Beyazımm canım arkadaşım ne demek istediğini anlayabiliyorum.
Evet çok haklısın 1 günle sınırlanmamalı bu günler. Diğer zamanlarda da duyarlı
olup, bir şeyler yapmak gerekli.
Ve birde şu var; ben “engelliler
günü kutlu olsun” cümlesini kullanamıyorum. Kötü niyetle söylenmiş bir söz
olmadığını biliyorum ama bana yine de garip ve mantık hatalı bir cümle gibi
geliyor. Onun yerine “umarım yılın her günü engelli vatandaşlarımız için
hayatlarını kolaylaştıracak olaylar olur” demeyi tercih ediyorum.
Her şey gönlünüzce olsun inşallah..
Ben böyle günlere karşıymışım gibi anlaşılmasın ltf. sadece böyle güzel şeylerin 1 günle sınırlandırılmasına karşıyım sizler yarınları bugün olduğu gibi hatırlamayacaksınız ama bizler bugünü her gün ki gibi yaşamayacağız. Bugün bizleri mutlu edip çekileceksiniz kenara ama bizler bugünlerin sınırlanmasını istemiyoruz çoğalmasını istiyoruz artık...
beyaz sayın arkadaşım katılıyorum sana bende bedensel engelli biriyim ben bir için hatırlanmak istemiyorum yazında dediğin gibi bir yılda 365 gün var tabi,ki beni hatırlaryan ailem var en azından kendim biraz şanslıyım o kadar çok engelli arkadaşımız var,ki evden hiç dışarı çıkmayan tompulum,dan soyutlamış kendini bizlere çok iş düşüyor arkadaşım 1 günde,ğil hergün onların yanında olmak lazım paylaşımın için çok tşkederim bir an kedim yazmış gibi his ettim kal sağlıcakla...
Beyaz'cıım canım arkadaşım, akşam heyecanla yazını beklerken konuştuk ya salonda, ben düşüncelerini hep bildiğimden neler yazdığını merak ettim yine de. Devlet asıl daha çok yolun başında bu konuda. Gerçi her geçen gün yaşamları kolaylaştırma yolunda ilerlemeler var ama dediğin gibi çok yetersiz hala...
Ben yine de senin gibi düşünmüyorum; yani bugün, bir kutlama günü olarak değil de organizasyon, bir arada olma, sorunların ele alınması ve çözümler üretme gibi bir çok şeyi içeriyor. Şöyle bir alt geçit merdiveni mesela olmalı ülkemde. Yan yana...
Alakasız not; Beyaz, yine yenilir misiniz bana Alone ile hı:)))) Pess i de bulursak tabii:)
Sevgiyle...
AtayaG. ( :
Sevgili Beyaz,
ben de sizin gibi bazı özel günlerin -anneler, babalar, sevgililer, evlilik yıldönümü vs. gibi- öyle bastıra bastıra, tek gün içinde coşkulu kutlanmasından hoşlanmıyorum.
Ancak bugünü, bunlardan farklı buluyorum; bu bir farkındalık günü, dikkat çekme günü, kutlama değil ki.
Yazınızın şu bölümü beni biraz huzursuz etti, üzdü, düşündürdürdü yalnız:
"Bizlere yılın 364 günü yalnızlığımızı hissettiriyorsanız varsın böyle 1 günü olmasın.."
Neden böyle hissetmek? Bunu size böyle hissettirmek için ne yapıyor insanlar? Yoksa siz aşırı duygusallıkla böyle düşünmüş olabilir misiniz?
Bana inanın, bu tip serzenişler, insanları suçluymuş gibi hissettiriyor, hem de hiç suçu yokken...
Eminim, sizin isteğiniz de, etrafınızdakilerin - olması gerektiği gibi- son derece doğal ve normal davranması. Zaten tüm çalışmalar da bu doğal ortamları hazırlamak için değil mi?
Bu konularda ciddi adımlar atılmaya başlanmasında, harekete geçilmesinde çok geç kalınmış olması, yeniliklerin oturmaya başlamasını anca ufak ufak görmemiz yüzünden- ki her yeni adım bir toz bulutu kaldırır- kaosta bazı insanların aşırı iyi niyeti, şaşkınlığıyla yanlış sözcükler duyabilir, yanlış hareketler görebilirsiniz, bilemiyorum ancak, karşılıklı iyi niyet, birlikte çalışma ile çok daha sağlıklı ilerlemeler edineceğimize inanıyorum ben.
Yani,
"Bizlere yılın 364 günü yalnızlığımızı hissettiriyorsanız" yerine, "365 gün el ele desek?"
Çok daha iyiye...
