‘Ben zoru sevdim..SevdanBirAteş Oldu. Ben seni sevdim..
14 Eylül 2012, 01.22 A- A+
Hayatım boyunca hep zor olanı seçtim; zorlarla savaştım, savaşımdan hep
başarıyla çıktım; sadece bir konuda başarısız oldum; o da üç bacaklı
idam sehpasına benzettiğim üç harfli “AŞK”… Bu zoru başaramadım, çok
emek verdim başarılı olmak için ama olmadı, çünkü aşkın da çok zorunu
seçtim… Bunun zorluğunu siz, art arda sıraladığım şu satırları
okuduğunuz zaman daha iyi anlayacaksınız;
Ben.... ‘Gözlerin gözlerime, tenin tenime değmeden, dokunmadan çok uzaklarda sevdim seni... ‘Karşılık beklemeden, vuslatın olabilme ihtimalinin sıfır olduğu bir ümitle tutuldum, sevdalandım sana…’
‘Beynimin her hücresine nüfuz etmiş, hafızamı meşgul eden bir virüs gibi dolaştın, seni buna rağmen sevdim… Gözümün önünde hayali görüntün, hafızamda adına mısralar dizerek sevdim… Geceleri seninle hayalden hemhal olarak, varlığını sayıklayarak sevdim…
‘Yokluğuna isyan etmeden, sessiz çığlıklar atarak gerçek dışı düşlerimde sevdim... Duru ve aziz olan bir suyun berraklığı gibi parlak, goncasını açmakta olan gülün ahengi gibi sessiz, sabahın seherinde gülüne serenat yapan bülbülün şakırdayan sesindeki güfte kadar gizemle sevdim seni…’
‘Dolunayın parlaklığıyla denize yansıması tanıklığında, sessizce hayalini düşünerek, ayın ışığına eş tutarak sevdim… Karanlıklara sığındığım gecelerde sana yepyeni aydınlık bir dünyayı nasıl kuracağımı düşünerek sevdim...’
’Biliyorum, sonu olmayan bir sevgi denizinde yüzerek sana ulaşabileceğimi hayal ederek sevdim… İmkânsızı, zorun fevkindeki zoru sevdim...’
‘Olması şüpheli yarını bugünde, dünü olmayan bugünde sevdim seni... ‘
‘Ben en zor olanı, yani en güzel olanı sevdim…’
‘Çünkü en güzel aşk, zor olan aşktır… ‘
‘Ben zoru sevdim… Ben seni sevdim…’
Bu bir başarısızlığın hikâyesidir… Başaramadığım zor’um bu işte…
Ben.... ‘Gözlerin gözlerime, tenin tenime değmeden, dokunmadan çok uzaklarda sevdim seni... ‘Karşılık beklemeden, vuslatın olabilme ihtimalinin sıfır olduğu bir ümitle tutuldum, sevdalandım sana…’
‘Beynimin her hücresine nüfuz etmiş, hafızamı meşgul eden bir virüs gibi dolaştın, seni buna rağmen sevdim… Gözümün önünde hayali görüntün, hafızamda adına mısralar dizerek sevdim… Geceleri seninle hayalden hemhal olarak, varlığını sayıklayarak sevdim…
‘Yokluğuna isyan etmeden, sessiz çığlıklar atarak gerçek dışı düşlerimde sevdim... Duru ve aziz olan bir suyun berraklığı gibi parlak, goncasını açmakta olan gülün ahengi gibi sessiz, sabahın seherinde gülüne serenat yapan bülbülün şakırdayan sesindeki güfte kadar gizemle sevdim seni…’
‘Dolunayın parlaklığıyla denize yansıması tanıklığında, sessizce hayalini düşünerek, ayın ışığına eş tutarak sevdim… Karanlıklara sığındığım gecelerde sana yepyeni aydınlık bir dünyayı nasıl kuracağımı düşünerek sevdim...’
’Biliyorum, sonu olmayan bir sevgi denizinde yüzerek sana ulaşabileceğimi hayal ederek sevdim… İmkânsızı, zorun fevkindeki zoru sevdim...’
‘Olması şüpheli yarını bugünde, dünü olmayan bugünde sevdim seni... ‘
‘Ben en zor olanı, yani en güzel olanı sevdim…’
‘Çünkü en güzel aşk, zor olan aşktır… ‘
‘Ben zoru sevdim… Ben seni sevdim…’
Bu bir başarısızlığın hikâyesidir… Başaramadığım zor’um bu işte…
YORUMLAR
Biz Yaradani görmeden sevmedik mi..?
ne güzel söylemiş hz. mevlana
Emeğinize sağlık..........