Anılar
10 Ekim 2013, 22.26 A- A+
Geçenlerde bir akrabamın eşinin vefatının birinci yılıydı.Bu nedenle toplanıldı.Bir yıl öncesi gözlerimin önüne geldi çocukları ve eşi için yaşamlarını oluşturan taşların en büyük parçası hayatlarından fiziksel olarak çıkmıştı.Elbette bu onları sonsuz derecede üzmüştü .Sanki o taşın bıraktığı boşluğa düşmeme çabaları veriyorlardı.
Bu yıl ise o büyük taşın yokluğu hala onları çok üzüyor ama diğer taşlar yavaş yavaş kaymış o boşluk kısmen doldurulmaya başlamıştı.Yeni küçük küçük taşlar hayatlarına dahil olmuş diğer büyük taşlar biraz daha büyümüş o boşluğu doldurmaya başlamıştı.Giden ise sonsuzluğa geçilen bir kapıdan geçmiş ve artık bizim haber alma sınırlarımızın ötesine ulaşmıştı.O bizlerden haber alıyor mu bilinmez ama biz artık ona ulaşamıyoruz.
Elbette ki ailesi için sevgisi hiç azalmayacak hatta beraber oldukları süre içinde ulaşılan ,en yüksek noktadaki sevgi düzeyinde sevmeye devam edecekler, tıpkı bizlerin ölen anne babalarımızı hala eskisi kadar çok sevmemiz gibi.Ölüm yada ayrılık sevgiyi azaltmaz sadece sevginin süsü olan kucaklaşmalar,koklaşmalar birlikte paylaşılan saatler artık yaşanamaz olur .Hatıra defterinin o kişi ilgili kısmına bir nokta konmuştu ve artık o defterin o sayfasına bir harf bile yazılmayacaktı..
Bizim için , büyük taşlardan herhangi birinin , hatıra defterimizde ki sayfasına her an son nokta konulabilir ve o defterde yer almasını isteyeceğimiz o kadar çok anı yaşanmamış olarak kalabilir ki..
Sevdiklerimize vakit ayıralım..Son nokta zamanı gelmeden.Çünkü ileride bir yılda yaşadığımız anları bir kaç dakika içinde düşüncelerimizde tekrar tekrar yaşayabilir, anılarımızı oluştururken aldığımız haza yakın bir haz alabiliriz bu anılardan.Unutmayın bir anının oluşması için önce o anların yaşanması gerekir.
Bu yıl ise o büyük taşın yokluğu hala onları çok üzüyor ama diğer taşlar yavaş yavaş kaymış o boşluk kısmen doldurulmaya başlamıştı.Yeni küçük küçük taşlar hayatlarına dahil olmuş diğer büyük taşlar biraz daha büyümüş o boşluğu doldurmaya başlamıştı.Giden ise sonsuzluğa geçilen bir kapıdan geçmiş ve artık bizim haber alma sınırlarımızın ötesine ulaşmıştı.O bizlerden haber alıyor mu bilinmez ama biz artık ona ulaşamıyoruz.
Elbette ki ailesi için sevgisi hiç azalmayacak hatta beraber oldukları süre içinde ulaşılan ,en yüksek noktadaki sevgi düzeyinde sevmeye devam edecekler, tıpkı bizlerin ölen anne babalarımızı hala eskisi kadar çok sevmemiz gibi.Ölüm yada ayrılık sevgiyi azaltmaz sadece sevginin süsü olan kucaklaşmalar,koklaşmalar birlikte paylaşılan saatler artık yaşanamaz olur .Hatıra defterinin o kişi ilgili kısmına bir nokta konmuştu ve artık o defterin o sayfasına bir harf bile yazılmayacaktı..
Bizim için , büyük taşlardan herhangi birinin , hatıra defterimizde ki sayfasına her an son nokta konulabilir ve o defterde yer almasını isteyeceğimiz o kadar çok anı yaşanmamış olarak kalabilir ki..
Sevdiklerimize vakit ayıralım..Son nokta zamanı gelmeden.Çünkü ileride bir yılda yaşadığımız anları bir kaç dakika içinde düşüncelerimizde tekrar tekrar yaşayabilir, anılarımızı oluştururken aldığımız haza yakın bir haz alabiliriz bu anılardan.Unutmayın bir anının oluşması için önce o anların yaşanması gerekir.
YORUMLAR
ölümlü bü dünyada bence daha güzel anılar olurdu,neyse takmayın kafanızı cepten netten bayramlaşmak varken ne gidecez ayaklarına
unutmayın sizlerde geleceksiniz bizim yaşımıza
bu yazıyı koyun bi kenara ilerde lazım olur
anılar nasılsa unutulur bir gün