Sevgiler
Bazen evde oturup haber izlerken acaba ben yanlış mı düşünüyorum diyorum..Ama iş sokağa çıkınca düşüncelerim değişiyor. Neden bu tür yapılar hep zengin semtlerin de olur diyorum..Neden Her yerde düşünülmez bugün metrobüs yapılalı kaç yıl oldu tam olarak hatırlamıyorum,Ama 3 ila 5 yıl arasıdır Belkide daha fazla ama ben o metrobüse neden binemiyorum?Madem ulaşımı kolaylaştırıyorlar neden bir şeyler yaparken bizler düşünülmüyor..Ayrıca bugün bize bedava olan bu otobüslere ben her bindiğimde neden bana ve yanımdaki kişiye bedava olduğu halde otobüs şöförleriyle hakkım olan Şey ( 3 kuruşluk bilet ) için tartışıyorum.
Ve hali hazırda yasada var ama hala yapılan hiç bir ( zengin semtler hariç ) yerde ben tek başıma gezemiyorum.Kaldı ki normal otobüse bile hala kendim tek binemiyorum bir rampa yapmışlar yanımızda birileri olmazsa o rampa kendi kendine açılmıyor.Ha iyi bir şöföre rastlarsak yanımızda birileri de olsa yerinden kalkıp yardım etmeye çabalıyor ama bazıları yanımızda olmalarına rağmen görmezden geliyor..Benim sitemim insanların sadece söylenmeleri bir üretim bir öğrenim vs vs neden söylendiği kadar hızlı olmuyor.Yasa mı engelliyor neden böle bir yasa çıkarılmıyor. Engellilerin Ulaşım, yemek, iş imkanlarını kolaylaştıracak yapılardan vergi alınmaz demiyorlar..gibi yada ne bilim gerekli olan destekler için çaba sarf edilmiyor ( yeterince değil biraz daha fazlasıyla )
Beni hayat tan bunlar soğutur Benim rahatsızlığım beni hayat tan soğutmaz asla ki Engelli olmak aslında bilene bir ödül.Neden bu ödülden de hepimiz faydalanmıyoruz. Gerekli olan her şeyi yaparak..Nasılki sizlerin özgürce gezebildiğiniz yerler varsa bizim neden olmasın imkanlar mı yok ?Bu engellilere yönelik koaylıkları sağlayan ülkeler bu tür projeleri uzaydan mı getiriyorlar..Onlar uyguluyorlarda bizler neden sadece düşünce de ve seçimlerde bu tür şeyleri oy uğruna kullanıyoruz..
Keşke
Ataya bizlerde de öyle bir alt ve üst geçitler olur da ileride kardeşlerimize kolay lık olur..
Alakalı not: HEr zaman bekleriz ama bu sefer yenilmeye değil sizi yenmeye :)
Beyaz; ben hak veriyorum size...engelli biri sabah kalkıp "yaşasın bugün benim günüm" diye sevinemez elbette veya meme kanserine yakalanmış bir kadın onlara ait olan bir günde mutlu uyanamaz haklısınız. Ama Ataya'nın dediği gibi daha çok organizasyon günleridir bu günlerve faydalı etkinlikler de yapılıyor. Bu anlamda çok da kötü bakmamak lazım.
Asıl sizi rahatsız eden şey pozitif ayrımcılık denen baş belası sanıyorum. Temelinde iyi niyet yatsa da, bu tür ayrımlar ayrılanı ötekileştiriyor çünkü. Bizim milletimiz yardımseverdir bilirsiniz. Diyelim kuyrukta bekliyorsunuz, arkanızda tekerlekli sandalyede bir insan var, öndeki tutup ona yerini veriyor gereksizce. Mutlak bir iyi niyet söz konusu, ama bence o engelli insan için rahatsız edici bir durum bu. Halbuki dönüp iki laf etseniz beklerken, kendini "yardım edilmesi gereken birey" olarak hissetmeyecek. Zaten yardım edilmesi gereken bir durum varsa insanlıktır yardım etmek, bunları karıştırıyoruz, empati yapamıyoruz. Bir de android görmüş gibi bakanlar var, karşısındaki ne hisseder diye düşünmeden. Oysa o bakanla bakılanın tek farkı birinin hayata dair daha az şanslı olmasıdır.
Bu harala gürele dünyada "hatırlanmayı beklemek" lüks Beyaz. Engelli, engelsiz herkes mücadele etmeli bir şeyler için. Ben, siz ve sizin gibi tüm engelli arkadaşlara "engellerinin hayatlarını yaşarken fazlaca köstek olmamasını" diliyorum.
yuregine saglik katiliyorum ozel gunler bir gunle kisitlanmamali, aslinda bizim millette yoktu da sonradan ithal:). turkiyem ve milletimle es deger hic bir ulke yok benim nazarimda ancakkkk iste bazen nekadar cok geride oldugumuz cok cok acik ortada malesef, moda ve sosyal yonden inanin avrupadan ileride takip ediyor ulkem, luks eylence super, yasam guzel doga guzel, ancakkkkkkkk ihtiyaclar yirmi yildan geriden takip ediyor uzulerek sahit oluyorum:((. olmasi gerekenler cok .iki gun evvelsi gorme ozurlu olan benimle yuruyen isiklara geldigimizde ise aninda dugmeye basan aslinda duymeye bastiginda gorme engelli oldugunu farkettim , basmasa benle gecse farketmicem yollar ona gore isiklar ona gore ses kontrollu konusarak yonlendiriyor, ulkemde gormedim hic belki dediginiz gibi zengin semtlerdedir.burda herzaman rastladigim ekmegini magazasini duzmeye giden tekerlekli sandalyede engelli orta yas uzeri bayan var slm alip veriyorum bazen ust reynda birsey olursa gosteriyor sepetine atiyorum, bu bayanin yaninda hic kimseyi gormedimki en az iki yildir denk gelip duruyorum. kemik erimesi , kirilmasi olustugundan akulu amaa ellerinide kullanamadigindan cenesiyle yonlendiriyor, buna ragmen tek basina el ayak bas degil sadece az cene oynatabilmesine ragmen kimseye ihtiyac duymadan yolculukta yapiyor alis veriste, kaldirimlarda zorlanmadan otobus tramvaylarda zorlanmadan her isini kendi goruyor.ulkemde ise akulude olsa yaninda birine ihtiyac var bu cok aci yine eskisine nazaran bir arkadasim var kolayliklar spor organizasyonlar oluyor ancak hur dolasamamak normal degil bunun icin yollarin alt gecit ve asansorlerin olmasi gerekiyor , sevgili ataya nin ekledigi resim beni urpertti ben saglamken inemem cok dik korktum okadar dik ve yuksek yerlerde asansor olur normali , ama normal olani o bile yoksa luks gorunuyo . birde park yerlerinde angelli kardeslerimizin yerlerini alan sahislara cok kiziyorum , ve her gordugum tabelaya amin diyorum, yerimi caliyorsan hastaligimida cal. yerimi istiyorsan hastaligim hediyem olsun , bukadar cokmu istiyorsun yerimi o halde sende benim gibi ol, gibi evet yerini alan engelinide alsin. yuregine dert gormesin sadece bir gun degil herzaman yazmaniz dilegiyle
.
Yazınızın her satırına imzamı atarım Beyaz. Ancak artık şöyle düşünmeye başladım; Eğer 365 günlük sorumluluklarımızı hatırlatıp, altını çizebiliyorsa o "bir günler" çok değerlidir. Hani konuya ilişkin yapılması gerekenleri tekrar gözden geçirip, sıraya koyar planlarsınız ya.. İşte bu açıdan o " Bir günleri" değerlendirmek önemlidir. Yoksa " Bir gün hatırlanmak, 364 gün unutmak değil" Sevgi ve saygı ile...
Hadi be, seninki de engel mi; milletin fikri var beyni yok. Görüyorsun değil mi beyni olmadan neler başarıyorlar, kitleleri nasıl arkalarından sürüklüyorlar; sen hala bahane bul. Ayrıca gerçek engel düşüncede ve vicdan da yer alır. Bu sebepten sen engelli değilsin...
Ataya o fotoğrafın engelliler için olduğunu sanmıyorum. Sağlı-sollu yol var ve ben oradan yaya inemem, tekerlekli sandalyede ki vatandaş nasıl insin yahu. Rampa resmen pazar arabası, valiz, çanta vb.. yolu. Bizim burada da var benzeri, yanlış yanlış fotoğraf koyuyorsun insanı yanıltıyorsun. Beyazda iç geçirmiş sanki tek başına inecekmiş gibi, desene ben bunu ne yapayım bize asansör lazım diye :)
Yakın tarihe kadar ailelerin kendileri bile engelli fertlerini toplum içine cıkarmaz, bir odaya haseder gibi kapatırlardı. (Belki hala vardır bu durumlar. Utanma sebei şeklinde algılayanlara bile tanıklık ettim) Hal böyleyken bugün gelinen noktada bir farkındalık yaratılmıştır. Yetersiz de olsa özellikle görünen engellere yönelik kolaylaştırıcı düzenlemeler yapılmaktadır. Ancak görünen fiziksel engellere yönelik yapılan ayrımcılıkların göstermelik uygulamalar olması, bu hususuta daha hızlı yol almamızın önünde engel teskıl etmektedır. Acıma hissinden kolay kolay arınılamamaktadır insanlarımız.
