Yara en çok avucunun içindeyse sana aittir; Sıkarsın avucunu, Canın yanar ama senden başka kimse bilmez neden acıdığını..     Acı yüreğindeki, içindeki bi dert olsa ve sen o acıyı atamassan   beyninde , sürekli gündeme gelse bi şekilde gören ne anlar hiç...  Ve hatta  gülerkende inceden inceden acır ve kanar; hani derler insan gülerkende ağlarmış, en cok kahkaha atanlar  içten içten ağlarlarmış  fakat gören olmazmış....

Pisikolog'a   bir hasta gelir ve dr sorar

_Anlat derdin nedir ne rahatsızlığın sorunun var (Olacak ya derdine derman )

_Doktor bey çok mutsuzum hiç gülemiyorum ne yaparsam yapayım şu hayatta içimdeki yara  derdim gitmiyor.  Yada yanlış anlaşılıyorum üzülüyorum  ve hatta üzüyorum  neden diyor  gülemiyorum    Doktor biraz sesizlikten sonra  ayağa kalkıp odanın huzur veren güneşi ile ışık saçan cam'a doğru yürümüş ve (Hastasına)

_ Gel...

Tam karşıda bi reklam panosu  sirk ve bi palyaco okadar güler yüzlü ve neşeli  hani yüzünde güller açmış derler o misal

_Karşıda bir sirk var ordaki palyaco cok güldürüyor oraya git.

Hastadan beklenmeyen bi cevap gelmiş.....

_İyide doktor bey ben o sirkteki hergün herkesi eylendiren güldüren kişiyim.......

Kimi insanlar  kendi üzüntülerini bi başkalarını gülümseterek yada onlarla mutluluğu  paylaşarak mutlu olmaya çalışır   fakat nedense karşındakiler gülmeye  ve eylenmeye öyle bi dalarlar ki mutlu olurken güldüren mutlu eden kişinin aslında  nekadar çok dinlenilmeye  ve anlaşılmaya hatta mutlu edilmeye  ihtiyacı olduğunun  farkına varamazlar. Nasıl desem   idrak edememekmi  yoksa dikkatsizlikmi  yada mutluluğun vermiş olduğu sarhoşlukmu denir karşımızdakini anlamaya fırsat kalmıyor insanlar her yönden farklıdır 

Eski bir dost bir gün;  istiridye bilirmisin serttir açmaya çalışırsın  sımsıkı kitler kendini uğraşırsın keskindir yaralar seni  ve sen zarar görürsün fakat çabalarken sabırlı olursan açıldığında içinde bi inci barındırır paha biçilemez bi inci ...İnsanlarda derdi anlayamassın kimin ne olduğunu kimin ne yaşadığını ve ne acılar çektiğini bilemessin tanımadan anlamadan önyargılı davranmadan önce tanıman ve onu dinlemen lazım derdi kimbilir herkes birilerin  kötü bildiği birer kişidir hayatta....İstiridye' den bahsedince aklıma bi hikayesi geldi eklemeden geçmeyeyim dedim umarım beyenirsiniz

Okyanusun dibinde bir istiridye avlanırken aniden bi balık kuyruk darbesiyle  çamur fırlatmış istiridyeler kumdan nefret edermiş  aniden kapatmış kendini fakat çok geç  pürüssüz kum tanesi girmiş içeriye istiridye çok rahatsız olsada kurtulamıyormuş derisi ile kabuğunun  arasına yerleşmiş kendisine verilmiş olan salgı hücresi hemen çalışarak minik kumtanesinin üstünü kaplamış  kaplamış taki nefis parlak ve düzgün bir örtü oluşana kadar istiridye yıllar sonrada minik kum taneciğinin üstüne katlar eklemeye devam etmiş ve sonunda müthiş güzel parlak ve son derece değerli bir inci oluşmuş...

Karşı karşıya geldiğimiz problemler  bizi hernekadar rahatsız etsede yaşamda karşılaştığımız her  problem gelişmemiz için bir fırsat belkide Yaşamda karşımıza çıkan rehberler bize sadece kapıyı gösterir oradan gececek yaşayacak olan bizleriz....

Sevgiyle mutlu huzurlu kalın....  Saygılar..