Hiç kuşku yok ki yer yüzünde en karmaşık bir yapıda yaratılan insanoğludur. Bu karmaşık yapısı, insanı  önce doğa ile mücadele edebilecek bir güce taşırken, doğaya karşı gösterdiği başarıyı, bu kez kendi cinsinin üzerinde göstermeye çalışır.

İnsanoğlunun doğaya uyguladığı gücünün , doğada oluşturduğu acı tahribatları, doğanın ifade edemeyip dilsiz kalışı herkesin malumudur.

Ama ne yazık ki insan durmak bilmiyor, sınır tanımıyor. Bu kaotik yapısını dizginleyecek unsurları, ön plandan arka plana taşıdığı zaman, artık can yanak bir biyolojik varlık haline geliyor.

 Doğanın kendisine sunduğu bütün yeterliliklere rağmen, onun, toplayıcı, biriktirici, ve bu biriktirme güdüsünü besleyen, yarından kaygı duyma güvensizliği, kendi dışında ki her  şeye saldırgan duygularla yanaşmasına neden olmaktadır.

Doğayı tahrip ederken, doğadan yükselen acı feryatların olmayışı, insanın, doğa üzerindeki acımasızlığını  belki bir yerde  kamçılıyor. Doğada ki tahribatları artık tatmin etmiyor insanı.

İnsanın bu azgınca yıkıcı tutumu, kendi bünyesinde kuşatıcı bir davranış biçimine döndüğünde, artık kendi cinsine, yani insana yönelerek, tabiattan duyamadığı o acı feryatları, zülüm ederek .insandan duymaya başlar.

Artık kendini bir yönü ile daha keşfetmiştir insan. Birini öldürebilir, zorla malını alabilir. Oluşmuş mal gücü ile diğer insanları kendisine itaat ettirip, onlara emirler yağdırarak, malı olmayan insanları köleleştirebilir. Artık hem cinslerinden farklı olduğunu iddia etmesi, bunu açıklama zamanı gelmiştir.

İnsanlık tarihine bir göz attığımızda, karşımıza dikilen , Nemrutlar, Firavunlar, Karunlar, hahamlar ve rahipler bu tipler, insanın yıkıcı yönünün baş aktörleri olarak şahıslaşmıştırlar.

Gücü elde ettikten sonra, insan topluluklarına kan kusturtan bu insanlar, ölümsüz olmadıklarından, bir gün öleceklerini de bilirler. Ama davranışları, ölümsüz bir tanrı gibi hal almıştır.

Zaman gelir, güç zehirlenmesi onlarda öyle şiddetli bir hal alır ki, kırıp yıkıp dökme kendi saraylarını sarar. Kan akıtma, kendi kanlarını döktürtmelerine kadar sonlarını kendi elleri ile hazırlatır.

Toparlayacak olursak;

İblis bir güç zehirlenmesi ile asiliğini bayraklaştırmış ve’’ Ben ondan üstünüm’’ demişti.

O halde şunu söyleyebiliriz, yer yüzünde büyüklük taslamak, kendisine güç yettirilemeyeceğini sanıp, ölçüleri değiştirmeye doğadan başlayan  kaos çıkartan insan,  güç zehirlenmesi ile, şeytanlaşan iblisin yolunu takip etmiş olur.

Sevgilerimle..