Yaşamanın önemi...
29 Temmuz 2013, 00.29 A- A+
''Bir noktada çığlığınız o kadar yükseliyor ki ses başka bir yerden geliyormuş gibi oluyor.
Sanki uzaklarda bir yerlerde birileri çığlık atıyor ve sen zor duyuyorsun
Bu duygu hemen ortaya çıkmıyor.
Önce ciğerlerini kuvvetle patlayacak kadar şişiriyorsun.
Ses tellerin geriliyor sesin boğuluyor''
Her şey o tuhaf miğferin içindeki kulaklıklardan gelen sesleri duymamla başladı.
Çok tanıdık gelen bir ses hemen korkunç bir koroya dönüştü.
Önce bir tane duydum, sonra bir tane daha, bir tane daha; ta ki onlardan bir sürü olduğunu anlayana kadar.
Miğfer ve siperlerin ne olduğunu bilmiyordum ama gördüğüm ve duyduğum şeyler tamamen canlıymış gibiydi.
Çok geçmeden bunun gerçeğin taklidi olduğunu anladım...
Benim için taklit önemli değildi.
Hepsi üstüme geliyor.tırmanıyor,kokluyor,ve kemiriyorlardı.Bu gerçekti.
''Ben onlardan kurtulmak için hiç bir şey yapamıyordum.
Gözlerimi kapatmanın da faydası yoktu;görüntüler göz kapaklarıma veriliyordu.
Çığlık attığımı hisssetmiyordum."
Sonra birden bire geldikleri gibi hızla gittiler.
Ne kadar zaman kaldıklarını bilmiyordum ama gitmişlerdi.
Geriye tek kalan karanlık ve gecenin içindeki o siyah çizgiydi.
" Bütün bu olumsuzluklardan sonra yaşamanın son derece önemli olduğunu anlamıştım.Ve hayata gülümseyerek artık gelecek konusunda endişeli değildim her şey kontrolümün altındaydı."
http://www.youtube.com/watch?v=RTJ-RK2tjUM [ Set Fire dinlemenizi öneririm]
Sanki uzaklarda bir yerlerde birileri çığlık atıyor ve sen zor duyuyorsun
Bu duygu hemen ortaya çıkmıyor.
Önce ciğerlerini kuvvetle patlayacak kadar şişiriyorsun.
Ses tellerin geriliyor sesin boğuluyor''
Her şey o tuhaf miğferin içindeki kulaklıklardan gelen sesleri duymamla başladı.
Çok tanıdık gelen bir ses hemen korkunç bir koroya dönüştü.
Önce bir tane duydum, sonra bir tane daha, bir tane daha; ta ki onlardan bir sürü olduğunu anlayana kadar.
Miğfer ve siperlerin ne olduğunu bilmiyordum ama gördüğüm ve duyduğum şeyler tamamen canlıymış gibiydi.
Çok geçmeden bunun gerçeğin taklidi olduğunu anladım...
Benim için taklit önemli değildi.
Hepsi üstüme geliyor.tırmanıyor,kokluyor,ve kemiriyorlardı.Bu gerçekti.
''Ben onlardan kurtulmak için hiç bir şey yapamıyordum.
Gözlerimi kapatmanın da faydası yoktu;görüntüler göz kapaklarıma veriliyordu.
Çığlık attığımı hisssetmiyordum."
Sonra birden bire geldikleri gibi hızla gittiler.
Ne kadar zaman kaldıklarını bilmiyordum ama gitmişlerdi.
Geriye tek kalan karanlık ve gecenin içindeki o siyah çizgiydi.
" Bütün bu olumsuzluklardan sonra yaşamanın son derece önemli olduğunu anlamıştım.Ve hayata gülümseyerek artık gelecek konusunda endişeli değildim her şey kontrolümün altındaydı."
http://www.youtube.com/watch?v=RTJ-RK2tjUM [ Set Fire dinlemenizi öneririm]
YORUMLAR