Hayır, hayır yaa kıskanmıyorum...

         Ilk duyduğumda aldırmadım, nasılsa bu da saman alevi gibi parlar ve söner dedim.Daha önce onlarca kez yaşadık, genelde bir haftayı geçmezdi, ben isimlerini bile sormazdım, sadece biri vardı onu hırpalayan, Jana ...Onunla bile bir ay kadar sürmüştü ve derin yaralar açmıştı..Damarları bile onu özlemişti ! Diğerleri hiç kayda değer bulunmadı ne onun ne de benim açımdan, zaten o hep daha iyisini aradı bende layık göremedim ki zaten...Korktumda kimisinden içten içe, hele biri hala nikahı olan ama eşinden ayrı yaşayan birde kızı olan ve hatta 30 yaşında olan eczacı Kadın ! Daha 20 yaşında benim çocuğum diyebildim sadece son derece güzel ve alımlı Kadına..

                  Hayır, kıskanmıyorumm...

         Aldırmadım evet, yengem ''bu kız yaşlı gibi duruyo, kaç yaşındaymış'' dedi telefonunu bana uzatarak. Kim dercesine, dedikodu başlayacak yine ufff bakışımla sıkıla sıkıla baktım ''f ''deki resme..nasıl yani ? E bu benim sıpaa..kullanıcı ismine takıldı kaldı algılarım..ayrılmıyor isimden ! ( atıyorum tabiiki ) Murtaza Makbule Varkiharcıyoruzoğlu..Resimde de yanak yanağa bir resim ve kız yaşlı duruyor evet !

                   Hayır, kıskanmıyorumm..

           '' Sen nasıl buldun bunların bu adreslerini yenge! '' dedim. Yiğenim gitarını tıngırdatırken ''bende de ekli halacım '' Abim bende de der gibi sırıtınca da kıskanmadım zaten ..Hemen telefonuma uzandım ''f ''yi Istanbul'a geldiğimden beri açmamıştım..evet banada yollamışlar arkadaşlık ! Onayladım ama iki hafta onca yazılarına karşı tek kelime cevap vermedim..bekledim sanırım biter nasılsa diye. Kendimi eğlenceye boğdum, gezmeye tozmaya. Ta ki '' Ben oğlunuza aşığım, ve size minnettarım böyle bir insan yetiştirdiğiniz için, duygularım, size olan korkumun önüne geçti, beni de sevebilirmisiniz bir evlat gibi '' yazısını okuyana kadar..ki oğlumun yalvarmaları, sitemleri, küsmeleri, isyanları bile bana yazdırmamıştı tek bir cevap...

                  Hayır, kıskanmıyorummm...

          İlkin yaşını sordum .) Çok şükür bir yaş küçükmüş dedim...ama yaşlı duruyor işte hala, ama çok güzel. Bütün gerekli bilgiler alındı, hatta bana whatsapp ta dil çıkartıyor yaa )) Çok mu yüz / göz olduk acaba dedim.. kayınpederimin sözleri geldi aklıma..şapır şupur öpüp ''babişkom canın ne istiyor söyle'' dediğimde, '' bana bak seninle çok yüz / göz olduk şımarma'' diye söylenip, biraz uzak durunca da yanıma gelip ''noldu artıst küstünmü'' demeleri geldi aklıma..kayınvalidem de sinsi sinsi bakardı..kıskanıyordu..önce aslan parçası oğlu sonra kocası elden gidiyordu işte p. Gerçi benim sıcaklığım onunda kaskatı yüreğini ısıtmış hatta çocuklarına bile söylemediği sözleri bana lakap takmıştı..Ben ona Sultanım..O bana Prensesim dedik yıllarca..Rabbim nurlar içinde yatırsın ikisinide..

                  Hayır, kıskanmıyorumm...

       Tatil dönüşü, bir de baktım ev mis gibi tertemiz, balık, papates salatası, ve çok hoşuma giden o sos, salata ve pasta da cabası..e daha ne olsun ..Ertesi gün tam uzanmışım koltuğa kucağımda laptopum banko oynuyorum, kapı açıldı, giriverdi içeri, yaprak gibi titriyo..minicik, sevimli, kedi gibi sokuldu yanıma. Öylece kala kaldım..hani masum kedi bakışı vardır, hah tam öyle bakıyo..oturdu karşıma, hala titriyor. Sıpam ondan farksız..Bu kadarmı korkutmuşum ben bu çocukları dedim iç sesim inledi, fısıldadı, edepsizce !

                 Hayır, kıskanmıyorumm...

          Ben ömrümü adadım, saçım kalmadı süpürürken, önlerine gelebilecek çer/ çöpü. Bazen korkuyorum kalbimin soğuyacağından, bir yürek kaç yıl sıcaklık ve sevgi üretebilir, bu da bir kalp sonuçta..Bubu ( bana bubu de lütfeeen dedi banane ) bir tost yapıyor, bizim sehzade 15 dakıka masaj yapıyor omuzlarına yoruldu diye, ben 3 saat uğraşıp yemekler hazırlıyorum kız masayı topluyor makinayı yerleştiriyor diye ellerini öpüyor yorulmuş bu eller diye..

                  Sanırım, kıskanıyorum...

          Biter diye beklediğim, bazen bakıp, oğluşum daha meziyetli, daha becerikli, başarılı, daha daha, en daha dahasına layık diye düşündüğüm için kendimden nefret ettiğim süreçler geçirdim,..Onsuz kaldığında oğlumun hallerini yaşadım, o uğruna ömrümü hiybe ettiğim mavi gözlerin onun için dökülen, sızan ve taa içime dolan yaşlarını kuruttum..'' Dayanamıyorum anne, nefes alamıyorum, onsuz yaşamıyorum, yemeklerin bile heyecanlandırmıyor, karnım acıkmıyor benim anne, onu istiyorum..'' demelerini koynumda hıçkırıkları ile sarsılırken dinledim..Ben aşkın varlığına onların halı üzerinde yatıp film izlerken bilinçsizce göz göze gelip dakikalarca öylece kalıp, defalarca filmi geri sardıklarında inandım..Bitmesini istemediğimi, evde tartışıp bubumu defol diye kovduğunda , okkalı bir tokat atıp prensime, ev terliği sort ve tşörtle, yağmur altında sokak sokak aradığım, kaldırıma oturmuş titreyerek ağlayan bubuma sarılıp dakikalarca ağladığımda anladım, sırılsıklam eve geldiğimizde oğlumun yüzünde gördüğüm o endişe, sevinç, suçluluk ve daha birçok duyguyu barındıran bakışlarda anladım ki...Evlatlarım benim için çok önemli...

                   Hayır, kıskanmıyorumm...

          Yavaş yavaş öğreniyor, mesela artık yemek yapmaya yardım ediyor, mutfağı dagınık bırakıp gitmiyor, en önemlisi artık evine giderken eşortmanlarını katlayıp dolabına koyuyor, bir keresinde çocuk odasını toplamış bile )) Annesinin içi de rahat, '' senin sevgine emanet benim evladım'' dedi ya, hele benim oğluma olan sevgisini görünce ablam oluverdi Türkan hanım !

                   Eminim, çook seviyorummm...

                    http://www.youtube.com/watch?v=d0IFYlAV5KI