ANLAR

Eger,yenıden başlayabilseydim yaşamaya, 
İkincisinde daha çok hata yapardım. 
Kusursuz olmaya çalışmaz,sırtüstü yatardım. 
Neşeli olurdum, ilkinde olmadıgım kadar, 
Çok az şeyi 
Ciddiyetle yapardım. 
Temizlik sorun bile olmazdı asla. 
Daha çok riske girerdim. 
Seyahat ederdim daha fazla. 
Daha çok güneş doguşu izler, 
Daha çok dağa tırmanır,daha çok nehirde yüzerdim. 
Görmedigim bir çok yere giderdim. 
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye. 
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine. 
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım. 
Yeniden başlayabilseydim eger,yalnız mutlu anlarım olurdu. 
Farkında mısınız bilmem. yaşam budur zaten. 
Anlar,sadece anlar.Siz de anı yaşayın. 
Hiçbir yere yanında su,şemsiye ve paraşüt almadan, 
Gitmeyen insanlardandım ben. 
Yeniden başlayabilseydim eger,hiçbir şey taşımazdım. 
Eger yeniden başlayabilseydim, 
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım. 
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla. 
Bilinmeyen yollar keşfeder,güneşin tadına varır, 
Çocuklarla oynardım,bir şansım olsaydı eger. 
Ama işte 85'indeyim ve biliyorumn... 
ÖLÜYORUM.... 

 (Jorge Luis Borges )

Bu şiiri okuduğumda ;şöyle bir durup düşündüm. Ben ne yapardım acaba  ya da ne yapmazdım diye.Bir dergide okuduğum bu şiiri kesip cüzdanıma yerleştırmiştim  özenle. Nerden aklıma gelirdi ki bir gün GAMYUN_BLOGTA sizlerle paylaşacağım diye..

Hani eskilerin diliyle bir laf vardır ‘’şu fani dünya’’ derler  ya her iç çekişlerde , işte o dünyada nasıl yaşanılır? nasıl hayattan ders alınır?  Öğrenirim belki diye  saklamıştım galiba...Ya da mutsuz bezgin anlarımda yoldaş olsun bana diye.

Büyük annem hep derdi(allah rahmet eylesin...) ‘’cennet de cehennem de aslında burası ‘’.’’Yaşadığın hayatı cennete de cehenneme de çevirmek senin elinde ‘’. Şükürler olsun iyi bir eğitim almıştım; güzel de bir evlilik yapıp onun ürünü evlatlarımı bağrıma basmıştım. Evim de vardı başımı sokacak  , arabam da ayağımı yerden kesecek .Allaha şükür..Peki bu adam ölüme ramak kala ; hala hayıflanıyorsa , keşkeleri varsa demek ki eksik olan birşeyler vardı.Demek ki keyifli sandığımız yaşam daha farklı birşeydi.Başka  birşeyler vardı.Eksik bir şeyler! Beynimle düello yaptım, özbenliğimle hesaplaştım,tüm insani duygularımla kendimi sorguladım...En büyük eksiğimin ne olduğunu , eğer yeniden başlayabilseydim neler yapar; nerelere gider;şansım olsaydı eğer neleri ertelemez ya da erteler , kimleri kırmaz hatta acımasızca kıranlara karşı nasıl davranırdım diye..

Galiba o bizleri hoyratça, bencilce kıranlara ; aşağılamaya çalıştıklarını sanarken aslında küçülüp cüce konumuna geldiklerine şahit olduğum insanlara ; şimdi yaptığımı yapmazdım mesela.Onları olmayan vicdanlarıyla başbaşa bırakır; SUSARDIM!!!!dediklerinizden, yaptıklarınızdan utanın dercesine SUSARDIM!!!!! HEP SUSARDIM!!!!!!!!

Keşkelerin olmayacağı bir hayat dileklerimle..................................

                                                 ( TEVAZU__)