YOKSUN...
11 Ekim 2012, 23.07 A- A+
Geçen yaz gelmedin… Ondan önce ki yaz da gelmedin… Epeydir gelmedin… Farkında mısın bilmiyorum ama hep ben sana gelmekteyim? En azından arada sırada rüyalarıma gelseydin…
Biliyor musun en çok beklenen her zaman sendin. Ben memlekete giderdim ama sen yokken baklava, börek yiyemezdim. Sen yoksun diye yapmazlardı ki yiyeyim :)
Her yaz Kayseri’ye ayak basar basmaz ilk seni sorardım. Ya gelmiş olurdun ya da yakın zamanda gelecek… Sen geldiğinde yazlarım sanki daha anlamlıydı. Önce annene giderdin sonra bize gelirdin. İşte o zaman ben baklava ve börek yiyebilirdim. Ama sen epeydir gelmedin. Ben baklavaya, böreğe bile küstüm biliyor musun? Aslında sensizliğe küskünüm…
Hep aynı merasimi hatırlıyorum… Önce O’na sarılırdın dakikalarca sonra sırasıyla bana, Ahmet’e. Sen bana sarıldığında kokunu içime çekerdim biliyor musun? Özlem işte… Şımarma sakın ama seni köpek gibi özledim…
Biliyorum… Önümüz kurban… Kurban bayramında da gelmeyeceksin… Bu sefer ben de sana gelemeyeceğim. İnan gelmeyi çok isterim ama gelemeyeceğim.
İstanbul… Ahhh O senin yanasıca İstanbul’un… Bir kez gittiğim ama bir daha hiç gitmeyeceğim evin… O evin balkonu… O balkondan seyretmiştik değil mi İstanbul’u? O balkonda anlatmıştın bana Mustafa ve Fethi dayımın gençliğini; ben de sana o balkonda söylemiştim karga sesimle sevdiğin türküyü…
Yarim İstanbul’u mesken mi tuttun amannnnn…
Gördün güzelleri beni unuttun amannnn….
Sılaya gelmeye yemin mi ettin amannnn…
……………
Her bayram sabahı sana gelmekteyiz… Senle beraber birçoğunuzu ziyaret etmekteyiz… Artık olmayan ama hatıralı iç acıtan, iç acıtan ama bazen tebessüm ettiren, tebessüm ettiren ama omuz düşüren... Hepinizi ziyaret etmekteyiz…
Küçükken şaka gibi gelirdi orada söylenenler. Burada sen yatarsın şurada ben… Sen soğuğu sevmezsin en güneyde sen yat… Ben senle yatmam… Artık hiç biri şaka gibi gelmiyor biliyor musun? Çünkü artık sen yoksun; O yok; diğeri yok; öteki yok… Bu hayatta aslında şakaya yer de yok…
Hepinizin yokluğu durağanlaştırdı beni, bir şeyleri çaldı benden… Senin yokluğun yazlarımı kışa çevirdi… O’nun yokluğu ciğerlerimi söktü… Diğerinin yokluğu rotamı şaşırttı… Ötekinin yokluğu hala gözlerimde gözyaşı…
Sen geldiğinde bağımızdaki kayısılar olmaya yüz tutmuş olurdu. Kayısı sarıdır. Sarı adamdın sen. Sarıyla gelen adam. Sarıya anlam veren adam. Artık sarının da anlamı kalmadı…
Sen bu hayatta bir kere var oldun… Ama benim için her zaman varsın… Sanma ki sadece anılardasın… Sen hep benim yanı başımdasın… Seni nerede bulacağımı biliyorum… Ama sana ne zaman kavuşacağımı sadece O biliyor. Her şeyi bilen; her şeyin gereğini düşünen biliyor… Kısmet diyelim ne dersin Muzaffer dayıcığım…
Dedim ya bu bayram gelemeyeceğim sana, diğerlerine de selam eyle. Ali ellerinizden öptü de … Kısmetse yaza gelirim hatırınızı sormaya…
Allah’ım günahlarını affetsin…. Amin….
