Kanatları kırık yüreğim; sabahın ilk saatlerinde çırpınarak uyanıyor. Kulak veriyor martılara ve denize karışan çığlıklarına…Kimi aşağı , kimi yukarı telaşla koşuşturan insanlar. Hepsi ekmek peşinde , hepsi yaşam derdinde.Sabahın ilk meltemini soluyorlar . Kaçan vapura ;  yetişemedikleri  trene inat. Sokaktaki çöpleri süpüren çöpçü; süpürgesini sallarken bir gün zengin olmanın hayalini kuruyor. Halbuki küreğine doldurdukları;  düşen yapraklar değil istemeden akan gözyaşları  ve isyanları…Gece boyunca çöp karıştıran kediler yoklara karışmışlar. Sanki hiç buralarda yaşamamışlar, hiç miyavlamamışlar..

Gökyüzü kendine ihanette!!!! Maviliğini siyaha satmış. Kara kara ağlıyor. Gökyüzü  toprağa ağlıyor ; bense affedemediğim kendime :(((((( Dudaklarımın çatlağında bir eksik ezgi. Notaları tamamlanmamış. Tıpkı biz gibi yarım kalmış , tamamlanamamış .Bakmayın siz bana. Defne kokan  nefretimin bile bir fiskelik canı var aslında! İsyanım;  gündüzü gecenin kovalamasına. Feryadım; karanlığımı delip , gözbebeklerime çakılan ayın ışığına. Zaaflarım var  hüsranlarım var.  Bir de ;kayıp şehrin zindanlarında hapsolmuş umutlarım var.

Ruhum çalkalanıyor ; kıyıya vuran hırçın dalgalar misali. Zamana bakmadan, ferleri azalan yıldızları hiç hesaba katmadan; kara pijamalarımın içinde beyaz rüyalar görmek istiyorum.Bir an önce uykuya dalmak, uyumak istiyorum.Her şeyi , herkesi, çok sevdiğimi  sandıklarımı bile ;  göz kapaklarımın ardına hapsedip uyumak istiyorum. UNUTMAK İSTİYORUM!!!!!!

Bu

Yaprak dökümü,

Eylülün hazin gülüşü

Ölümün sararmış kokusu

Bir sonun hazin öyküsü………………(alıntı)

 Sevgiyle kalın.....