Geçen gün evden çıktım markete gidiyorum, aklıma birden geçmiş seneler ve o senelerde yaptıklarım geldi çoğu çılgın çoğu kötü çoğu iyi macera ve üzüntüde vardı, sonra telefonum çaldı ve o sırada telefonun tarihine gözüm çarptı uzun zaman olmuş ve yıl 2013 olmuş ben ise 28 yaşıma gelmişim döndüm arkama baktım hiç birşey göremedim.

ömür meğerse bir soluk nefes yada bir yudum su aklıma geliyor, sene 1995 ve ben mahalle maçında çok güzel bir gol atmış ve maçı kazandırmıştım, ve o sene ilk iş hayatıma da başladım sanayide oto boyacısı zımpara atıyordum ve şu soruyu sormuştum ' ben böle devam edecekmiyim ? ' ve karar aldım kendimi geliştiricektim ve başardım şimdi 2013 yılındayız ve ben bir holdingte bilgişlem ve personel şefi olarak görev yapıyorum. 

meğerse hayat benden o maçtaki heyecanı çoktan almış hayat omzuma çoktan binmiş ama olsun herşeye rağmen ömrümü güzel ve mutlu yaşıyorum..

demem oki hiç birzaman ideallerimizden ve hayatımızdan vazgeçmeyelim, en kötü karar kararsızlıktan daha iyidir. Günlüğüm bunları kaydet.