İki dünya saadeti dileklerimle….TuRK….
Biliyor musun en çok beklenen her zaman sendin. Ben memlekete giderdim ama sen yokken baklava, börek yiyemezdim. Sen yoksun diye yapmazlardı ki yiyeyim :)
Her yaz Kayseri’ye ayak basar basmaz ilk seni sorardım. Ya gelmiş olurdun ya da yakın zamanda gelecek… Sen geldiğinde yazlarım sanki daha anlamlıydı. Önce annene giderdin sonra bize gelirdin. İşte o zaman ben baklava ve börek yiyebilirdim. Ama sen epeydir gelmedin. Ben baklavaya, böreğe bile küstüm biliyor musun? Aslında sensizliğe küskünüm…
Hep aynı merasimi hatırlıyorum… Önce O’na sarılırdın dakikalarca sonra sırasıyla bana, Ahmet’e. Sen bana sarıldığında kokunu içime çekerdim biliyor musun? Özlem işte… Şımarma sakın ama seni köpek gibi özledim…
Biliyorum… Önümüz kurban… Kurban bayramında da gelmeyeceksin… Bu sefer ben de sana gelemeyeceğim. İnan gelmeyi çok isterim ama gelemeyeceğim.
İstanbul… Ahhh O senin yanasıca İstanbul’un… Bir kez gittiğim ama bir daha hiç gitmeyeceğim evin… O evin balkonu… O balkondan seyretmiştik değil mi İstanbul’u? O balkonda anlatmıştın bana Mustafa ve Fethi dayımın gençliğini; ben de sana o balkonda söylemiştim karga sesimle sevdiğin türküyü…
Yarim İstanbul’u mesken mi tuttun amannnnn…
Gördün güzelleri beni unuttun amannnn….
Sılaya gelmeye yemin mi ettin amannnn…
……………
Her bayram sabahı sana gelmekteyiz… Senle beraber birçoğunuzu ziyaret etmekteyiz… Artık olmayan ama hatıralı iç acıtan, iç acıtan ama bazen tebessüm ettiren, tebessüm ettiren ama omuz düşüren... Hepinizi ziyaret etmekteyiz…
Küçükken şaka gibi gelirdi orada söylenenler. Burada sen yatarsın şurada ben… Sen soğuğu sevmezsin en güneyde sen yat… Ben senle yatmam… Artık hiç biri şaka gibi gelmiyor biliyor musun? Çünkü artık sen yoksun; O yok; diğeri yok; öteki yok… Bu hayatta aslında şakaya yer de yok…
Hepinizin yokluğu durağanlaştırdı beni, bir şeyleri çaldı benden… Senin yokluğun yazlarımı kışa çevirdi… O’nun yokluğu ciğerlerimi söktü… Diğerinin yokluğu rotamı şaşırttı… Ötekinin yokluğu hala gözlerimde gözyaşı…
Sen geldiğinde bağımızdaki kayısılar olmaya yüz tutmuş olurdu. Kayısı sarıdır. Sarı adamdın sen. Sarıyla gelen adam. Sarıya anlam veren adam. Artık sarının da anlamı kalmadı…
Sen bu hayatta bir kere var oldun… Ama benim için her zaman varsın… Sanma ki sadece anılardasın… Sen hep benim yanı başımdasın… Seni nerede bulacağımı biliyorum… Ama sana ne zaman kavuşacağımı sadece O biliyor. Her şeyi bilen; her şeyin gereğini düşünen biliyor… Kısmet diyelim ne dersin Muzaffer dayıcığım…
Dedim ya bu bayram gelemeyeceğim sana, diğerlerine de selam eyle. Ali ellerinizden öptü de … Kısmetse yaza gelirim hatırınızı sormaya…
Allah’ım günahlarını affetsin…. Amin….
İki dünya saadeti dileklerimle….TuRK….
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir