Delilik!
28 Ağustos 2013, 00.10 A- A+
Hangi şaşkın demişse unutkanlık bir hastalık, halt etmiş! Olup biten şeyleri, gözardı edilen hüzünleri hatırlamamak hastalık mı ? Aksine en büyük güzellik bence. Kimi zaman deli oldum. Kimi zamansa hasta. Kim bilmek istedi ki hatırlamak istemediklerimi. Sanki dünyanın yükü benim sırtımda, işte öyle bir sancı ile uyanıyorum yeni günlere. Anlatamadığım insanları anlamayacak kadar anlamsızlaşmış en yakınımdakiler. Haykırışımı duymayacak kadar sağır olmuş sevdiklerim. Ne güvenim kaldı insanoğluna ne sevgim. Sadece nefretim! Hüzün dolu bir tebessümü mutluluk sayacak kadar aciz olmuş insanoğlu. Şimdi alakasız bir internet sayfası yerini aldı, yalandan dolan gözlerle beni dinlemeye çalışan dostlarımın yerini. Kocaman bir hiçlik doldurdu boşalan yüreğimi ve masamdaki sandalyeleri. Gecelerime kahvem ve sigaram eşlik eder oldu, Hayatıma DELİLİK! Yorgun bir soluk atılan her adımda yılların ezikliği ve altında kaldığım yıkıntılar geçiyor gözlerimin önünden. Gözlerim doluyor ama kusamıyor nefretini. İçim içimi yiyor her solukta. Sıkıldığım kabuslar azrail'im oluyor her uykuda. Uykusuz gecelerimin sebebini de deliliğe yoranlar var. Delilik mi ? peh peh peh ... Siz söyleyin. Ben mi deliyim ? Yoksa bana bunları yaşatanlar mı ? Hayata pes etmek için çok mu geciktim bilemiyorum. Ergen depresyonundan çıkamadığımı bile düşünüyorum zaman zaman. Koskoca 22 sene sürekli yalan,dolan ve çirkinlikler içinde geçtiği içinde olabilir diyorum. Kimi zaman gülüyorum ağlanası halime. Kimi zamanda ağlıyorum trajikomik hikayeme.
YORUMLAR