Yazarın ikinci yorumundaki ayrıcalık tanınmasına yönelik beklentileri de aslında hoş değil. Engelli de olsa kazanıyorsa vergisini de vermelii, aldığı hizmetlerin bedeline katılımını da yapmalıdır. İyi niyetli olmakla bırlıkte uygulanamayan veya tam anlamıyla amaca uygun uygulanmayan düzenlemeler mevcuttur.
Bakış açısı, yardım etmeye, ayrıcalık tanımaya yönelik değil de, hayatı kolaylastırmaya yönelik olarak uygulanırsa, sitem, serzeniş, şikayet, mutsuzluk yaratan sebepler kendiliğinden ortadan kalkacaktır.
Diyorlar ki, her insan bir engelli adayıdır. Doğrudur. Burda vurgulanan fiziksel engel. Yürüyememe, tutamama, görememe, hayatını harici unsurlar olmadan idame ettirememe durumlarını kapsamına almaktadır.
Oysa her insan engellidir iddiasındyaım ben. İnsanı hayvanlardan ayıran özellık düşünebilmesi, yani aklıdır. Öğrenmemek, düşünmemek, ınsanlıktan uzak davranıslar sergilemek, duyarsızlık, sapkınlık, beceriksizlik, vs vs, engel degıl midir?
Duymadıgı halde beste yapabılen bestecının engelli olusu degıl yaptıgı besteler, yürüme zorlugu çeken veya görmeyen bir sanatcının sarkııları, konusulmaktadır hala.
Okuma, düşünme, üretme, hususlarında ülke olarak istatistiklerimiz hep geri kalmışlığı işaret etmektedir. Daha alacak cok yolumuz var.
Yıne de farkındalık yarattıgı, engelli aile bireylerini hapsedildikleri odalardan gunese cıkmalarına sebep ve ımkan yaratılmaya calıstıgı ıcın bu bu gunu de öenmsiyorum.
Devrik Cumle
Var oldugu halde uzuvlarının hakkını veremeyen bir engelli
Duk, valla o resim benim küçültemediğimden öyle görünmüş olabilir, çok güzel bir şehir mimarisi örneği diye çekmiştim ben bunu çok önce. Hasta çocuğunu engelli arabasıyla yürüten anne ortadaki 20 cm. olan merdivenden inerken tekerlekli sandalyeyi rahatça itiyordu. Ayrıca tatlı bir rampa var( resimde dik duruyor ben alttan çektiğimden sanırım) tek başına da kullanıyordu engelli kişiler. Hep bi kusur hep bi kusur bul sen:)
Sizler de benim gibi ( kiminiz ) tv başında gördüklerimizden yada duyduklarımızdan faydalanarak burada söyleniyoruz..Ama ben engelli olarak dışarıda gezen ( gezemeyen ) Biri olarak bunları yazdım..Engelliler olarak asla kimseden ayrımcılık istemedik istemeyizde.Bugünün tabiki faydaları olacaktır şüpesiz ama neden bugünler yılda sadece neden 1 kez göz önünde olur benim söylemim bundan ibaret.Yapılanları bende gözardı etmiyorum ki ama çok yetersiz bunuda inkar edemeyiz.
Anneler günü olsa da anneme hediye alsam diyen engelliler günü olsa da 2 engelliyi sevindireyim diyenlerin olduğu zihniyetteyiz hala.. Kısmende olsa
Ladin06: Dediğiniz gibi olsa tabiki bugünlerin anlamları daha farklı olabilir..
Duk45: O kadarına bile razıyız diyesin geldi :))
Devrik_Cumle_ : Sanırım şurada eksik kelime kullandım. Ben engelliler için vergi alınmasın demek istemedim. Demek istediğim yapılardaki ufak ayrıntılardan vergi alınmasın. İş yeri veya avm vs vs gibi yerde engelliler için yapılan ihtiyaçlar için vergi kısıtlaması getirilebilir..Belediyeler bunlara şartsız şurtsuz izin vermeli git oraya başvur buraya başvur gibi insanların vakitlerinden çalınmamalı ki onu yapacak insan da heves kalsın.Belediyeler böyle yapınca kim vaktini ayırır yada iş yerini kapar gider saat lerde kuyrukta bekleyerek bunu yapar ki ?
Sizler sadece 1 gününüzü yada 1 haftanızı değil sadece 1 saatinizi dışarıda 1 engellinin yanında vaktinizi geçirin o zaman anlarsınız engellilerin neler yaşadığını yada yaşayamadığını..
Ben hala karamsar değilim illaki bundan 5 ila 10 yıl sonra böyle olmayacağı ama o günlere kim gele kim göre :)
Umarım ben yanılırım...
