.......Gibi Öğrendim..
04 Şubat 2013, 20.30 A- A+Ne ucu vardı ne bucağı öğrettiklerinin. Ne sonu vardı ne de sınırı. Hayat , bana acılara katlanmayı ; mutluluğu , kimi zaman hayal kırıklıklarını , bazen keşkeleri sıralamayı öğretti. Hayat sayesinde öğrendim kendimle hesaplaşmayı. İçim kan ağlarken dünyanın aynı hızla dönmeye devam ettiğini fark ettim en acılısından. Kara da olsa mavi de ,yeşil de gözlerimiz , akan göz yaşlarının aynı renk olduğunu öğrendim ondan. Amaçsız yaşanmayacağını , her şeyin bir bedeli olduğunu , kötünün içinden iyileri ayıklamayı da… Hatta başkaları öyle istiyor diye mutsuz olmayı , hainleri görmezden gelmeyi , düzen karşısında bazen isyanı bazen boyun eğmeyi , kimi zaman üç maymunu oynayıp duyduklarıma kulak tıkamayı…Kimi zaman, gördüklerimi görmezden gelmeyi öğrendim ondan.
Çok zor olmadı insanların ne denli acımasız olduklarını öğrenmem. Ne kadar değer verirsem vereyim onların beni düşünmediğini anladım birçok defalar. Karşılıksız sevmeyi öğrendim. Evlat olmak ne demek , evlat ne demek , onları öğrendim büyürken ve büyütürken. Sorumluluklarımı , görevlerimi öğrendim altlarında ezilirken. Gitmesini hiç istemediklerime kal diyemezken, ardına bile bakmadan gidebildiklerini gördüm. Sığınılacak limanların gemilerimi alabora ettiklerine şahit oldum. Hatalarımdan ve geçmişten ders almayı öğrendim. Evimdeki kedinin , bahçemdeki köpeklerin kimi insanlardan daha fazla kalbimi ısıttığını fark ettim.
Her zaman doğruyu söylememem gerektiğini , söylersem eğer kendime onuncu köyü aramam gerektiğini öğrendim. Saygı olmadan sevginin olmayacağını , her şey yolunda , tıkırında diye şımarıklık yapmamayı , postacının kapıyı iki kere çaldığını , son pişmanlığın faydasız olduğunu öğrendim.Hatalarımın , hırslarımın ,yanlışlarımın olduğunu kabullendim ; yaşayıp gördükçe....
Tıpkı birilerinin ; ‘Meyve vermeye başlayınca taşlanıldığını , kuru ağaçların ancak odun olabileceklerini…’ öğrendikleri gibi öğrendim tüm bunları……Yine de hayat güzel dedim kendi kendime ...Hayat paylaşınca güzel .....
YORUMLAR
dökülür. Eğlenilir mutlu olunur. Tüm bu süreçte hayatın tek bir amacı vardır. O DA DERS
VERMEKTİR.Bana ne öğretti bu hayat diye düşündüm bu yazıyı okuyunca. Mesela bir
tartışmayı tatlıya bağlamadan yatılmaması gerektiğini öğrendim. İşyerinde romantik ilişkiler
aranmaması gerektiğini öğrendim. Kiminle evlenileceği kararının , hayatın en önemli kararı
olduğunu öğrendim.'' Öğrenmenin yaşı yoktur ''dediler ; ben her şeyin bir yaşı ve zamanı
olduğunu öğrendim.Acı tatlı çok şeyler öğrendim ve öğreniyorum..Hadi hayırlısı diyelim.
Hayat bize insanlara güzel söz söylemenin .gülümsemenin.bir meziyet olduğunu öğretti..beni gözünde büyüten insanlara destek verirken .gerçek desteğin sahibine teslimiyeti... ve kerametin ve gücün insanlarda değil.RABBİMİN...takdiri hikmeti.. ve seçmesi olduğunu öğretti..Hayat bize koşulsuz sevginin ne demek olduğunu öğretti..bizi en çok kendimizden öğrendik öğrenmesinede ama sonra unutulup sildik bunu aklımızdan kalbimizden ..büyürken sildiğimiz tüm güzel şeyler gibi..Hayat zamanla bize koşulsuz sevginin acıttığını öğretti..ve bizde bundan vaz geçtik..koşulsuz sevgiden hatta sevmekten....Hayatın sürekli sınav olduğunu hiç bir şeyin sebepsiz ve hikmetsiz olmadığını .. nasipten öteye yol olmadığını insan olmayı insanlığa ve kendimizi sevmeyi ve saygıyı öğretti....Hayat bana sabretmeyi ve beklemeyi öğretti mutluluğu ve mutsuzluğu öğretti..hayat bana susmayı öğretti...SEZEN AKSUDAN Bİ ŞARKI SÖZÜ..Acılarım oldu herkes gibi..Herkese kısmet olmayan sevinçlerim.Unutulmayıda göze aldım evet..Hayat sana teşekkür ederim....SAYGILARIMLA..
ÖNCE OKUL EĞİTİMİ ALINIRSA HAYAT TECRÜBESİ DAHA YAPICIDIR.
EĞİTİM EĞİTİM EĞİTİM..
YAŞ.............
YAŞ 5 Anne ve babamın birbirlerine bağırmalarının beni ne kadar korkuttuğunu öğrendim.
YAŞ 7 Meşrubat içerken gülersem içtiğimin burnumdan geleceğini öğrendim.
YAŞ 12 Bir şeyin değerini anlamanın en iyi yolunun bir süre ondan yoksun kalmak olduğunu öğrendim.
YAŞ 13 Annemle babamın elele tutusmalarının ve öpüşmelerinin beni daima mutlu ettiğini öğrendim.
YAŞ 15 Bazan hayvanların kalbimi insanlardan daha fazla ısıttığını öğrendim.
YAŞ 18 İlk gençlik yıllarımın keder, şaşkınlık, ıstırap ve aşktan ibaret olduğunu öğrendim.
YAŞ 24 Aşkın kalbimi kırabileceğini ama buna değer olduğunu öğrendim.
YAŞ 33 Bir arkadaşı kaybetmenin en kestirme yolunun ona ödünç para vermek olduğunu öğrendim.
YAŞ 36 Önemli olanın başkalarının benim için ne düşündükleri değil benim kendi hakkımda ne düşündüğüm olduğunu öğrendim.
YAŞ 38 Eşimin beni hala sevdiğini, tabakta iki elma kaldığında küçüğünü almasından anlayabileceğimi öğrendim.
YAŞ 41 Bir insanın kendine olan güveninin, başarısını büyük oranda belirlediğini öğrendim.
YAŞ 44 Annemin beni görmekten her seferinde sonsuz mutluluk duyduğunu öğrendim..
YAŞ 46 Yalnızca minik bir kart göndererek bile birinin gönlünü aydınlatabileceğimi öğrendim.
YAŞ 49 Herhangi bir işi yaptığımdan daha iyi yapmaya çalıştığımda, o işin yaratıcılığa dönüştüğünü öğrendim.
YAŞ 50 Sevgi, evde üretilmemişse, başka yerde öğrenmenin çok güç olabileceğini öğrendim.
YAŞ 53 İnsanların bana, izin verdiğim biçimde davrandıklarını öğrendim.
YAŞ 55 Küçük kararları aklımla, büyük kararları ise kalbimle almam gerektiğini öğrendim.
YAŞ 64 Mutluluğun parfum gibi olduğunu, kendime bulaştırmadan başkalarına veremeyeceğimi öğrendim.
YAŞ 70 İyi kalpli ve sevecen olmanın, mükemmel olmaktan daha iyi olduğunu öğrendim.
YAŞ 82 Sancılar içinde kıvransam bile başkalarına basağrısı olmamam gerektiğini öğrendim.
YAŞ 90 Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim.
YAŞ 95 Öğrenmem gereken daha pek çok şeyler olduğunu öğrendim.
ÖZDEMİR ASAF' ın YAŞ şiiri sanırım bu bloğu tamamlayan en güzel şiir olacaktır....Dayanamadım yazdım işte:)))))))
Hepinize saygılarımı sunuyorum.....