Rumeli kavağı…

Şehrin keşmekeşinden kaçıp  yalnız başıma balığımı didiklemek, didiklemek bahane, o süreçte kendime gelmekti  amaç belki . Garson , ‘’Cam kenarı mı efendim ?’’ dediğinde  tek bir kelam etmeden ona sadece   baktım…Anlamış olacak ki  ‘’Ben size dışarıdan bir masa ayarlayayım.’’ deyiverdi .Doğruydu, kapılı ve pencereli  yerler  yetmeyecekti bana…

Sığdıramayacaktım  içimdekileri  metrekarelere… .Yarattığım anafor yutuverirse yazık olacaktı mekanlarına…

_ Yerinizi beğendiniz mi efendim ?

_ Beğenmedim , beğeneceğim  bir yer yok …

Beyaz gömleğinin  manşetinde  kocaman bir  yağ lekesi  vardı  . Beyazda her şey kendini ne çok belli ediyor diye düşündüm  .Suskunluğuma saygı gösteriyordu.Nezaketle başımda duruyor göz temasında bulunmamı ve sorusunu  soracağı zamanı bekliyordu.Denizin kokusunu  içime  çekerken beni süzdüğünü hissedebiliyordum.

_ Menü getirmemi ister misiniz?

_ Hayır... Tuzda  levrek, mevsim salata ve su istiyorum…

_  İçecek almayacak mıyız ?

_ Su  yiyecek  midir  ?

Arkasını döndüğünde mırıldandığını duydum …Bunu  umursamadım… Sudan ziyade bir şişe şarabı devirecek bir  görüntü arz ettiğimin farkındaydım…Meleklerim ve şeytanlarım savaş halinde ve kim kimi yumrukluyor onu kestiremiyorum.Birileri galip gelse ….

_ Salatanız.

Didiklemek için ilk kurban gelmişti. Ağzımın içindeki sası tadı belki değiştirirdi…

_ Nar ekşisi getirir misiniz?

Ekşiliğimi  ekşi sökerdi belki…

Bıktım gayrı hatalara güzel kılıflar üretmekten….Öyle demek  istememiştirlerden… Aslında  yüreği güzeldirlerden….Empati yapmalısınlardan….’’ Heyyyyyyttt ! ‘’ diye naralar savurmak, önümdeki masada ne varsa yerle bir etmek ihtiyacı hisseder gibiydim .Beyaz örtüyü çeksem ,bardak çanak ne varsa yerlere inse …O an çıkan sesle kendime gelsem olur mu ki….’’ Ne zaman yapabildin ki bunu  ? Acizsin işte .İçinden gelenleri yapmak istesen de  kırk türlü düşünmeden ne edebildin bu güne dek ‘’.Yıkasım var  buraları …

Garson elinde zarif bir çekiçle geldi .Balığımı tuzlara sarmışlar….Dumanı üstünde  ikinci kurbanımı bana sunmak adına üzerine darbeler vurmaya başladı bile.Elinden kapsam ya şunu…Zarafeti geçerek , gelişine sallasam kaya tuzundan hamurlanmış  kurbanıma …Vursam …Şeytanlarımı dinlesem.Umursamasam …Balığıma kavuştuğumda harap edilmiş hali bile dinlendirebilir beni.Hadi al  çekici elinden...!!!!

Dur …Bak bir etrafına.Umursa demiyorum, sadece bak. Yakamozlara bak.Özgürlüğünü kıskandığın martılara….Önünden  geçen yattaki  sefaya …Teknedeki balıkçıya….Hayatın ta kendisini süz bakalım . Suyunu yudumla. Sakince izle… Seni derinliğe salan hissiyatını unut  şimdilik . O zayıflığını hissettiğinde kendini tekrar gösterecek nasılsa  .Şu anının tadını çıkarmaya bak. Balığını ye  didikleme…

Garson endişeli görünüyor. ‘’Acep duyuyor mu ki  iç seslerimi  ? ‘’

_  Şal getirmemi ister misiniz ? Hava serinledi.

_Üşümüyorum.

Neyse ki  endişesi  garip halimin dışavurumundan  değil serinleyen havadan imiş. Bir an ürktüm…

Bakıyorum meleğim… Görüyorum.  Yetmiyor ,başka söyleyeceğin yoksa şeytanlara teslim olabilirim.

Ol….Hadi git dağıt ne varsa…Nara mı atacaksın ?  At  ,bağır.Hatta garsonu azarla,  ‘’Bu ne lezzetsiz bir levrek  ‘’ de…’’ Yağlı gömleğini bile çıkarmamışsın üstünden ‘’ de… Kır  geçir…

Ciddi misin sen kanatlı düşüncem .İzin verdin mi yani ? Beni ikna etmeye çalışmayacak mısın ?

Çalışmak  mı… Ben sana ait bir acizim  unuttun mu? Empatiden bıkmış  sahibim , sana ne deme mi bekliyorsun ki daha. Sen çalışacaksın ben değil. Sana tek kelime etmeden davranışlarını esir almış kötü duygularının efendisi ile beni yorma artık . Azat et bizi. Ne ediyorsan bir an önce et. Seni  sıkan her ne ise ancak böyle  kurtulabilirsin ! Sarpa sarmadan önce  bir yudum daha su iç…O alaylı tınıyı hissetmekten nefret ediyordum….

­

Kapıdan çıkarken serin havadan mı serinleyen havamdan mı bilemesem de içimdeki yangın hafiflemiş gibiydi  .Her birimizi biz yapan duygularımız ; davranışlarımızı zaman zaman dengesizleştirse de yine aynı duygularımız o dengesizliği dengeleyebiliyordu…Hissettiğim buydu. Öfkelerimizle vedalaşmadan zaten olan ve olası sorunlarımızla yüzleşebilmek  ,o garip kimyayla doğru bakabilmek imkansız ötesiydi. Ve huzur  ancak bunu yapabilmeyi becerebilirsek gelecekti….

Rumeli kavağı…

Meleklerim ve şeytanlarımla sükunet içinde ayrıldık  kavaktan .