KAR
29 Ocak 2013, 08.41 A- A+
Hani kar yağıyordur Hani kalbinde bir keder dolanıyordur. Bir yangının alevleri sarıyordur içini.. Kar yağıyordur, için yangın yeri, ellerin buz kesiyordur. Duvarlar üstüne geliyordur, pencereler her zamankinden daha dar Yetmiyordur aldığın nefes. Daha çok, daha çok nefeslere ihtiyacın vardır. Can havliyle atmışsındır kendini kocaman şehrin geniş ve tenha caddelerinden birine. Aklınla değil, ayaklarınla arşınlamışsındır kaldırımları, aldırmadan nereye gittiğine.
Kar yağıyordur ve ayakların yorgundur. Durulmuşsundur bir parça. Hızla dönmüşsündür, yakınlarından, dar odalardan uzaklaşmanın yabancılığına dayanamayıp. Hızını almış bir rüzgar gibi sığınmışsındır evine. Ateş içinden alnına düşmüştür,40 derece ateşle yastığınla buluşmuştur başın. Alnında şefkatle bir el dolanıyordur. Üzerinde, uzaklaşmadıkça yakının ve yakınlarının kadrini görememenin esefi vardır. Birden farketmişsindir: Kar dışarda yağıyordur, evinde adı şefkat olan bir güneş doğuyordur...
Kar yağıyordur ve ayakların yorgundur. Durulmuşsundur bir parça. Hızla dönmüşsündür, yakınlarından, dar odalardan uzaklaşmanın yabancılığına dayanamayıp. Hızını almış bir rüzgar gibi sığınmışsındır evine. Ateş içinden alnına düşmüştür,40 derece ateşle yastığınla buluşmuştur başın. Alnında şefkatle bir el dolanıyordur. Üzerinde, uzaklaşmadıkça yakının ve yakınlarının kadrini görememenin esefi vardır. Birden farketmişsindir: Kar dışarda yağıyordur, evinde adı şefkat olan bir güneş doğuyordur...
YORUMLAR