..
03 Kasım 2012, 17.39
seni bugün tanıma fırsatı oldu ve hasta olduğunu bu yazıyı okuyunca anladım herşeyden önce umudunu yitirmememn çok güzel çünkü konuşmaların hep umut dolu hepde öyle kal çünkü moral çok önemli yüce allahım şifasını vercektir inşallah kalbinin güzelliği hiç bitmesin selametle....
25 Kasım 2012, 17.06

Sevgili VEDA ...

Okadar UMUTluyum ki bu hastaligi yenecegine..Seni ilk tanidigimda nickine takilmistim ..Neden VEDA diye..Eminimki cok yakinda Yüce Rabbim Sifani verecek..Sana gecen kis yasadigim birseyi anlatmak istiyorum ....

Cocukluk arkadasim ,genc kizligimizda coook cevizleri keyifle kirdigimiz canim arkadasim Bilge..Evlenip yurtdisina gittigimde onunda rüzgarlari ters yönden esmis ve benden coook uzaklara savurmustu ,az degil 20 yil kadar hic bir haber alamamistim ,ta ki Facebook ta bir arkadaslik teklifi görene kadar..Rana senmisin ??? diyen bir mesaj ..Oglunun facebook adresinden girmis beni bulmus ..Mutluluk özlemle karisinca acayip oluyormus..Yaz iznimde görüstük keyifli saatler gecirdik ve ayrildik bir sonraki yaza kadar ..Nasilsa artik Face de görüsebilecektik ..Bir ara yok oldu Face de , cok degil 1 ay sonra ..Kizkardesiyle görüstügümüzde ise .."Rana , ablam ölüyor ,Girtlak Kanseri,amelyati imkansiz hale getiren bir noktada yaralari,3 profösör en fazla 6 ay (bu sürenn en az 4 ayi bitkisel hayat ) ömür bicti. Haberi yok ama O sadece iyilesebilecegini ve en fazla 3 kemo..dan sonra eski sagligina kavusacagini biliyor " dediginde ...Kendime istanbulda geldim..Tüm eski kiz arkadaslar toplandik güldük eglendik gönlümüzce simardik ..Pijama partileri yaptik ..nöbetlese wc ye kapanip hickiriklarimizi sakladik ..5 kez daha gidip geldim istanbula onu görmek icin ..2 keresinde ÜMIDIMI yitirmis vaziyette ciktim hastahaneden ...Amelyat olmadi ..Yüce Allahim Onu yavrularina bagisladi ..Elimizden dua etmekten baska hic birsey gelmemisti ..Yattik,kalktik,uyuduk,uyandik ,nefes aldik DUA ETTIK...Suan 1 yili gecti o ilk duydugumuz andan ..Okadar saglikliki suanda..Okadar UMUT doluki ..Saclari uzadi,UMUTLARI cogaldi..Idealleri daha da costu...

 

Bunu sana anlattim cünkü; UMUT varsa insanin icinde...Yenemeyecegin hic bir zorluk yok canimin ici..Eminimki aslanlarina en güzel sekilde daha uzuuuun yillar agrilarindan arinmis bir sekilde annelik yapacaksin..DUAlarim seninle..

                                                           Hosluklarla kal....

29 Kasım 2012, 17.12
Senin yaşama sevincin ve sevenlerinin duaları senibu hastalıktan ALLAHIN izni ile kurtarcak.her hastalığın en iyi ilacı moral dir moralini yüksek tuttuğun sürece iyileşeceğin kesin.Mevlam seni ailene vebizlere bağışlasın.Evet umutlar hiç bitmemeli veebitirmeyeceğizdeee  
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın