gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

UMUT IŞIĞI

06 Aralık 2013, 11.54
A- A+

Bir ışık ister insan çoğu zaman. Karanlığın içinde, adeta kıymetli  mücevher gibi parlayan bir ışık... En umutsuz anında kendisini tekrardan hayata bağlayacak bir ışık.

Sizlere bir aileden bahsetmek istiyorum.  30’ lu yaşların henüz ilk basamaklarında olan bir baba. Ama zaman onu öyle yormuş ki… Bir ay öncesinde, aniden kalp krizi ile nefesi kesilen eşini toprağa vermiş. Üstelik ölümü, kendisine beklerken… 

Geride üç küçük çocuk kalmış. Biri 9, bir diğeri 5 yaşında. En küçüğü ise henüz 6 aylık bir bebek. Hayatın acımasızlığından bu küçük yaşlarında haberdar olan 3 küçük kardeş.  Önce annelerini kaybettiler, şimdi babalarına sarılmak istiyorlar. 

Babaya, pankreas kanseri tanısı konulalı üç ay olmuştu. Oysaki hastalık 6 yıldır damarlarında geziniyormuş.   Şuan kemoterapi ve bitkisel ilaçlarla tedavi sürdürülüyor. Yaşlı babaanne ve dede, hem oğullarına hem de torunlarına kanat germeye çalışıyor.  

Babanın en büyük desteği olan, çocuklarını emanet edebileceğini bildiği hayat arkadaşını kaybettikten sonra umutları bir bir tükenmeye başladı. Kendisine bir şey olursa onlara kim bakacak, nasıl hayatlarını idame ettirecekler korkusu. Yaşlı anne babasının daha ne kadar yanlarında olabileceği soruları… Şu an bile hastane masraflarını,  geçimlerini yardımseverlerden ve eşten dostan aldıkları borçlarla idare ettirmeye çalışırlarken, ya sonraları?

Çok zorlu bir sınav bu. Her an herkesin başına gelebilecek, asla kimsede garantisi olmayan bir durum. Kendimi düşündüm. Sevdiklerimi, dostlarımı,  şuan bu durumda bende olabilirdim. Ve aniden bir ışık parladı aklımda.  El ele verip az da olsa yaralara merhem oluna bilinir diye düşündüm.

Bahsi geçen ailemiz İzmir-Bergama’nın Yenikent Beldesinde ikamet etmekteler.  Kanser hastası ve eşini kaybeden Recep Kuçun ve babası Mehmet Kuçun ‘la görüşebilir. Yenikent Belediyesini arayıp konunun doğruluğunu araştırabilirsiniz.

Bergama Yenikent Belediyesi: 0232 646 62 32

Yardımda bulunmak isterseniz;

Finansbank Aliağa Şubesi

Hesap Sahibi: Mehmet Kuçun

Şube No: 01402

Hesap No: 0023833424

IBAN : TR530011100000000023833424 

YORUMLAR

06 Aralık 2013, 14.55
Kendi üzerime düşeni yapıp (maddi olarak) ayrıca bu yazınızı da sosyal ortamlarda paylaşmak istiyorum izninizle.Allah yardımcıları olsun.
06 Aralık 2013, 17.00
İçim sızlayarak okudum. Geçen günlerde yaşadığı hayattan şikayet eden bir arkadaşıma; "senin hayatına imrenerek bakanlar olabilir" demiştim. Şu satırları okuyunca ilk işim onu arayıp okutmak oldu. Ne kadarda kendimize dönük yaşıyoruz. Oturduğumuz yerden atıp tutmak, ahkam kesmek ne kadarda kolaymış. Şu hayatlara bakınca, yaşadığım, yaptığım her şey ne kadarda lüks geliyor. Elimizden geleni yapalım elbette. Duanın gücüne inanan biri olarak, çokça dua edeceğim. Allah yardımcıları olsun. Duyarlılığın için seni tebrik ederim Buzlar_Kralicesi.
06 Aralık 2013, 17.13

Okurken içim sızladı benim de. Kanser denen illet öyle bir sarıyor ki insanın bedenini , ne moral, ne ilaçlar kar etmiyor bazen. Hele de pankreas ca...Kurtuluş imkansız gibi birşey. Babamı ayni hastalıktan kaybettim. Hatırlıyorum ama, doktor demişti ki, çok çok kısa sürede kaybettiklerimiz çoğunlukta ancak 4-5 yıldır hayatta olan hastalarımız da var. Demek istediğim, allahtan umut kesilmez. Umarım öksüz kalmış bu sabiler yetim de kalmazlar. Allaha dua edip doktorlarımıza güvenmekten başka yapacak birşey yok.

