gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Dikkatimi çekti

02 Ağustos 2013, 05.38
A- A+
 Bu aralar o kadar paylaşım varki gamyunda güvensizlikle  ilgili güven duygusu nedir.hayatta kimseye güvenmiyorum diyemezsin. sadece şu vardır kime iki defa güveneceğine inanmalı insan.güven bir karaca kadar çekingendir.insan o güven  duygusunu bir kaybettimmi bir daha bulması uzun zaman  alır. Dogrularla gerçekelerin aynı olmadıgı zamanlar yaşıyoruz.her birimizin kafasında bir dogru var.öte yanda gerçekler duruyor.Trenin vagonları yolda bir birinden kopuyor.ve her bir rayda kıysıya rekabet başlıyor.yol bölüp ayrıldıgı içinmi; vagonlar ayrışıyor yoksa vagonlar ayrıştıgı içinmi vagonlar parçalanıyor.Neye inanırsa onu savunmayı bilen insanlar bunun dışında kalan her şeyin kendi inancının karşısında durdugunu zannediyor.


        Birbirimizi bıyıgımızdan,sakalımızdan,dilimizden başımızdaki örtüden,kravatımızdan tanımanın zamanı geçmedimi artık?Maskelere bürünüyoruz,bu maskelere çok tehlikeli bir şekilde alışıyoruz.İnsanlar kendisi olmayı bırakalı çok oldu ellerinden geldigince kendinden bekleneni vermeye çalışıyorlar Muktedirlere gerçeklerle dogruların aynı olmadıgı zamanlarda yaşıyoruz Yani.yaşıyor gibi yapıyoruz Peki birbirimizi sadece insanlıgımızdan tanımanın zamanı ne zaman gelecek?Ne zaman bir insan hakkında sadece bireysel özelliklerine Bakarak karar verecegiz?dahası O insan ne zaman yüreklenip de kendini korkusuzca ifade edebilecek?Makbul yalancılar olmaya devam mı?

                Dürüst  Ve Özgür Olmak Her Zaman Bir Seçenek Olarak Dururken???

YORUMLAR

02 Ağustos 2013, 08.10
Bence  karşımızdakine '' SADECE İNSAN '' olarak bakmaya başlarsak güven  ve samimiyet duygusu içden gelir. Bu kaçınılmazdır. Ama biz her zaman bi önyargı ile başlıyoruzki ; kadın , erkek , kapalı , açık , genç , yaşlı.........
Belli bi yerden bakmasak insan olarak baksak , GÜVEN zaten insanda olan bir şey !...
02 Ağustos 2013, 11.03
Bana göre güven teslimiyettir. Kendini  Onun ellerine bırakmaktır .Böyle bir teslimiyet ancak tanrı için geçerlidir.Problem burada başlıyor zaten...Karşımızda ki kişiyi  beynimizde ilahlaştırıyoruz..Sonra bir bakıyoruz kendimizi teslim ettiğimiz kişi bizi tutamamış yerdeyiz...Ne zaman ki karşımızda ki kişilerin insan olduğunu hatalar yapabileceğini  kabullenirsek  ozaman İnsana olan güven duygusunuda  anlıyacağız..Yanlış yapmışsa  hayata bakışımız farklıymış diyerek yola devam edeceğiz..Maskelere gelince. o maskelerin ömrü ne kadar? 1 ay 5 ay  1 yıl..ebet düşecek..Aslında o maskenin altında ki yüz zaman zaman görünüyor ama :)).. Gözler kör ya o dönemler:))
02 Ağustos 2013, 11.48
Bana göre GÜVEN dilden akan söz kalemden cikan özdür ..hissetmezsen yazamazsin ve söyleyemezsin...o kandirdim zannedenlerde ancak kendini kandirir, cokmu üzüyor ruhumu hic arkama bakmam ...zamanini beklerim ve sessizce ALLAHa havale ederim ...kimsenin olmadigi yerde ALLAH kalbinede en yakin olandir , ben kendimden ödün vermem oglum olsa affetmem.herkesin bir huyu var iste ..bende böyle biriyim ..Benim kitabimda ya ak yazar ya kara gerisi teferruattir hic kendime eziyeti sevmem.
Sen, ölümsüz ve daima diri olan Allah'a güvenip dayan. O'nu hamd ile tesbih et. Kullarının günahlarından haberdar olarak O yeter.   
Furkan suresi 58 ayet tavsiye ederim ..

 Vekil olarak Allah azze ve celle celalihu yeter O herseyi gören isiten ve unutmayandir.
02 Ağustos 2013, 19.24
cogu karsisindaki güven vermedigi icindir. yada devamli karsilastigi kisiler. güven kolay saglanabilecek bisi degil. Insan ne kadar iyi olursa olsun
02 Ağustos 2013, 21.04

GÜVEN  mi heleki sanal platformda içi boşaltılmış bir sözcük sadece MÖ den kalma.....

     

 

 

 

02 Ağustos 2013, 21.11

güven duygusu en önemli şeydir herşey ondan geçiyor sevgi saygı aşk..güvenmediğiniz birine kendinizi veremessizniz sevemessiniz sevgi saygı duyamazsınız..bu yaslanacak bir omuzdur .hiç çekinmeden ettiğin sohbettir.içilen bir kahve kimi zamanda bir rakıdır belkide güven.. bazen hıçkıra hıçkıra ağlamak bazende kahkalarla gülmektir beraberce.yaşanılası mutlulukları hayatı paylaşmaktır..hem dostsluklarla hem sevgiyle.bu kadar değerli bir şeyi kaybettik işte biz...:((

 

03 Ağustos 2013, 01.28
                '' Elimden tuttu,yükseklere, en yükseklere ,göklere çıkarttı,tam yukarıda elimi bırakıverdi,yere çakıldım''                  Bir musibet,bin nasihatten evladır'' demiş atalarımız.Herkesi kendi gibi doğru   bilen birinin , öyle olmayan birinden gördüğü nankörlük, aldatılma,hıyanet gibi adına ne dersek diyelim kötü yaşanmışlık dolayısıyle  o insan artık çevresine o eski  iyimser gözleriyle bakamaz.İnsanların melek olmadığını,içlerinde şeytanlığa yatkın olanlarında olabileceğini acı şekilde öğrenir.Öğrenir öğrenmesine de ,yapısına göre kimi üç beş günde atlatır,kimi üç beş ayda atlatır,kimi de aradan yıllar  da geçse aldatılmışlığın  acısını  unutamaz,atlatamaz .Yazar çizer, anlatır,anlatır,anlatır.Elinde gönlünde kala kala ,tüm insanlara güvensizlik gibi bir olumsuzluk kalır, kalabilir .Kendimden biliyorum.
03 Ağustos 2013, 09.40
gunlerden cumartesı sabahı  hawa çok sıcak  ındım ırmak kenarına kuşlar  cıvılcıvıl otuyor koşların cıvıl cıvıl sesıyle bende mışıl mışil uydum oooooo ne uykuydu bu boyle
04 Ağustos 2013, 10.28
coupable yazdığınız yorumları çok seviyorum..''Elimden tuttu yükseklere en yükseklere,göklere çıkarttı,tam yukarıda elmi bırakıverdi yere çakıldım''ne güzel  bir anlatım.. Ben bu duyguyu çok iyi biirim .Ama ben iyiki bıraktı diyorum kendi adıma..yoksa bir pervane gibi ateşte yanacaktı....
04 Ağustos 2013, 22.32
                                    anka1453 ben de ,beni anladığınız için size çok teşekkür ediyorum.                                                       Dün  iftar programı kapsamında konuşan birinin ,iki zapping arasındaki bir cümlesine takıldım kaldım,ben avundum,sizde  avunursunuz belki diye yazacağım.Diyordu ki:Hayat ,hayvansal düzeyden, melekut alemine doğru yol alırken ,yaşananların toplamıdır.Ya da mealen buna yakın bir cümleydi.                                                                         Yine:''Hayatımıza  girerek iyi ya da kötü damga vuran  kim varsa ,hiç birinin hayatımızda yer alışı tesadüf değildir''Cümlesini de daha geçen gün okumuş, gücendiğim, kırıldığım kim varsa,onlara aslında teşekkür etmem gerektiğini düşünmüştüm.                                                               Hepsini toparlarsak,biz ne kadar yere çakılırsak çakılalım,düşelim, parçalanalım,ruhumuzun melekut alemine doğru bir parça daha yol almasına sebep oldukları için bizi yere geçirenlerimize birer teşekkür borcumuz var,ödeyelim,diyorum:)
05 Ağustos 2013, 01.42
''Bazen paylaşıldıkça  sorunların çözüldügünü hisseder insan şuda bir gerçektirki yaşanmış olaylar kolay kolay çıkmaz insanın içinden''acılar,hüzünler en zoruda çekilen acıdır.ben sadece blog yazılara  tüm bir cevap verdim.yorumlarınızı çok begendim teşekkür ediyorum.en güzel insanlarla karşılaşmnız temennisiyle sevgiyle kalın....
05 Ağustos 2013, 13.49
Coupable,çok haklısınız.Yanılmıyorsam öğretmensiniz. Bende öğretmen psikolog  dolu bir ailede hayata şanslı başlayanlardanım. Bütün  felsefelerin Kur'anla yerle bir olduğunu gördüm.Okuyabildiğim kadar bir çok meal i okudum..çok az ve özel insanlar olmadıkça kimseyi  hayatıma almadım..Ama sanırım Allah beni dengelerimi oturtmam için fazla sınıyor:) Duygularımı fazla uçlarda yaşadığımdan geçmişe baktığımda hataların bende olduğunu görebiliyorum. o nedenle  iyi ki bitti  yoksa pervane gibi ateşte yanacaklardı cümlesini kullandım..Sevgiler.
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın