En Güzel Sabahlar
24 Ocak 2013, 13.10 A- A+
En güzel sabahlar sıcak bir kahvaltı ile başlar. Burnunuza gelen mis gibi bir kokuyla açarsınız gözlerinizi.Elinizi yüzünüzü yıkamadan koşulurr mutfağa ...Immm omlet ,yumurtalı ekmek ,kızarmış patates ,kayana (karadenizde yapılan krep tarzı birşey) yada fırında sıcacık üzeri peynirli anne pizzaları :))Hayallaeriyle ve kokuların sarhoşluğu ile girilen mutfakta ''önce lavaboya yüzünü yıkaa hemen '' :)) ikazını alırsınız.Mutfaktaki kahraman (tabı sadece mutfakta degil) bütün aşkını sevgisini yüreğini dökmüstür masaya ...Kayra sigara böreği yer ,Kübra'ya yumurta yapayım derken masada bi kuş sütü eksik olur.
Güne nasıl başlarsan öyle devam eder kavramı doğruysa ; güne anne eli değmis bir kahvaltıyla başlamak sanırım en iyi başlangıç olur..Masadaki itişmeler ekmegi uzat ,annecim Çay döker misin ..Bizim evde çayı hep annem dökerdi ,ona mahsus işlerden biriydi bu..Hatta başkasıına çay dök desek'' ben anne miyim'' derdi.Masaya en son hep o oturudu.Hiç bitmeyen isteklerimiz yüzünden ki hiç de şikayetci olmazdı bu durumdan.Hepimizin çaya ne kadar şeker attığını bilen ,hatta şekerlerimizi atıp veren bir melek o..Ufff bi de bazı şeylerin en son parçası kaldıımı başlardık kavgaya ,sen yiyecen ben yiyecegim kavgası.Çok mu tatlı olurdu o son parça .Anne ona daha cok verdin omletten benim ki az oldu ..Anne bu çok sıcak soğuturmusun..Banane her sabah da süt içilmezki...Hadi kızım tabağındakileri bitir arkandan ağlar bak.Acaba ağlar mıydı :))Bunu yersen çabucak büyürsün.Ne meraklıydık büyümeye..''Keşke büyümeseydik ''diyesim geliyor bazen çocıklugumu özlediğimde yada sabah uyandığımda o kokuları özlediğimde..
Ve hafta sonları anneme kaçasım geliyor , burnumda güzel kokularla uyanıp bir an bile olsa yeniden kendimi çocuk gibi hissetmek icin:))
Şimdi bende mutfağın kahramanıyım..Bütün annelerin ellerine sağlık olsun..Benim oğlum bana her sabah bunu dedikçe dünyanın en mutlu insanı ben oluyorum..Bütün güzel sabahlar çocuklarımızın olsun inşallah(amin)
Güne nasıl başlarsan öyle devam eder kavramı doğruysa ; güne anne eli değmis bir kahvaltıyla başlamak sanırım en iyi başlangıç olur..Masadaki itişmeler ekmegi uzat ,annecim Çay döker misin ..Bizim evde çayı hep annem dökerdi ,ona mahsus işlerden biriydi bu..Hatta başkasıına çay dök desek'' ben anne miyim'' derdi.Masaya en son hep o oturudu.Hiç bitmeyen isteklerimiz yüzünden ki hiç de şikayetci olmazdı bu durumdan.Hepimizin çaya ne kadar şeker attığını bilen ,hatta şekerlerimizi atıp veren bir melek o..Ufff bi de bazı şeylerin en son parçası kaldıımı başlardık kavgaya ,sen yiyecen ben yiyecegim kavgası.Çok mu tatlı olurdu o son parça .Anne ona daha cok verdin omletten benim ki az oldu ..Anne bu çok sıcak soğuturmusun..Banane her sabah da süt içilmezki...Hadi kızım tabağındakileri bitir arkandan ağlar bak.Acaba ağlar mıydı :))Bunu yersen çabucak büyürsün.Ne meraklıydık büyümeye..''Keşke büyümeseydik ''diyesim geliyor bazen çocıklugumu özlediğimde yada sabah uyandığımda o kokuları özlediğimde..
Ve hafta sonları anneme kaçasım geliyor , burnumda güzel kokularla uyanıp bir an bile olsa yeniden kendimi çocuk gibi hissetmek icin:))
Şimdi bende mutfağın kahramanıyım..Bütün annelerin ellerine sağlık olsun..Benim oğlum bana her sabah bunu dedikçe dünyanın en mutlu insanı ben oluyorum..Bütün güzel sabahlar çocuklarımızın olsun inşallah(amin)
YORUMLAR