gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Zekanız sizi her an aldatabilir...

29 Mayıs 2014, 04.10
A- A+
Akıllar nazar almazmış. Çünkü, kimse kendi aklını hor görüp, bir başka akla heves etmez. Başka zekaları kullanamayan bir akıl varlığından  söz etmek bile  zaman kaybı.

 Yazılarda öyledir.  Zekanın, aklın göstergeleridir seçtiğimiz cümleler ve onlara yüklediğimiz anlamlar. Hep bunlar zekanın tablolarıdır.

Her yerde öne  çıkan zekamızın komutasında ki davranışlarımız, kazalar yaptığında, hata yaptığımızı kabul ettiğimiz halde, direksiyonda ki zekamıza yine toz kondurmayız. Davranışlarımızı daha çabuk öteliyor, zekamızı ise hiç  eleştiri kapılarında bırakmıyoruz.

Kusursuz görme marazi hastalığının başlangıcı burası sanırım. Dokundurtmuyoruz o yönümüze. Kutsuyor, üflüyor, kutsallaştırıp tabulaştırıyoruz.
Kim ki zekasını, aklını, eleştiri kapılarının eşiğine atar, eleştiri adına söylenebilen  her şeye tahammül eder, küçük görünenle artık büyümeye başlar.
Size ait olan değerlerinizi, sizin özelinizi, pazarda bulunan çokluklara karıştırıp sıra dışılığını kaybetmesin.

Kimseye dokundurtmayacağınız zekanız değil, özel kıldığınız olsun. Kendinize olan saygıyı, özelinizi kaybederek, kaybetmeyin. Size acı verse de, incitse de o yine sizin özeliniz.
Kaybetmeyi kazanmaya döndürebilen zekanız değil, gönülden gösterdiğiniz sebattır.

    Sevgi ile kalın...

YORUMLAR

29 Mayıs 2014, 19.14
         İnsan kendi aklı dururken başkasının aklını ödünç kullanmamalı , aklın gelişimi birazda kullanmaya bağlı bence.Ancak özelin korunması olayına kesinlikle katılıyorum ...
29 Mayıs 2014, 19.19

 Eleştiri adına söylenen her şeye ( kaldı ki eleştiri ile hakareti sık sık karıştırdığımızı da göz önüne alırsak) tahammül etmek doğru mudur? Bu durum kişilikten ödün verme noktasına gider mi? Eleştiri akıl süzgecinden geçmeden yapılıyorsa sağlıklı mıdır? Bir olayı, tutumu eleştirirsiniz de, karşımızdakinin zekasını eleştirmek had aşmak olur mu? Kişi bir hadise karşısında takındığı tavrı, attığı bir adımı sonradan kendi terazisinde tartmalı ve eğrisini doğrusunu, belki de tartışarak belirleme yoluna mı gitmelidir?

 Amaçlar uğruna gönülden gösterilen sebat, yanında zeka olmaksızın safiyane bir direnişten öteye geçer mi?

 Kafamda deli sorular...

 

01 Haziran 2014, 08.33
Akıl torna tezgahındaki boş bir kalıptır bence; Nasıl şekil verirsen o sekil de kullanabileceğin bir kalıp.toz kondurmama olayı ise tamamen  insanın ego su dur.boş gururudur.bir radyo progra mın da dinlemişdtm ve çok hoşuma gitmişti. emekli bir öğretmenin sözleri"ESKİ ÖĞRENCİLERİMLE GURUR DUYMUYORUM, ONUR DUYUYORUM" demişti. umarım anlatabilmişimdir...
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın