YOKLUĞUN ŞAKA GİBİ
16 Ekim 2012, 04.47 A- A+
Sadece nefes oldugunu bilseydim derdinin nefesin ben olurdum baba.o birtanecik kalbin kaldiramamis ya onca agirligi bana miras hepsi sen rahat uyu altindan kalkarim bu yükün.savaşırım ben.baba ben tek basima eve geldim sen yoksun diye evde kalamiyorum.senin resimlerin aklimdaki o hiç çikmayan dizilerin duygusal sahnelerinde aglayislarin.unutamam baba.saka gibi inanmasi cok guç.baba annem gelemedi cok uzuldu gidisine hep kendisini sucladi.baba senin katilini cigneyip geciyorum sabah aksam.dustugun yerde oturuyorum.orda bedeninin sicakligini birakmissindir diye.ne olurdu ölmeseydin?her aksam isten gelirdim sicak yuvama yemegmizi yerdik izlerdik dizilerimizi.ben her gece agliyorum sessizce hep icime attigim sevgimi ve uzuntumu geceleri gozyaslarimla avutmaya calisiyorum.sence bu yuke benim kalbim dayanirmi?bu gecelik bu kadar baba ama merak etme seni her gece anicam.iyi geceler babacim.tatli ruyalar.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir