İlk cümlene tabii ki katılmamak mümkün değil Cezbe, ''ta ki anne oluncaya değin'' diye bir ekleme yapsam anlamı bozulur mu ki, ya da baba. Ne bencillik kalıyor o zaman insanda ne bi şey. Katlanamam asla dedğin ne çok şeye katlanıveriyorsun bazen seve seve bazen mecburen. Bal gibi de kendinden veriyorsun işte. Tam anlattığın bu olmasa da göreceli bir şey demek istiyorum, her zaman mümkün olsa keşke önce BEN diyebilmek. Bir güzel öğretiyor hayat '' du bakalım sen bi'' diyerek. 

İstek ve beklentileri mükemmel sekilde anlatan ve toparlayan bir yazi olmus. İdeali baskalarinda arama kendinde ara diyor, bile diyebilirim...

Elinde fenerle dürüst adam arayan Diyojenlerden kacinmaliyiz artik; zamane Diyojenleri "iyi" adam arıyor uyarmak icin kendine."Artık" denilen bir noktada insan türü. Artik, bir son vermeli "uyaroglu" olmaya ve sadece "uyumlu" olmakla yetinmeli. Gerisi onun hayati ve sadece onu ilgilendirmeli...

Ben de cok güzel toparlarim, yorumdaki gibi :))

Uyumlu mu “uyaroğlu” mu??  Lafı hiç gevelemeden  hemen fikrimi söyleyeyim.  Sonra altına kendi hayatımdan ipe sapa gelmez, belki de kimsenin göz ucuyla bile bakmayacağı bir sürü örnek sıralayayım.  İkisi de değil sevgili Cezbe. Hüner duruma göre hareket etmek. Sakın yanardöner olup,  akıntı yönünde savrulmak anlamına gelmesin bu, ya da çıkarım için her şeyi yaparım tadında bir hayat da canlanmasın gözünde.

 

                Bu arada sakın didaktik bir tavır içinde olduğum, ben böyle yapıyorum doğru böyledir diye direttiğim de aklına gelmesin.  Herkesin doğrusu var, bazıları bu doğruyu uygulayacak kadar kendinden emin ve cesur, bazıları da olsun da nasıl olursa olsun tavrında cehennemi yok sayarak yaşıyor, hem de nefes alırken ve sağlığın ne değerli bir şey olduğunun farkında olmadan.

 

                Birkaç gün önce gözlerim karardı.  Maç seyrederken birden ekranı göremedim. Hem de 100 bilmem kaçlık ekranı. Düşün durumun vahametini.  Tansiyon ölçüldü ve hayret;  Hayatımda ilk kez normların dışına çıkmışım. 20’ye 16. . Hangi kalp buna dayanır? Hele daha önce hiç böyle bir şey yaşamamışsa. Di mi?. . Başta ufak tefek panikler,  hatta acil servis senaryoları. Göztepe SSK’nın acil servisi 10 saat boyunca müşahede altında tutarken, bir özel mi özel güzel mi güzel hastane, bir iğne, bir hapla 2 saatte kapının önüne koyuverdi.

                Yok canım, böyle bir deneyimin beni değiştireceği yok tabi. Şu anda da epey yüksek ama artık ölçmüyorum. Pazartesiyi bekliyorum. Pegasus’un dolmuştan bozma uçağıyla Ankara’ya dayımın kızının kocasına gideceğim. Oturup rakı içmeye değil tabi. Adam Ankara’nın en sevildik J hastanelerinden birinin kardiyoloji bölümünün tanrısı.  Dur dur, lafı dolaştırmayayım. Artık basket potasına basamıyorum. Bunun yapamamamın nedeni yaşım değil, yeteneksiz olmam da değil. Yetenek kaybolur mu iki günde?  Dağdan düştüm.  İp koptu.  Ya, bakar mısın duruma? Dağdan düşüyorsun bir şey olmuyor.  Bir tansiyon gelip seni yerden yere vuruyor.  İşte her şeyin sırrı burada bence.  Böyle bir konuyu alıp irdelemen ne olağanüstü bir rastlantı. Ölümlü dünya be Cezbe. . Ne gerek var uyumlu olmaya, uyaroğlu olup  elin adamını/kadınını mutlu etmeye çalışmaya? Sen sen ol. Eteğindeki, yörendeki marifetlerin insanların umurunda olsun. Ama bilir misin  bir kadın için en tehlikeli olan nedir?  “Ben buyum, kabul ediyorsan beni böyle kabul et” demek tam bir intihardır kadın için. Bunu lafla söylememek gerek, hareketlerle kabul ettirebilmek marifet. Yoksa erkeğin elindeki var olduğundan pek emin olduğu ama aslında yanılsamanın “dikalası” olan iktidarı alıp gidiyorsun geriye de kabuğu kalıyor. Bir gün de o kabuk gidip yeni kozalar buluyor  içine yerleşebileceği.  Sonra da tabi sıra bir sonrakinden bir öncekinin intikamını almaya geliyor. .

Ve mutsuzluluklar. Ardı ardına gelen hüsranlar.

               

                Ödün vermeden pek fazla, yaşamak, mutlu etmek karşındakini işin sırrı. Gerisi mi? Gerisi kendiliğinden gelir.  

 

                Nüans farkına gelince. .  Doğal olarak, alışkanlık gereği buna da bir lafım var tabi.  Tamam ikisi de fark anlamına gelebilir. Ama biri Fransızca ya, hem “Fark” tam olarak Nüans’ı karşılamıyor ya, boş ver.  Bu pekiştirme de geçip gitsin. Sapsarı gibi. Ya da Nüansın içindeki fark gibi. Farkı fark ettin mi derler ya? :)) İşte o. İşte en güzeli böyle yaşamak bence. Yaptığın her şeye bir kulp bulmak. Ben yapıyorsam vardır bi hikmeti diyebilmek.  Sevgiyle kal. . 

Yazınız, ana caddeden değil belki ama ara sokaklardan beni şu kendi yazığım son yazım olan "Küçük kadınlar'a" götürdü. Birbiriyle ilintili durumlar çıkardım kendimce. Acaba sadece uyumlu olduğum(uz) için mi yaşıyoruz başı şeyleri die düşündüm. Yoksa Sevgili Ataya'nında yorumunda söz ettiği gibi anne baba olunca işler birden tersine dönüp, insan kendi egosunu kaldırıp, bir dolaba mı kilitliyor acaba? Ben diyebilmek güzel, yaşam "ilk ve tek" olarak anlamlandırıldığında ama bu nasıl yapılır bilemiyorum, ben beceremedim zira "Ben" demeyi. Kendimi ve yaşamı sorgulatacak çok güzel bir yazı okudum , kaleminize sağlık, sevgi ve muhabbetle.

:)) iş sonrası bu video çok iyi geldi tşk ederim..aslında gayet güzelde herşeyi açıklamış her bir bireyin hareketleri ayrı bir konu  olmuş :) ...ensonda yapılan çıkmaz sokak dairesi muhteşemdi :)))
sürü piskoloji işte ...sistem içinde çalışır ve yaşarken ben bu piskolojiden çıktım kendi kararlarımı yaşıyorum demek gerçekten çok zor ve yanlış olur...bu döngüden tamamen kurtulabilmek için sistem dışında yaşamak gerekiyor içinde değil...içinde yaşarkende nispeten sizde o sürüye uyuyorsunuz daha çok veya daha az diye şekillendirilebilir ben de az uyanlardanım :))) çok detaylı bir konu ve güzel bir konu seçilmiş ....
Ghakanz nin yorumu dikkatimi çekti dışındaki kabuğu da kaldırınca fos :) güzel bir yaklaşımdı ayrıca evet ben buyum birtürlü diyemiyoruz desekte anlamıyorlar  ki daha yıllardır anneme anlatamadım geçtim toplumu ... 35 yaşına gelmişim hala komşu kızlarının temizlik cam silme mevzuları uyumları ağır başlılıkları konumuz oluyor ...dedim yeniden Annecim ben buyum ruhum bu ben senin istediğin kibar narin komşularla gezen tozan günlere giden camları silen bir kız hiçbirzaman olmadım ve olmayacağım hala anlamadınmı daha ortaokulda saçlarını 3 numaraya vurduran kızını :)

Ne kadar okursanız okuyun,hangi üniversiteyi bitirirseniz bitirin farketmez..beni son dönemlerde duyduğum şu söz kadar hiçbir şey etkilemedi...Neyi ne kadar bildiğiniz önemli değil ..Ne anlatırsanız anlatın,hangi kalıba sokarsanız sokun karşınızdakinin anladığı kadarsınız..Bunu özellikle aileniz (akrabalarınız) ve eşiniz için söyleyebilirim...Aynen öyle..İleri görüşlü bir babanın yanında yetişip,modern görünümlü kendine modern ama bana (sizden özür dileyerek söylüyorum ama bunu tarif edecek başka kelime bulamıyorum) öküz bir erkekle evlilik yapınca yaşadıklarımı ben biliyorum..İsterseniz ödün vermeyin bakalım..Çok şeyden vazgeçmemiz,içimize atmamız,sonsuz fedakar ve iyi bir insan olmamız (özellikle kız çocuklarının yetiştirilme şekilleri) bize öğretilen kurallar zinciri sanki..Hemen inançlarımız seriliyor önümüze..Dinimiz sabrı emreder..Büyüğüne saygı küçüğüne sevgi,misafire hoşgörü ve bonkörce davranış,eşinin ailesini başta gezdirme,kendi aileni bu arada unutabilirsin farketmez..Nasıl olsa taşın kovuğundan çıktın..Anlatmak istediğim hayatımızdaki çok şey geçmişten gelen yarı geleneksel yarı inancımızdan kaynaklanan '' kol kırılır yen içinde kalır''ı yaşam tarzı haline getirmiş düşünce yapısından başka bir şey değildir..Ama dinimiz körü körüne bağlanmayı yasaklamış,susmayı emretmemiştir..Hakkınızı savunun demiştir..Ama hocalar erkek olunca bu konu biraz sanırım taraflı oluyor..Eski kafalı eğitimsiz,kulaktan dolma bilgilerle yetişen hocaların ve onların öğrencisi olan büyüklerimizin belirlediği dini kulrallar belirlemiş yaşam tarzımızı..Erkek çocukları yetiştirilirkende ''sen erkeksin,gereğini bilirsin'' tabi bu gereği hep erkeğin ailesinin lehine sonuçlanan bir gerektir..Böyle bir toplumda ne kadar ben diyebilirseniz buyrun deyin bakalım..Yalnız yaşama merhaba demeyi de unutmayın..Çünkü bizim toplumumuz henüz söylediğiniz yaşam tarzına hazır değil..Değişim yavaş yavaş inşallah olacak ama sanırım biz görmeyeceğiz...Anlattığınız konudan dolayı mağdur olanlardan biriyim ama kabuğunu kırmak sınırlarını değiştirmek o kadarda kolay olmuyor ne yazıkki..Eklediğiniz  video ya gelince..İnsanımızın çoğu zaman kolayı seçmiştir..Düşünme gereği duymaz ve başkalarının açtıkları kapıları kullanırlar genellikle..Kendileri kapı açmayı denemez..Tembellikmi korkumu bilinmez ama birazda rahatlığı seviyoruz sanırım..Hazır açılmış yol var nasıl olsa..Yeni yol açmaya ne gerek var değilmi?..Esen kalın..

Eskiden, her 24 Kasım'da ,her  okuldan bir öğretmene,  başarı belgesi ve para ödülü verilirken,müdürümüzün hep aynı konuşma  cümlesini hatırladım:'' Okulumuzdaki bütün arkadaşlarım çok başarılılar,ancak birini seçmem gerekiyordu.Hepiniz aynısınız ,aranızdan nüans farkı olanı bulmak beni yordu....'' falan filan diye  konuşma yapardı.Yıllarca ,bizim müdürün  NÜANS FARKIyla ilgili şakalar yaptığımızdan bu söz dizisi  içime işlemiş demek.Yani  nüans ,fark demek değildir.Eşitliği bozan minik ayrıntı anlamında kullanılır,blog başlığı bana göre doğrudur.  Sevgiler.

Sevgili Cezbe, yine çok güzel bir konuda ,her zamanki gibi amiyane tabirle döktürmüşsünüz.Ben her yazınızı zevkle okuyorum.Elinize yüreğinize ,bilginize sağlık.Şimdi müsadenizle G_RE_NA'ya bir iki söz söylemek istiyorum.Sevgili Grena,yorumunuzla çok gerçek bir konuya değinmişsiniz.Ben açık yazıyorum bakın hem öküz,hem yontulmamış odun,hemde bir psikopatla olan evliliğimin nerdeyse kırk yılını doldurdum.Aptal değildim, eğitimliydim,ailem yanımdaydı,üstelik herkesin gıpta ettiği mesleğim vardı.Eşimde eğitimli,namuslu,evine bağlı görünüşte normal bir adamdı.Ama gelin bir de bana sorun.Evlendiğimizin senesinde kızım doğduğunda,fiziğimizin birbirine yakıştırmaları dışında hiç bir ortak noktamız olmadığını anladım.Gece misafir gelecek mesela, ben kek ,çerez,meyve ikramı hazırlarken,eşim gelir mutfağı talan ederdi,çiğköfte ikram edecek diye..Oysa o yıllar bizim batı çiğ köftenin adını bile duymamıştık.Bunlar birşey değil.Babam bir an önce kiradan kurtulalım diye bize kendi evinin bir katını vermişti. Oğlumun doğum hediyesi babında,dengesiz eşimde gitmiş tapusunu çıkartmış,üzerime...Vayyy ki vayy...Ömrümü yedi ,hangi konuda ters düşsek,tabi senin evinde oturuyoruz '..la başlayan sindirme taktiğinden canımı çıkardı.Alt katta,evi veren babam oturuyor, maaşım var ,işim var ben kavga çıkmasın,babam duymasın,üzülmesin diye hep SUSTUM.Oysa ben evleninceye kadar annemle babamla yüksek sesle konuştuklarını bile duymamıştım.Bizim evde bağırtı çağırtı hiç eksik olmazdı.Kızım büyüyünce ,utancından balkon kapılarını kapatırdı ses duyulmasın sokaktan diye..Ne bir arkadaşne bir dost ne bir komşumuza tek bir şey belli etmedim.Etmedi,mde noldu,kendime ettim.Şimdi beynim hariç bedenim külçe gibi,ruhum zaten çoktan öldü..Yani diyeceğim o ki siz isterseniz mükemmel ötesi olun,göreceğiniz bir hayat dersi varsa görüyorsunuz.Öğreten ya eş, ya sevgili, ya dost ,ya da evlatlar olabiliyor.Allahtan evlatlarım çok güzel  huylu oldular.neyse, ev konusundaki aczini yensin diye,biriktirdiğim tüm paramı, babamında katkılarıyla, eşimin emeklisine ekledim,yazlık ev yaptık.Aman dedim adam evin var evin var diye ömrümü yedi, şimdi onunda tapulu evi olsunda anlasın ailemin ve benim iyi niyetimizi ,bana yaptıklarından pişman olsun dedim.Dedim mi dedim .Ne yapmıştır sizce?iİlk icraatı ,35 yıl ortaya koyduğumuz maaşını ayırdı,gitti yazlığına kapandı.Okuyan çocuk var ne haldesiniz demedi.Maaşım ,babam ,evim olmasa ne yapardım bilmem.Üstelik elimden dikiş nakış örgü her iş gelir.Son yıllarda kadına manevi şiddet konuları gündeme geldiğinden adamın resmen psikopat olduğunu anladım.Dönmek için yalvarmalarını çocuklarımın araya girmesiyle ,tedavi olmak şartıyla kabul ettim.Şimdi salondaki çekyatında yatıyor, yemeğini yiyor, otel gibi gelip gidiyor.Yazsam roman olan bir hayat.Dışardan bakan bir çok insanın imrendiği biz mühendis yaşar beyle,öğretmen lale hanımın dramını ,çocuklarımdan başka ilk duyan sizlersiniz..