gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

2 KASIM

23 Aralık 2012, 02.34
A- A+

      Hayat ne kadar da yolunda gidiyordu, 2 Kasım bütün akışını değiştirdi,belki de sonun başlangıcına mı gelmiştik bilemiyorum. Daha bir gün önce bana gelmişti kısır yapıp yemiştik, bu sürpriz de neyin nesiydi ahhh annem ahhh kurban olduğum ayağının altı öpülesi annem.     
       Üresi hep yüksekti anacağızımın, 2 kasım da üresini ölçtürmeye götürmüştü babam, sabah uykumdan bir telefonla uyandım gel kızım  gel anneni diyalize alıyorlar diyordu babam,koştum hastaneye nefes nefese annem ölüyor hatta ben ölüyorum sandım, gittiğimde annem olanların farkındaydı omuzları çökmüş, gözlerindeki yaşama sevinci isteği yok olmuş, ümitsizce bakıyordu bana,aldılar yanımızdan götürdüler  kateter takılacakmış önce,daha önce hiç duymamıştım bu kelimeyi,boynundan damarlara iki hortum soktular kan birinden çıkacak makineye girip temizlenecek diğerinden tekrar vücuda girecekmiş.10 gün hastanede yattık taburcu ettiler, sanki bizi hayattan da taburcu ediyorlardı, hastaneden özel bir diyaliz merkezine götürüldük, sağolsunlar doktorlarımız hemşirelerimiz, ve diyaliz merkezindeki tüm görevliler  öyle bir karşılandıkki sanki bir tatil merkezine gelmiş gibi olduk. 2 Kasımdan buyana önce haftada üç kez 1 ay sonrasında da haftada iki kez olmaz üzere diyalize gidiyoruz. Kana karışan idrar ve atıklar hortumun birinden makinaya girip temizlendikten sonra diğer hortumdan tekrar damarlara dönüyor, ama tüm hastalarda izlediğim makinayla bağlantı bittiğinde öyle yorgun öyle perişan, öyle bitkin çıkıyorlarki...........

          Diyaliz merkezine gidene kadar bu kadar çok böbrek hastası olduğunu bilmiyordum ülkemizde her 6 kişiden birisi diyaliz hastasıymış, 10 yaşında çocuklar, 18 yaşında gençler,40 lı yaşlardaki halaaa genç olan hastalar,neler yokki , ya Fırat, Fırat yetiştirme yurdunda diyalize getirilen bir genç o 18 yaşını doldurunca yurttan çıkarılacak ya fıratın sonu ne olacak, çocukları- gençleri gördükçe halimize şükretmekten başka bir şey gelmiyor elimizden  ve onlar ettiğimiz dualar, Allah hepsinin yardımcısı olsun....         

          Yavaş yavaş vücut bu temizlenme işlemine alışacaktı öyle söylüyorlardı, ilk yan etkisi müthiş bir kaşıntı,her birinden her öğün 3 er adet içilen bi sürü ilaç ve onların getirisi sonsuz bir uyku,olsun anam biz sana bakarız bak ablamda var sen yeterki kendini toparla, bu durumu kabullen, iyi olmaya çalış derken, hastalığın verdiği sıkıntı,yaşattığı şok sonucu Alzehimer la tanıştık,yarabbi daha beteri varmıki,yinede sen bizi beterinden koru........           

         Ölüm Allahın emri, boynumuz kıldan ince, ama o çaresiz melül melül bakan insanın içini acıtan gözlerdeki ifade, geride kalan 80 yılın yorgunluğu,üzüntüler,sevinçler,mutluluklar,hüzünler,işte o bakışlarla karşılaştığımda duyduğum tarifsiz üzüntü, insanın acze düştüğü an, elinden hiç bir şey gelememesi ne kötü...                  

         Bu  hastalığı yaşayanlar bilir rengi sarı olan her türlü meyve,sebze yasak, sebzeler önce haşlanıyor potasyum ve fosforunun alınması gerekiyormuş ondan sonra yemek olarak pişiriliyor, tabi önce haşlanan sebze maalesef özelliğini kaybettiğinden bir türlü pişmek bilmiyor,sıfır tuzunda etkisiyle lezzetsiz yemekler pişirip yedirmeye çalışıyoruz......   

     
       Ahhh anam ahhh öyle içim acıyor öyle yanıyorki acaba diyorum belli bir yaştan sonra ölümün ani gelmesi daha mı iyi olur, neyse Allah ın işine karışmadan 2 Kasım da başlayan bu yeni yaşam şeklimizi sürdürmeye çalışıyoruz......              

  Memur bir babanın çocuğu olmamız nedeniyle hep memleketimizden uzakta yaşadık, bir çok akrabamızı bile doğru dürüst tanımıyoruz, ve biz hiç ölüm yaşamadık, hep duyduk veya bulunduğumuz  kentteki eşin dostun ölümünü yaşadık amaa ,kimin kimden önce öleceğini yüce Rabbim bilir,gerisini yazmaya elimin gücü yetmiyor......                

       Allah gençleri çocukları esirgesin, Allah hastalığın da ölümün de sıralısını nasip etsin,bilmiyorum bilemiyorum annemin yaşınıda hesaba kattığım da acaba 2 Kasım sonun başlangıcımıydı.......                      

               Tüm hastalara acil şifalar diliyorum dualarım onlarla......   

               Beden,akıl ve ruh sağlığınız hiç bozulmasın , sevgiyle kalın...


YORUMLAR

24 Aralık 2012, 00.24
Sevgili EKİM...Öncelikle kalbinizi ferah tutmaya çalışınız. Biliyorum, çok ama çok zor bir durum. Ana gibi yar olmuyor. Ben anasını çaresiz bir hastalıktan dolayı kaybetmiş bir insan olarak, o çaresizliğin ve ruh halinin kalbe verdiği dayanılmaz acıları yakinen bilmekteyim. İnsanoğlunun elinden gelen bittiği an sığınacak bir liman lazım Ona. Liman da belli aslında... Allahım yar ve yardımcınız olsun. Sağlık ve sıhhat versin....Saygılarımla...TuRK...
24 Aralık 2012, 20.57
Çok tşkrr ederim Türk_38 ilginize,duyarllığınıza, Anneniz için üzüldüm mekanı cennet toprağı bol olsun inşallah, bilmem kaç bin üyesi olan sitede konusu hastalık olan bloğumla ilgilenen tek kişi olmanız sizi yüceltti bende size sağlıklı mutlu uzun bir yaşam dilerim sevgili arkadaşım.
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın