Suan onlarca insan yazinizi okuyup , sizi anlamaya calisip , bir coguda ortak olmak icin yorum yaziyorsa...Abartma arkadasim ....Yalniz degilsin iste , anlatim süper , kelimeler özenle ve ahenkle dans etmis yazinda cok begendim ...Lakin bu gecici yalnizligin , kimsesizligin ve hissettigin tüm pesimistlikler sadece sana özgümü saniyorsun ?

  Oglumu krese birakip cikacaktim sözde , köseye sinmis salya sümük icerisinde icini ceke ceke aglayan bir (Japon) cocuk gözüme carpti. 2.3 lego parcasina öyle bir kenetlemiski parmaklarini ..Birtanesini bana verirmisin  dedim ..Dahada kuvvetli sarildi ve sustu..Onlar tek baslarina hic bir ise yaramaz dedim ..Kocaman bir lego kutusunu aldim döktüm yere , bagdas kurdum , beni gören minikler teker teker yanima geldi , basta benim minik prens..Basladik legolardan cesitli sekiller yapmaya bu arada yeni ögrendikleri kücük kurbag sarkisinida söylüyorduk , elindeki lego bir göz parcasiydi ve yaptigimiz adamin tek gözünü özellikle bos biraktim ..Aaa Adamin tek gözü yok dedim ..usulca geldi ..Uzatti lego parcasini , kendisinin koymasini isaret ettim mimiklerimle , takti..ve sira ev yapmaya gelmisti onlar devam etti ..Salya sümük kurumus gitmis , ürkek , cekingen ama mutlu bir gülümseme gelmisti yüzüne.Hülya Hanim ( kresin hem müdürü hemde Pedegog u )Herzamanki gibi uzaktan izlemis ve ben cikarken yine yakaladi kolumdan ..Keske yalniz biraksaydin dedi ben özellikle yalniz biraktim 10 -15 dakika sonra kendi gidecekti cocuklarin yanina Annesini kaybetmisler gecen hafta cocuk kendini cok yalniz hissediyor hic bir sey susturamiyordu onu bu durumlarda kendi haline birakmak en iyisidir dedi...Gülümsedim ...Erwin ...Simdi 21 yasinda ..Hala daha arada sirada telefon acar Teyze nasilsin der hemde türkce ...

   Sen ne iyi etmissin...Ne iyi etmissinki bizimle paylasmissin ..Bu harika bir sicaklik ve samimiyetle bezedigin yazinla..Hosgeldin aramiza..

 Geceyi severim ben, sessizliğinden ötürü. Kafam daha dingin, beynimdeki düşünceler çok çabuk yer değiştirse de hiçbiri bulanık olmaz, düşüncelerimin yönünü ''ben'' tayin ederim.

  Geceyi severim yine ben, yalnızlığından ötürü. Bir ''ben'' kalırım kendi ben'imle. Herşeyi susturabilirim, kör sağır edebilirim. Sadece kendimi dinlerim. Sessizlik ve yalnızlık kol gezer sabaha yol alan karanlıkta.
Sabah olduğunda değişir herşey...Neden değişmesinki, ne sessizlik ne yalnızlık ne karanlık bıraktığımız gibi değildir. Herkes kelimesi, yalnızlığa hükmeder. ''Ben'' olur ''Bencil'...

  '' İsyan' neden sorusu ile başlayıp, belki ve ama' larla devam edip, keşke ile biten detone bir şarkı olup çınlar göğüs kafesinizde'' Sadece bu söylemin bile üstünde durup saatlerce düşünebilirim. Anlatımınız, duygularınızı okuyucuya yansıtmanız, birebir içine almanız çok etkiledi beni...Yazım dilinizi çok beğendim, ifadeler çok güzel...

''Yalnızlık'' ana tema olsa da, içeriğine çok fazla bağlı kalmadan, sadece okuduğum anda ne hissettirmişse okuduklarım bana, onu paylaşmak istedim..

Okumak keyifliydi, yüreğinze sağlık...

Artık yalnız değilsiniz. Kocaman koskocaman bir aileniz ve sevenleriniz var artık. Bir türlü yazma fırsatı bulamadıgım için dünden beri yedim durdum kendimi. O kadar muhteşem dile getirmişsiniz ki duygularınızı çok da fazla eklenecek birşey yok diye düşünüyorum. Anlıyorum ki kalabalıklar içinde yalnızsınız. Anlıyorum ki çok sevilip sevilirken yalnızlık çekiyorsunuz. İçe kapanık ya da aciz olsanız bu kadar samimiyetle bizlere acılmazdınız diye düşünüyor; bundan sonraki yaşantınızda gerçek sizin sınırlarını zorlayabilen , hatta aşabilen birileriyle karşılaşmanızı umut ediyorum.

Güley yüreğinize , ustaca yazan kaleminize sağlık.......(strawberry )