gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Bitmesini hiç İstemediginiz anlar Oldumu?

21 Ekim 2012, 18.10
A- A+
                 Hepimizin yaşamında bitmesini hiç istemediği anlar olmuştur hiç kuşkusuz.Onunla ilkgörüşmemizde,o eşsiz yeşil gözlerine bakınca zamanı durdurmak,dünyanın dönüşüne engel olmak istemiştim.amazon ormanlarının sonsuz yeşilliğine benzeyen gözlerinde yitip gitmiştim.                Ruhumun bedenimi terk ettiğini o yeşil  gözlerin  içinde sonsuza kadar hapsolduğunu görmek beni sarsmıştı.               o andan itibaren o ve ben BİZ  olmuştuk,tekilden çoğula gözlerden gönüllere sonsuz bir bağla bağlandığımızı hisssediyorduk.     başını göğsüme yaslayıp saçlarını okşayarak yaptığımız sohbetler,ona ait herşey kutsal ve doyumsuzdu benim için.Evin içinde onun ayak seslerini bile diğer bireylerinkinden ayırtedebiliyordum.teninin kokusu, nefesi en güzel parfüm idi benim için.sanki onu sevmek için doğmuştumvücudumdaki her hangi bir hücre onu sevmese onu koparıp atacaktım,öylesine deli bir sevda ve kendinden vazgeçiş...               sizin sonunuz yok diyenlere, biz aşkımızın sonsuz olmasından mutluyuz derdim.Sizlerinde böyle anları,anıları olmuştur mutlaka.Paylaşırsanız sevinirim.saygılarımla.

YORUMLAR

21 Ekim 2012, 19.26
   Elbette  ki oldu    bitmesini  hiç istemediğim anlar. Ama zamandan   çalarak  tükettiler  o anları.Artık o  anlar;  benim anılarım  değil, anılarımın  cibinliği:)
21 Ekim 2012, 22.26
Motorize yapılan yolculuğun en keyiflisi , otobüs yolculuğu, hele ki gece olursa tadından yenmez. Gideceğim şehirin ışıklarını uzaktan gördüğüm de gözlerim de aydınlanıyor. Bu gözlerimde ki sevincin bitmesini hiç istemem.
22 Ekim 2012, 00.08
  Oldu yazim:) Bir keresinde okulu yine yine asıp atariye gitmiştim. Yanlış şeyleri yediğinde dişleri dökülen bir robotu kontrol ediyordum oyunda. Oyuna ''bombacı'' diyorduk. Oyunun öğrenebilcek her şeyini öğrendim tamammı. Reflekse ani odaklanmaya dayalı oyunu nihayet bitirdim o gün. Oyunun sonunu tek bulan ben oldum. O oyun artık benim mandamda kaldı:) O gün hiç bitmesin demiştim. Sonra oynamadım oyunu daha. Hemde hiç:)
22 Ekim 2012, 02.14
Algı dedik, algıda farklılık dedik, algıda aynılaşma dedik, aynı düşünebilme dedik, aynı anda aynı tepkiyi gösterebilme dedik, yanlış anlamak dedik, şu dedik, bu dedik, her zıkkımı dedik derken; farklılığım geldi. Şöyle ki; ben bu cümleyi alıp "Bitmesini istediğin anlar oldu mu?" ya çevirmek istiyorum, çevirdim de. Sonuç şu: Tüm "şu an" larımın bitmesini istiyorum, istemekle beraber inanıyorum. 
İnanıyorum ki, tüm bu saçmalıklar yakamı bırakacak ve ben hayatın dibinden kurtulup yüzmeyi öğrenicem tepeye doğru, tüm "gereksiz engel" lerimden kurtulup. En tepeye ellerim havada çıkabilicem. Yoksa yüzmeyi bilmediğimden boğulup gidicem şu sığ hayat denizinde... Gerçekten çok bunaldım..
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın