Gelir bulur seni en saf anında,yanına yaklaşır güler gözlerine ve birazcık da sempatik hareketlerle alır içindeki arkadaşlık heyecanını.. Ve artık vardır o aklında,yanında,hayallerinde,yaşadıklarında,her anında,gülerken,ağlarken,koşarken… Bir arkadaşım var dersin ölürüm,yanarım onun için her şeyi yaparım dediğin.Büyürsün daha farklı  daha heyecanlı şeyler yaparsın,birbirine kenetlenirsin..Okula beraber  gidip kaçtığınız günler,yağmurda üşürken kapıda kaldığınız gecede yanında kaldığınız günler,onun için verdiğiniz her dakika,saatler ve günler..Yaş geldi 21 ’ e geçti çocukluk,hayaller yaşanmışlar..Gider gelirsin değişir herkes,her şey.Hiç bir şey koymaz da sana o değişir ya işte o bitirir her şeyi umutları,hayalleri,düşünceleri…Işıklara bakarken,gökyüzüne bakarken her hayalinde o vardı,arkanda olacaktı,ağlarken omzunu yaslayacaktın..Ama artık yok..! Değişmiş bir kız uğruna biraz da para uğruna..Yanarım yanarım ama ne için yanarım bilir misiniz..O ‘beş’ yaşındaki halimde gelip yüzüme gülen,yıllarımı,geçmişimi,en saf duygularımı beraber yaşadığım insanı bir daha bulabilecek miyim?Bir daha birine bu kadar alışabilecek miyim?Asıl anlamadığım neydi biliyor musunuz? Ben varken çok mutlu olan,bana güvenen,zamanında benim için her şeyi yapabilecek biri nasıl bu kadar değişip birden gidebiliyor sanki hiç yaşanmamışcasına,sanki birbirimizi tanımıyor muşuz gibi hareket edebiliyor..Bu  mudur? Böyle mi olacaktı son bulacaktı,bitecekti..Ben daha kime,kimlere güvenirim.Moralim bozulduğunda kiminle içer,kiminle ağlar,gülerim ..Artık kin doluyum,nefret ediyorum hayattan.Çünkü bir anlamı yok ki yaşamanın,yaptıklarının,yaşayacaklarının…