Canım Annceciğim benim; Seni Çok Seviyorum. Neden hep dalıp dalıp gidiyorsun, neden bana hep üzgün üzgün bakıyorsun, neden hep aynı soruları tekrarlıyorsun, neden kendini suçlamaktan vazgeçmiyorsun, neden hep kızgınlık duyuyorsun.
Halbuki ben meleklere: "beni bu halde dünyaya gönderirseniz ben orda ne yaparım diye sorduğumda: "korkma dediler, orda senin annen olacak, biz
senin için en iyisini seçtik, sana o bizden daha iyi bakacaktır, sana birçok şeyi o öğretecektir ama unutmaki senin de ona öğreteceğin birçok şey var, o sana öğretecek sen oana öğreteceksin ve birgün kendi kendine yaşayabileceksin" dediler.
Hadi anneciğim başlayalım çalışmaya, öncelikle ben sana ceza olarak değil ödül olarak gönderildim,
ben senin ödülünüm bunun farkına varmalısın ve anneciğim bu ödülde suçlu aramana gerek yok bir an önce nedenler üzerinde durmaktan vazgeçip sonuçlar üzerinde yoğunlaşmaya başlamalısın.
Benden utanma, insanların bakışlarına aldırma, beni gittiğin her yere götür, eğer kendi kendime yeterli hale gelmemi istiyorsan sakın anlamadığımı düşünme beni konsere, tiyatroya, sinemaya götür anneciğim Belli mi olur bakarsın sen ve ben belkide toplumun melekelere bakış açısını değiştiririz
ha ne dersin anneciğim.
Hadi kalk anneciğim denize gidelim bana yüzmeyi öğret, hep evde oturmaktan sıkıldım artık sadece okula giderken dışarı çıkıyorum Tamam sana söz veriyorum akşam döndüğümüzde bütün ödevlerimi yapacağım anneciğim. Sana verilen görevin çok zor olduğunu biliyorum ama unutma yalnız değiliz çok yavaşta olsa ben öğreniyorum, gelişiyorum, büyüyorum yakında duygularımı sana sesli olarak söyleyeceğim, şimdi güçlü olma zamanı anneciğim
Etrafımızdaki diğer melekleri düşün anneciğim Ne demişti melekler "senin annen var korkma o seni korur ve sana herşeyi öğretir, Allah senin için en iyisini seçti", sen varken anneciğim hiç korkmuyorum biliyor musun çünkü Allah seni seçti anneciğim Babama ve diğer akrabalarımıza bizi
yalnız bıraktıklarını düşündüğün için kızma sakın çünkü onlar senin kadar güçlü değiller anneciğim bak göreceksin biz ilerleme kaydettikçe onlarda şaşıracaktır ve bize katılacaklardır.Sen ve ben çok özeliz Şimdiye kadar birbirimize öğrettiklerimizi bi düşünsene nekadar da çok şey öğrendik, yaşadığımız toplumda bile daha önce farkında olmadığımız şeylerin farkına vardık ve anneciğim biz kazanacağız Birgün kendi başıma okula gidebileceğim, koşup oynayabileceğim, bağıra
bağıra şarkı söyleyebileceğim, yaramazlıklar yapıp şımaracağım, hatta sen balkondan hadi meleğim geç oldu eve gel artık diye arkamdan sesleneceksin anneciğim, bende sana "ama anne biraz daha oynamak istiyorum" diyebileceğim.
Bütün bunları seçilmiş olan senin sayende yapacağım çünkü sen çok özel biri olmasaydın Allah seni seçmezdi anneciğim Her ne yaparsan yap beni toplumdan uzak tutma anneciğim, başta da söylediğim
gibi insanların bakışlarına aldırış etme ve beni gittiğin her yere götür çünkü seninle herşey çok daha güzel anneciğim.....(Bir engelli cocuğun annesine yazdığı harika bir mektup,iyi okumalar tskl)
tşk ederim arkadaşım engelli bi evlada sahip olmanın zorluğunu sanırım ...başına gelmeyen anlamaz diye düşünüyorum ..1 günle sınırlanması bi güne sığdırılması elbetteki hoş bi durum değil ..ama naparsın ki ..1 günde olsa değer verildiğini görmek sevindiriyo
YORUMLAR
Beyazımm canım arkadaşım ne demek istediğini anlayabiliyorum. Evet çok haklısın 1 günle sınırlanmamalı bu günler. Diğer zamanlarda da duyarlı olup, bir şeyler yapmak gerekli.
