Yaşadiklarimiz ne kadar güçlü olursak olalim ne kadar hayatin karşisinda yikilmaz yara alir almaz durursakduralim insaniz biz hepimiziz zayif anlari düşmekten korktuğumuz yanlarimiz var ve biz buzamanlarda birbirimize elimizi uzatacagimiza birbirimizi dusunce kaldiracagimiza inanmak istemeyiz biribirine uzanmaya calisan ellerin huzur bulacagina inanmak isteriz yanlizliklari paylaşmak isteriz  güvenmek isteriz  sevgili oluyoruz belki ama gururumuzla inadına yanliz kalmayi isteriz hayatin tüm garip oyunlarina rağmen kuşkulara rağmen beraber katlanmaya inanmayiz hayati paylaşmak güvensizliğe yer bırakarak üzen olaylari yasamamizdir birbirimize güvenmedik  güvendiklerimizi baskalariyla paylaştık birbirimizin olmasini umduğumuz eşler değiliz birlikte yürüyeceğimiz inanclarimizi kaybettik biz birbirimizin olmamişiz  sevmek kuşkulara güvensizliğe inat  dürüst olmaya samimi olmaya mutlu olmaya aitmiş ...