Bekle beni...
29 Ocak 2013, 23.13 A- A+
- Bekle beni tekrar geleceğim.
Son sözleriydi giderken, nutkum durmuştu hiçbir şey yapamıyordum, baka kalmıştım ardından orada, bacaklarım taşımıyordu beni yığılıp kalmıştım. Isısız bir ormandaydım adeta gökyüzü kapamıştı, ağaç yaprakları arasından çıkacak bir delik arıyordum. Nefesim kesiliyordu ellerim gırtlağıma yapışmış boğuyordu beni nefesim kesiliyordu gözlerim kararıyordu. Çimenlerin nemi vücuduma geçiyordu. Bir ürperti ile irkildim ve yerden kalktım. Orman çevremde dönüyordu, gittikçe hızlanıyor, hiçbir şey seçilmez oluyordu. Kulağımda gitmiyordu o ses ( bekle beniiii) zamanla yükseltiyordu debisini. Başımı yukarı kaldırdığımda bir girdabın içindeydim.Hortum ayaklarımı yerden kesiyor beni sağa sola çarpıyordu. Hiç bir acı hissetmiyordum. Kalbimin acısı sensizlik herşeyin önüne geçiyordu. Beni kaldırıp fırlatıyordu. Bir gölün kenarındaydım . Güneş batmak üzereydi. İki sevgili bir birine kavuşacaktı, göl kırmızı ve tonlarına boyanmıştı. Yaklaşıyorlardı birbirlerine, kısa bir süre sonra dudak dudağa oldular. Sevgilisini içine alıyordu. Göl güneşe bürünmüştü ve sevgilisini kalbine hapsediyordu. Ben sen yoktu artık. Tek vücut olmuşlardı. Kalbinin kapısına kilitleri vuruyordu. Bağlıyordu onu içerisinde sonsuza kadar.
O an ! Kulağımda bir sıcak bir nefes tüm vücudumu sarıyor.
Seni seviyorum.
Sensizlik öyle zor ki tarifi yok bunun..
Son sözleriydi giderken, nutkum durmuştu hiçbir şey yapamıyordum, baka kalmıştım ardından orada, bacaklarım taşımıyordu beni yığılıp kalmıştım. Isısız bir ormandaydım adeta gökyüzü kapamıştı, ağaç yaprakları arasından çıkacak bir delik arıyordum. Nefesim kesiliyordu ellerim gırtlağıma yapışmış boğuyordu beni nefesim kesiliyordu gözlerim kararıyordu. Çimenlerin nemi vücuduma geçiyordu. Bir ürperti ile irkildim ve yerden kalktım. Orman çevremde dönüyordu, gittikçe hızlanıyor, hiçbir şey seçilmez oluyordu. Kulağımda gitmiyordu o ses ( bekle beniiii) zamanla yükseltiyordu debisini. Başımı yukarı kaldırdığımda bir girdabın içindeydim.Hortum ayaklarımı yerden kesiyor beni sağa sola çarpıyordu. Hiç bir acı hissetmiyordum. Kalbimin acısı sensizlik herşeyin önüne geçiyordu. Beni kaldırıp fırlatıyordu. Bir gölün kenarındaydım . Güneş batmak üzereydi. İki sevgili bir birine kavuşacaktı, göl kırmızı ve tonlarına boyanmıştı. Yaklaşıyorlardı birbirlerine, kısa bir süre sonra dudak dudağa oldular. Sevgilisini içine alıyordu. Göl güneşe bürünmüştü ve sevgilisini kalbine hapsediyordu. Ben sen yoktu artık. Tek vücut olmuşlardı. Kalbinin kapısına kilitleri vuruyordu. Bağlıyordu onu içerisinde sonsuza kadar.
O an ! Kulağımda bir sıcak bir nefes tüm vücudumu sarıyor.
Seni seviyorum.
Sensizlik öyle zor ki tarifi yok bunun..
YORUMLAR
Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi.
Özdemir Asaf
Karizmanın blog yazabilmek için yeterli seviyeye gelmesine çok sevindim ve böylece blog köşesinde yerine yakışan bir kalem daha olmuş oldu , hoş gelmişsin.
Bekle beni dediğine göre, gidişi sonun başlangıcı değil , sadece bir sonraki gelişine kadar geçen zaman aralığındasın.Satırlarını onun yokluğundaki duygularının ifadesi olarak algıladım, sevdim ve çok güzel böyle bir aşkla seviyor olman sevgiliyi , yine yaz yüreğine sağlık ..
beymen33, ! вєη., mihrimah_0, ! к.α.в.υ.ѕ.#, gece_gizdir, 1__Hayat, ! ƒιℓιz, belkilerbiriktirmek Yazmak benim işim olmasada karalamak istedim. Kör kuyuda birşeyler çıkar mı bilmiyorum. Yazdığınız değerli yorumlarınız için çok teşekkür ediyorum.