Ben Bir Kelebeğim...
01 Haziran 2013, 08.23 A- A+
Ben bir kelebeğim. Uçsam fütursuzca kimsedesen çekinmeden korkmadan. Konarmıyım bir ağacın son dalına. Bakabilir miyim aşağıya korkmadan düşmekten. Yapabilir miyim?...
Bir tırtılken sürünmeyi hayatla mücadeleyi öğrendim. Kozamda tek başıma yalnızlığı öğrendim. Yırtarken duvarları güçlü kalmayı öğrendim. Ben hayattan çok ama çok şey öğrendim.
Şimdi rengarenk kanatlarım öylesine gösterişli ama bir o kadarda kırılgan.
Kalan son günümde çırpıyorum delicesine kanatlarımı.
Ömrümün son günü sonsuzluğa uçuyorum.
Ben bir kelebeğim minnacık küçücük...
Bir tırtılken sürünmeyi hayatla mücadeleyi öğrendim. Kozamda tek başıma yalnızlığı öğrendim. Yırtarken duvarları güçlü kalmayı öğrendim. Ben hayattan çok ama çok şey öğrendim.
Şimdi rengarenk kanatlarım öylesine gösterişli ama bir o kadarda kırılgan.
Kalan son günümde çırpıyorum delicesine kanatlarımı.
Ömrümün son günü sonsuzluğa uçuyorum.
Ben bir kelebeğim minnacık küçücük...
YORUMLAR
Ama okurken bana çağrıştırdığı şeyler bu şiir kadar güzel olmadı . . . ! Çünkü, günümüz insanının çoğunluğu malesef böyle ince duyguları, derin düşünceleri , anlamlı mesajları anlayamayacak bir tipe , karaktere geldi / getirildi . . .
Yanılıyor olmayı bütün samimiyetimle dilerdim .
Yazanın ve buraya koyanın eline sağlık .
benim nikimde kelebegin rüyasi kelebegin ömrü az olurmus ama onlar kesinlikle günahsiz dünyanin en güzel yaratiklarindan biridir varsin ömürleri kisa olsun bu hoyrat dünyada kötülüklere bulasmaya vakitleri olmadan ucsunlar obürtarafa......