Ve birde şu var; ben “engelliler günü kutlu olsun” cümlesini kullanamıyorum. Kötü niyetle söylenmiş bir söz olmadığını biliyorum ama bana yine de garip ve mantık hatalı bir cümle gibi geliyor. Onun yerine “umarım yılın her günü engelli vatandaşlarımız için hayatlarını kolaylaştıracak olaylar olur” demeyi tercih ediyorum.
Her şey gönlünüzce olsun inşallah..
Ben yine de senin gibi düşünmüyorum; yani bugün, bir kutlama günü olarak değil de organizasyon, bir arada olma, sorunların ele alınması ve çözümler üretme gibi bir çok şeyi içeriyor. Şöyle bir alt geçit merdiveni mesela olmalı ülkemde. Yan yana...
Alakasız not; Beyaz, yine yenilir misiniz bana Alone ile hı:)))) Pess i de bulursak tabii:)
Sevgiyle...
AtayaG. ( :
ben de sizin gibi bazı özel günlerin -anneler, babalar, sevgililer, evlilik yıldönümü vs. gibi- öyle bastıra bastıra, tek gün içinde coşkulu kutlanmasından hoşlanmıyorum.
Ancak bugünü, bunlardan farklı buluyorum; bu bir farkındalık günü, dikkat çekme günü, kutlama değil ki.
Yazınızın şu bölümü beni biraz huzursuz etti, üzdü, düşündürdürdü yalnız:
"Bizlere yılın 364 günü yalnızlığımızı hissettiriyorsanız varsın böyle 1 günü olmasın.."
Neden böyle hissetmek? Bunu size böyle hissettirmek için ne yapıyor insanlar? Yoksa siz aşırı duygusallıkla böyle düşünmüş olabilir misiniz?
Bana inanın, bu tip serzenişler, insanları suçluymuş gibi hissettiriyor, hem de hiç suçu yokken...
Eminim, sizin isteğiniz de, etrafınızdakilerin - olması gerektiği gibi- son derece doğal ve normal davranması. Zaten tüm çalışmalar da bu doğal ortamları hazırlamak için değil mi?
Bu konularda ciddi adımlar atılmaya başlanmasında, harekete geçilmesinde çok geç kalınmış olması, yeniliklerin oturmaya başlamasını anca ufak ufak görmemiz yüzünden- ki her yeni adım bir toz bulutu kaldırır- kaosta bazı insanların aşırı iyi niyeti, şaşkınlığıyla yanlış sözcükler duyabilir, yanlış hareketler görebilirsiniz, bilemiyorum ancak, karşılıklı iyi niyet, birlikte çalışma ile çok daha sağlıklı ilerlemeler edineceğimize inanıyorum ben.
Yani,
"Bizlere yılın 364 günü yalnızlığımızı hissettiriyorsanız" yerine, "365 gün el ele desek?"
Çok daha iyiye...
Sevgiler
Ve hali hazırda yasada var ama hala yapılan hiç bir ( zengin semtler hariç ) yerde ben tek başıma gezemiyorum.Kaldı ki normal otobüse bile hala kendim tek binemiyorum bir rampa yapmışlar yanımızda birileri olmazsa o rampa kendi kendine açılmıyor.Ha iyi bir şöföre rastlarsak yanımızda birileri de olsa yerinden kalkıp yardım etmeye çabalıyor ama bazıları yanımızda olmalarına rağmen görmezden geliyor..Benim sitemim insanların sadece söylenmeleri bir üretim bir öğrenim vs vs neden söylendiği kadar hızlı olmuyor.Yasa mı engelliyor neden böle bir yasa çıkarılmıyor. Engellilerin Ulaşım, yemek, iş imkanlarını kolaylaştıracak yapılardan vergi alınmaz demiyorlar..gibi yada ne bilim gerekli olan destekler için çaba sarf edilmiyor ( yeterince değil biraz daha fazlasıyla )
Beni hayat tan bunlar soğutur Benim rahatsızlığım beni hayat tan soğutmaz asla ki Engelli olmak aslında bilene bir ödül.Neden bu ödülden de hepimiz faydalanmıyoruz. Gerekli olan her şeyi yaparak..Nasılki sizlerin özgürce gezebildiğiniz yerler varsa bizim neden olmasın imkanlar mı yok ?Bu engellilere yönelik koaylıkları sağlayan ülkeler bu tür projeleri uzaydan mı getiriyorlar..Onlar uyguluyorlarda bizler neden sadece düşünce de ve seçimlerde bu tür şeyleri oy uğruna kullanıyoruz..
Keşke Ataya bizlerde de öyle bir alt ve üst geçitler olur da ileride kardeşlerimize kolay lık olur..
Alakalı not: HEr zaman bekleriz ama bu sefer yenilmeye değil sizi yenmeye :)
Beyaz; ben hak veriyorum size...engelli biri sabah kalkıp "yaşasın bugün benim günüm" diye sevinemez elbette veya meme kanserine yakalanmış bir kadın onlara ait olan bir günde mutlu uyanamaz haklısınız. Ama Ataya'nın dediği gibi daha çok organizasyon günleridir bu günlerve faydalı etkinlikler de yapılıyor. Bu anlamda çok da kötü bakmamak lazım.
Asıl sizi rahatsız eden şey pozitif ayrımcılık denen baş belası sanıyorum. Temelinde iyi niyet yatsa da, bu tür ayrımlar ayrılanı ötekileştiriyor çünkü. Bizim milletimiz yardımseverdir bilirsiniz. Diyelim kuyrukta bekliyorsunuz, arkanızda tekerlekli sandalyede bir insan var, öndeki tutup ona yerini veriyor gereksizce. Mutlak bir iyi niyet söz konusu, ama bence o engelli insan için rahatsız edici bir durum bu. Halbuki dönüp iki laf etseniz beklerken, kendini "yardım edilmesi gereken birey" olarak hissetmeyecek. Zaten yardım edilmesi gereken bir durum varsa insanlıktır yardım etmek, bunları karıştırıyoruz, empati yapamıyoruz. Bir de android görmüş gibi bakanlar var, karşısındaki ne hisseder diye düşünmeden. Oysa o bakanla bakılanın tek farkı birinin hayata dair daha az şanslı olmasıdır.
Bu harala gürele dünyada "hatırlanmayı beklemek" lüks Beyaz. Engelli, engelsiz herkes mücadele etmeli bir şeyler için. Ben, siz ve sizin gibi tüm engelli arkadaşlara "engellerinin hayatlarını yaşarken fazlaca köstek olmamasını" diliyorum.
Ataya o fotoğrafın engelliler için olduğunu sanmıyorum. Sağlı-sollu yol var ve ben oradan yaya inemem, tekerlekli sandalyede ki vatandaş nasıl insin yahu. Rampa resmen pazar arabası, valiz, çanta vb.. yolu. Bizim burada da var benzeri, yanlış yanlış fotoğraf koyuyorsun insanı yanıltıyorsun. Beyazda iç geçirmiş sanki tek başına inecekmiş gibi, desene ben bunu ne yapayım bize asansör lazım diye :)
Yazarın ikinci yorumundaki ayrıcalık tanınmasına yönelik beklentileri de aslında hoş değil. Engelli de olsa kazanıyorsa vergisini de vermelii, aldığı hizmetlerin bedeline katılımını da yapmalıdır. İyi niyetli olmakla bırlıkte uygulanamayan veya tam anlamıyla amaca uygun uygulanmayan düzenlemeler mevcuttur.
Bakış açısı, yardım etmeye, ayrıcalık tanımaya yönelik değil de, hayatı kolaylastırmaya yönelik olarak uygulanırsa, sitem, serzeniş, şikayet, mutsuzluk yaratan sebepler kendiliğinden ortadan kalkacaktır.
Diyorlar ki, her insan bir engelli adayıdır. Doğrudur. Burda vurgulanan fiziksel engel. Yürüyememe, tutamama, görememe, hayatını harici unsurlar olmadan idame ettirememe durumlarını kapsamına almaktadır.
Oysa her insan engellidir iddiasındyaım ben. İnsanı hayvanlardan ayıran özellık düşünebilmesi, yani aklıdır. Öğrenmemek, düşünmemek, ınsanlıktan uzak davranıslar sergilemek, duyarsızlık, sapkınlık, beceriksizlik, vs vs, engel degıl midir?
Duymadıgı halde beste yapabılen bestecının engelli olusu degıl yaptıgı besteler, yürüme zorlugu çeken veya görmeyen bir sanatcının sarkııları, konusulmaktadır hala.
Okuma, düşünme, üretme, hususlarında ülke olarak istatistiklerimiz hep geri kalmışlığı işaret etmektedir. Daha alacak cok yolumuz var.
Yıne de farkındalık yarattıgı, engelli aile bireylerini hapsedildikleri odalardan gunese cıkmalarına sebep ve ımkan yaratılmaya calıstıgı ıcın bu bu gunu de öenmsiyorum.
Devrik Cumle
Var oldugu halde uzuvlarının hakkını veremeyen bir engelli
Anneler günü olsa da anneme hediye alsam diyen engelliler günü olsa da 2 engelliyi sevindireyim diyenlerin olduğu zihniyetteyiz hala.. Kısmende olsa
Ladin06: Dediğiniz gibi olsa tabiki bugünlerin anlamları daha farklı olabilir..
Duk45: O kadarına bile razıyız diyesin geldi :))
Devrik_Cumle_ : Sanırım şurada eksik kelime kullandım. Ben engelliler için vergi alınmasın demek istemedim. Demek istediğim yapılardaki ufak ayrıntılardan vergi alınmasın. İş yeri veya avm vs vs gibi yerde engelliler için yapılan ihtiyaçlar için vergi kısıtlaması getirilebilir..Belediyeler bunlara şartsız şurtsuz izin vermeli git oraya başvur buraya başvur gibi insanların vakitlerinden çalınmamalı ki onu yapacak insan da heves kalsın.Belediyeler böyle yapınca kim vaktini ayırır yada iş yerini kapar gider saat lerde kuyrukta bekleyerek bunu yapar ki ?
Sizler sadece 1 gününüzü yada 1 haftanızı değil sadece 1 saatinizi dışarıda 1 engellinin yanında vaktinizi geçirin o zaman anlarsınız engellilerin neler yaşadığını yada yaşayamadığını..
Ben hala karamsar değilim illaki bundan 5 ila 10 yıl sonra böyle olmayacağı ama o günlere kim gele kim göre :)
Umarım ben yanılırım...
Halbuki ben meleklere: "beni bu halde dünyaya gönderirseniz ben orda ne yaparım diye sorduğumda: "korkma dediler, orda senin annen olacak, biz
senin için en iyisini seçtik, sana o bizden daha iyi bakacaktır, sana birçok şeyi o öğretecektir ama unutmaki senin de ona öğreteceğin birçok şey var, o sana öğretecek sen oana öğreteceksin ve birgün kendi kendine yaşayabileceksin" dediler.
Hadi anneciğim başlayalım çalışmaya, öncelikle ben sana ceza olarak değil ödül olarak gönderildim,
ben senin ödülünüm bunun farkına varmalısın ve anneciğim bu ödülde suçlu aramana gerek yok bir an önce nedenler üzerinde durmaktan vazgeçip sonuçlar üzerinde yoğunlaşmaya başlamalısın.
Benden utanma, insanların bakışlarına aldırma, beni gittiğin her yere götür, eğer kendi kendime yeterli hale gelmemi istiyorsan sakın anlamadığımı düşünme beni konsere, tiyatroya, sinemaya götür anneciğim Belli mi olur bakarsın sen ve ben belkide toplumun melekelere bakış açısını değiştiririz
ha ne dersin anneciğim.
Hadi kalk anneciğim denize gidelim bana yüzmeyi öğret, hep evde oturmaktan sıkıldım artık sadece okula giderken dışarı çıkıyorum Tamam sana söz veriyorum akşam döndüğümüzde bütün ödevlerimi yapacağım anneciğim. Sana verilen görevin çok zor olduğunu biliyorum ama unutma yalnız değiliz çok yavaşta olsa ben öğreniyorum, gelişiyorum, büyüyorum yakında duygularımı sana sesli olarak söyleyeceğim, şimdi güçlü olma zamanı anneciğim
Etrafımızdaki diğer melekleri düşün anneciğim Ne demişti melekler "senin annen var korkma o seni korur ve sana herşeyi öğretir, Allah senin için en iyisini seçti", sen varken anneciğim hiç korkmuyorum biliyor musun çünkü Allah seni seçti anneciğim Babama ve diğer akrabalarımıza bizi
yalnız bıraktıklarını düşündüğün için kızma sakın çünkü onlar senin kadar güçlü değiller anneciğim bak göreceksin biz ilerleme kaydettikçe onlarda şaşıracaktır ve bize katılacaklardır.Sen ve ben çok özeliz Şimdiye kadar birbirimize öğrettiklerimizi bi düşünsene nekadar da çok şey öğrendik, yaşadığımız toplumda bile daha önce farkında olmadığımız şeylerin farkına vardık ve anneciğim biz kazanacağız Birgün kendi başıma okula gidebileceğim, koşup oynayabileceğim, bağıra
bağıra şarkı söyleyebileceğim, yaramazlıklar yapıp şımaracağım, hatta sen balkondan hadi meleğim geç oldu eve gel artık diye arkamdan sesleneceksin anneciğim, bende sana "ama anne biraz daha oynamak istiyorum" diyebileceğim.
Bütün bunları seçilmiş olan senin sayende yapacağım çünkü sen çok özel biri olmasaydın Allah seni seçmezdi anneciğim Her ne yaparsan yap beni toplumdan uzak tutma anneciğim, başta da söylediğim
gibi insanların bakışlarına aldırış etme ve beni gittiğin her yere götür çünkü seninle herşey çok daha güzel anneciğim.....(Bir engelli cocuğun annesine yazdığı harika bir mektup,iyi okumalar tskl)