El ele verme meselesine gelince ben de Lilaa gibi elimden gelebilen yardımı yapıp, arkadaşlarıma ve eşime dostuma da bu güzel hareketinizden bahsedip, yardım etmelerini rica edeceğim. Kutluyorum sizi bu yürekten gelen asil davranışınız için.

Sevgiyle kalın...

06 Aralık 2013, 18.41

Öncelikle geçmiş olsun,duyarlılığınız için de sizi kutluyorum .Toplumda yardıma muhtaç o kadar çok insan varki.Kimileri göz önünde,kimileri ar yapıp kaderine razılar.Diğer tarafta da katlar ,yatlar.İnsan isyan ediyor.Nerede bu devlet,hani bunların sağlık politikaları.Vatandaşını açlığa mahkum edip ,makarna dağıtmak.İş yok,aş yok.Gel de isyan etme.Bunlar geçici çözümler,kalıcı çözüm bulmalı diye düşünüyorum.Facebooktan yazalım .Kaymakamlık aylığa bağlıyabilir.Allah yardımcıları olsun.

 

06 Aralık 2013, 19.43
Bende duyarlılığınız için sizlere teşekkür etmek istiyorum. Farklı paylaşım sitelerinde de bu konuya, ben ve arkadaşlarım yer verdik. Elbette geçici çözümler olduğunu biliyoruz. Ama nereden nasıl bir yardım geleceğini kim bilebilir ki? İhtiyaç sahibi kişinin bu durumdan haberi bile yok. Amacımız geçici de olsa bir nebze fayda sağlayabilmek. 
Sevgili Lilaa___ ve diğer arkadaşlar, lütfen sizlerde bu yazıyı paylaşın. Bundan ancak memnuniyet duyarım. Ne kadar çok kişiye ulaşabilirsek faydamız o kadar artar diye düşünüyorum.

06 Aralık 2013, 20.12
Asude arkadaşımızın dediği gibi ne kadar kendimize dönük yaşıyoruz. Ne zaman neyi yaşayacağımızı bilmeden hem de. Orantısız gelir dağılımı, devlet politikaları, bir yerde açlıkla mücadele edenler, bir tarafta ses duvarını aşmışçasına çılgın yaşam... Duyarlılığınız için sizi kutluyorum. Bir elin yapacağı şeyler değil, mutlaka el birliği yapmak lazım ama geçici çözümler oluyor daha ötesi lazım. Annemin dediği gibi elden gelen öğün olmaz, onunla da karın doymaz. Devletin, sistemin ayıbını kimse yaşamamalı, hele hele ki çocuklar hiç yaşamamalı. Rabbim şifasını versin. Biz de elimizden geldiğince yardımcı olmaya çalışalım
06 Aralık 2013, 23.11
Bu güzel ve sosyal davranıştan ötürü seni tebrik ederim buzom. Sende bende ve diğer okuyanlar da biliyor ki bu taşıma suyla değirmen dönmeyecek. Bizim yardımlarımız anca günü kurtaracak.
Fakat sana önceden de dediğim gibi belki üst kademede bir devlet memuru ya da bir şirketin üst düzey bir yöneticisi bu yazıyı okuyacak. Belki bu sayede aylık bağlanabilir ya da büyük şirketlerden yardım alabilirler. Mevzu kişiyi bende tanımıyorum ve çok üzüldüm.
Buradan bu yazıyı okuyan ve yaptırım gücü yüksek kişileri duyarlılığa davet ediyorum. Bu çocuklar bu ülkenin çocukları; yardım gelmezse iyi yetişemeyecekler. Birer avukattan, doktordan ya da savcıdan mahrum olacağız. Mahrum olduğumuz gibi duyarsız kalan bu ülkeye ve bu insanlara kinlenecekler.

Lütfen kimseden yardım miktarını belirtecek şekilde yardım talep etmiyoruz. Tekrardan lütfen üst düzey tanıdıklarınız varsa bu hayatlara yardım edin. Ailenin durumu daha vahim, o kadar konulara giremedi.

Ben Türk halkının bu olay ve buna benzer olaylarda kenetlenip yardım etmesini istiyorum. Lütfen duyarsız kalmayın...
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın