Birkaç gün önce alışveriş merkezinde gezerken, kendimi  çeşit çeşit saatlerin bulunduğu bir mağazanın vitrinini seyre dalmış buldum. Zaman kavramı hepimiz için ne kadar önemli , çünki artık daha küçük zaman dilimlerine  bağımlı olarak yaşamak zorundayız, bazen bir saniyenin bile çok büyük önemi olabiliyor. . Saatler gibi bizlerde mekanikleşmeye başladık öyle değil mi ..

Geçmişten günümüze doğru , kısa bir nostalji yapmak istedim , bu konudaki aşamaları görebilmek için. Daha ayrıntılı yada daha an mı desek, zaman dilimlerine ihtiyaç duyuldukça , zamanı bölmek için keşifler artmış ve yaşanılan tarihin şartlarına , olanaklarına göre değişik saatler icat edilmeye başlanmış . bunlar neler mi kısa bir araştırma..

İlk sırada güneş saatlerii var . ( güneşin hareketlerine göre zamanı tahmin eden , kışın ne yaparlardı acaba ). sonra su saatleri  ( yunanlıların adını su hırsızı koydukları saat ) , kum saatleri  ( bulundukları cam fanustan diğerine hızla geçme telaşındalar , nedense ilgimi çekmiştir hep ), ateş saatleri  ( petrol yoksa zaman da yok , düşünsenize bi , zamansız bir zaman dilimindesiniz ) mekanik saatler r ( masa , duvar saatleri , bazen sırf dekolteyi tamamlamak amaçlı taktığımız yada dedem gibi ihtiyaç duyulduğunda bakmak üzere , yeleğin cebine iliştirilen zinciriyle düğmeye sabitlenen gümüş saatler vardı ve benim şu an hatırlayamadıklarım ) , kuvars saatler  ( bir yıla yakın pil ömrü olan saatler ) ve en son atom saatler ( hidrojen veya sezyum atomundan yararlanılarak üretilen saat ) var.

1524 yılında ilk kurmalı saat üretilmiş , Alman kilit ustası Peter Henlien tarafından , hikayemin kahramanı olan saatin atası işte bu saat.

 Ben daha çocukken duvardaki yerini almıştı evimizde , şimdi halen daha aynı yerde duruyor emekliye ayrılmış olsa da , özgürdü bizim evde , istediğinde çalışır istediğinde dururdu , anahtarı vardı sadece babamın kurduğu . saat her onikiyi vurduğunda 12 kez dong dong diye çalardı , nasıl uyurmuşum ki o seste şimdi çıt olsa ben ayakta. Anlatacağım anımın kahramanı demiştim ya , bir sabah ablam başımda beni uyandırmaya çalışıyor , ben rüya gördüğümü sanıyor olsamda..

__ Veda uyan , hadi uyan okula geç kalıyoruz

ses yok

__Vedaaaaaa!!

__ of ya abla ,

__ okula geç kalıcaz , kalk  hazırlan , bende kahvaltıyı hazırlayayım.

__okul mu oda ne ki , ( öğrenciler tam burada gözlerini kapatsın ) , ben daha hiç uyumamış gibiyim , abla ya çok uykum var , hem gözlerim bile nasıl acıyo açamıyom bak..

__ kalkılacak ve sessiz olunacak küçük hanım , annemler uyanmasın

__ başüstüne komutanım.

Kışgünü olduğundan henüz hava ağarmamış , çaresiz kalkıldı , buz gibi soğuk suyla yüz yıkandı , gel de kendine gelme şimdi açılmamış göz mü kalır adam da , nerde şimdiki gibi yediğin önünde ..... karıştı yine , musluğa dokunur dokunmaz sıcak su emrinde  hatta musluğa dokunmadan bile.. ya ben m.ö. yaşamış gibi hissettim şimdi , yok ya o kadar da yaşlı değilim işte . Sonunda kalktım yüz yıkandı , kendine gelindi , okul forması giyildi , saçlar örüldü , çanta eşikte bekliyor , tastamam numune bir öğrenci ben ... şimdi parantez açıpta anlatmıcam kimseye , bizim zamanımızda disiplin vardı , sınıflara öğretmenlerimizin gözü önünde , sıraya dizilmiş asker misali , tek tek denetimden geçerek girerdik diye.. of ya hayalde bile nerelere gittim , ictima ya çıkmış  gibi hissettim kendimi şimdi..

__ Veda kahvaltı hazır,

Tam o sırada evin önünde durağan halde olması gereken kamyonumuzun sesini duyar duymaz mutfağa gitmekte olan ben penceye yöneldim , ben şaşkın çünki o saatte babam yatağında mışıl mışıl uyuyor olmalıydı , öyleyse arabayı çalıştıran kim di .. karanlıkta seçmeye çalışıyorum arabanın içindekini vee babam o , babacım gece vardiyasından daha yeni dönüyordu eve . İyi de bu işte bir yanlışlık vardı yine de , ya ablamla ben yanlış zamandaydık ya da babam..

Başımı çevirip duvardaki saate şöyle bir baktım , ablamın 6:00 olarak gördüğü saat aslında 24: 30 muş

Şimdi babama yakalanmamak vardı , yoksa günlerce bize takılmak için bahanesi olacaktı..

Babam merdivenleri çıkıncaya kadar

 çabuk ışıkları kapat , atom hızında soyun , yatağa balıklama dal , gözlerini yummm !  ya neden çalar saatim yoktu ki benim..

yok yok kesin m.ö. yaşadım ben..