Ne yapacaktım ben şimdi. Koşup arkasından gidip konuşsam mı acaba. Ne diyeceğim peki. Yanakları yine pembeleşti ama. O da benden hoşlandı herhalde. Yoksa ben mi öyle düşünmek istiyorum. Acaba rahatsız mı ettim. Böyle salak salak düşünmeye devam edersin tabi. Üç aydır beklediğin her gece Allah’a dualar ettiğin her eve girip çıktığında , umutla acaba bugün görebilir miyim diye düşündüğün o fırsat kaçmıştı elinden.

Oysa her gün güzel güzel giyinip süslenip öyle çıkıyordum evden ya görürsem diye. Annem bile fark etmişti bende bir haller olduğunu. Yoksa yengem mi ispiyonlamıştı beni anneme. Bide bana söz vermişti kimseye söylemeyeceğim diye. Zaten abimin de durup durup laf sokması bu yüzdendi. Evet evet kesin yengem herkese anlatmıştı. Hain yenge bir daha sana bir şey anlatırsam iki olsun görürsün sen.

İç çatışmalarımdan kurtulup kendime geldiğimde O önde ben arkada yürüyorduk. Biraz ilerde çocukluk arkadaşım Adem’lerin bahçe kapısından içeri girdi. Ne işi var acaba orda. Hatice’yle arkadaş mı yoksa bunlar. Aslında bu daha iyi bir fırsattı benim için. İçeri girip Adem’i mi sorsam. Hem evdeyse belki beni içeri buyur eder hep beraber otururuz. Bende bu arada heyecanımı yenerim biraz. Belki akşam evine de bırakırım. İşte o zaman konuşabilirim kolayca. Neler demek istiyorsam derim. Belki SENİ SEVİYORUM bile diyebilirim.

Ben bahçe kapısına dayanmış bunları düşünürken içeriden kapı sesi geldi arkasından da Hatice’nin ‘’tamam anne biraz yürüyüş yapıp geleceğiz hemen dönerim merak etme.’’ Kapı kapandı. Ayak sesleri bana doğru geliyordu. Kaçsa mıydım. Yoksa saklansam mı bir yerlere derken çıktılar dışarı. Bana baktılar sonra O yüzünü yere yapıştırdı hemen. Bense sesim titreyerek abin evde mi Hatice diyebildim belli belirsiz. Abim evde değil Mehmet abi dedi Hatice. Tamam diyebildim zar zor ve dönüp eve doğru koyulmaya başladım.

Korkaksın!!! Konuşacakmış birde. Neymiş SENİ SEVİYORUM diyecekmiş. Sen daha O’nun yanında Hatice’yle bile konuşamıyorsun ki. İyi akşamlar diyebilseydim bari be rezil oldum iyice. Neyse biraz kendime geleyim de öyle girim eve. Birde evdekilere laf anlatmayım. Zaten hepsinin işi gücü bitmiş benimle uğraşıyorlar. BU AŞKTA BURDA BİTER.

                                          DEMAMI DAHA SONRA