tükenen bir sigaranın ardında kalan küller misali dağıldım yokluğunun rüzgarında. dilimde bir çocuk isyanı; küstüm! oynamıyorum.  ne zaman su sesi duysa yıkılmaya meyleder kumdan kalelerim. ve ne zaman adını duysam dizlerim misali yara ve bere içinde çırpınır çocuk yüreğim. 

            bu gün yağmur yok sana dair. sadece sözlerini arıyorum kenar mahallerinin delik deşik yamalı yolarında. loş ışıklı sokaklarda. küçük şehirlerin sanayi duvarlarında bir siyaha rastlıyorum. zifiri bir yangın diyor ağlıyor siyah. ağlıyor sönmüş lambalarla beraber gece. şaşkınlık içinde soruyorum kendime; acaba  hangi sarhoş notalardan duymuş çocuk kalışımı ? sormadan kaçıyorum. siyah; derin matem ve bol miktarda ağırlaştırılmış hüzün taşıyor yamalı ceketinin astarlarında. ben sadece gözlerini arıyorum. ne ağır ne hafif. sadece yeter dozda bir bardak sek hüzünüme meze olan gözlerini....şimdi susuyorum ve hala arıyorum...