Uzatmışım ayaklarımı yanmayan kalorüferin üzerine...Hazirana girdik gireceğiz ama bu soğuk memleket hala ısınmamak için aynı inatta..Bardaktan boşanırcasına yağan yağmur da cabası..Zira iyide yapmakta, vatanıma dönmek için her geçen günün kayıp halinde olması canımı sıkıyor..Her yıl bir bahane bulunup bir sonraki yıla ertelenen yurda dönüş planları..'' Hadi artık kızım dönün gelin'' diyen telefonda ki ağlak ses..Camdan dışarıya, çook dışarılara doğru bakmalarım yeni değil zaten..Trenler gelip geçiyor..İnsanları ordan oraya, özlemden vuslata yetiştirecek olan, saat başı kalkan hızlı,tek katlı, çift katlı trenler..

         Geçen yıl karşı binada oturan yaşlı adam geldi birden aklıma..Kambur ve çok uzun bir adamdı..2.3 yıl yatalak eşine bakmıştı ..Sonrasında da 2.3 yıl yalnız yaşamıştı..Alman'ların yalnız yaşamalarına alışıktık..Markette karşılaştık..Paketlerini eve taşıyabileceğimi söyleyince kamburuna isyan edercesine kaldırmaya çalıştı başını..Sevindi markete yeniden girip bir araba dolusu alışveriş yaptı..Arabaya yerleştirip arkamı döndüğümde '' Hadi bir kahve içelim ..Ne dersin ? '' dediğinde çok şaşırmıştım..Oturduk Cafenin bahçesine, kahve yerine bir bira söyledi anlamakta zorlandığım anlarda, bunu hissedıp hemen daha basit anlatımıyla beni mutlu ettiği güzel bir sohbet içine girdik..Meğer bizim yaşlı kambur amca ( Her Schwach ) ünlü bir Profesörmüş, cebinde ki cüzdanından onlarca resim çıkarttı..Çocuklarının, torunlarının..Kendi resimlerini gördüğümde şok olmuştum..Öyle heybetli, öyle yakışıklı bir adammışki..Hayretimi gizleyemedim..Sohbet ilerledikçe daha da şok olmuştum..

        ''Mesleğim, yaptığım araştırmalar bana çok şeyler kattı..Gidip araştırmadığım ülke kalmadı, aile ve kuşak kavramı ve yaşantılar adına en büyük kentten en ufak mezra ya kadar gezdim araştırdım ama dünya üzerinde Türkiye de gördüğüm büyüğe özellikle aile büyüklerine gösterilen saygı gibisini görmedim, istatistik yapmıştım işim gereği, neredeyse yalnız yaşayan yaşlı insan yok gibiydi, özellikle kırsal kesimde..Birde Almanya ya bakın ..Kaç yaşlı insan çocuğunun yanında kalıyor.. '' dedi..Şaşırdım..Gurur duydum tabiiki ama çok şaşırdım ..

        Meğerse bizim kambur amca bundan 30.35 yıl önce gitmiş Türkiye ye...4. Kata taşıdık alışverişlerini..Telefonumu yazıp iliştirdim buzdolabına ..Sadece 4.5 kez beraber alışverişe çıkabildik..Sonrasında Huzur evıne götürdüler..Evi boşaltırlarken öğrendim öldüğünü...

           Diyemedim ....

           Anlatamadım....

            Artık Türkiye de gelişti, batılaştı, aynı avrupa ülkeleri gibi oldu diyemedim.. !

            Yaşlıya saygı kalmadı, tek yaşlıyamı ? İnsana saygı kalmadı dıyemedim..!

            Bayramlarda bile aile büyüklerine zıyaret angarya oldu diyemedim..!

            Evlatlar istesede, gelin yada damatlar tarafından bir şekilde yalnızlığa terk ediliyor büyüklerimiz dıyemedım..!

            Gençliklerinde heybetle esip gürleyen, geçmişte önemli mevkiilerde görev yapmış,yaşlandıklarında ise işe yaramaz, hiç bir işten anlamaz, yetersiz birer eşya gibi muamele görmek, ya da aksine zaten hayatın acımasız çarkında hep itilip kakılan, dünyaya getirdiği ve yaşlılığında ona destek olacağına inandığı, güvendiği çocukları tarafından yalnız bırakılan yaşlılarımız...Oysa ünlü Psikıyatrlar özellikle yaşlıların yalnız bırakılmamalarını salık verirken..İnsanlığımızı, vicdanımızı, en önemliside evlat olma sorumluluğumuzu hiçe sayıp, sadece rahatımız, ev huzurumuz ve sıralamaktan hic utanmayacagımız mazeretlerimiz le yalnızlığa mahkum ettiğimiz yaşlılarımız..Yalnızlığa itilen Yaşlılar, evlatları tarafından dışlandığını, unutulduğunu, terkedildiğini düşünüp depresyona giriyor ve ömürlerinin son dönemlerini çok daha zor geçirip ölüme daha çabuk kucak açıyorlarmış..Tahta kaşığa bile hasret, sızılar içerisinde, yok olup gidiyorlar..

       Tabiiki devletinde yaşlılar için yaptığı, yapacağı, yapması gereken çok şeylerde var..Ananelerimiz, kültürümüz, vicdanımız yavaş yavaş yok olurken..Canlarımız da yok oluyor..Pişmanlıklarımızda hep arkadan geliyor..İstisnalar tabiiki cok...Özellikle Anadolumuzda yalnız kalan yaşlı yok denecek kadar azmış, buda sevindiriyor bizleri...Lakin yetmiyor..Parası, malı, mülkü cok olanlar ayrı durumlarda tabiiki..Diyecek çok şey var ama....Denmiyor...

          °°Babacığım ben hiç evlenmeyeceğim..Hep senin yanında kalacağım..Sende dedem gibi yaşlanacakmısın baba ?...........Olsunnn ben sana bakıcam ..Söz ..!

                                                                Bazen çocuklar söz verirler..Ama....