Benzersiz oluşlarımızdır biz yapan bizi ve de aynı zaman da el hakikat benzerliklerimizdir biz yapan;  Ne yaman çelişki değil mi !? Öyle ki asbest kokularına özlemdir, sirozun kucağında ki çırpınışlarıma itafen parça-pörçük duruşlarım  ve tüm uyanışsız rüyalarımda sarhoş oluşlarım (!)

     Benim bildiğim kızlar hep bildiklerimden oldu zaten başka türlüsüne nikah düşerdi cancağızım, ayrıksı toplumdan icaset almak ne zordur bilirsiniz ayrıştırdılar mı bir kez ne mümkün toplanışın ! Bildiğim erkekleri sorarsan boş ver kazık marka dostlukların ardından rakı bitti zil çaldı dağıldık hepimiz !

     Bırakın  utansın zaten Mecnun;  Zoru görünce kaçmak mıdır çöllere doğru olan! Yoksa olmazları olur yapmaya çalışmak mıdır; Dağları delmeye uğraşmak mıdır  doğru olan (!)

     Kafiye uysun diye bacı yapacaksan karını, karın/kasık ağrılarına yenileceksen biteviye uzağında Yurdunun, bu kadarcıkla kalacaksa savaşın, bayraksız Ulubatlı dahi olamayacaksan aşkına  ! Sevgili Nazım Hikmet bu kadarcık da söyler tabi Osman Hikmet’de sana (!)

     “Boş koğuşa gidelim” davetinize uymak isteklerindeyim , hepimiz gidersek o koğuş da dolar kaygılarıma rağmen, sevmeye, aşık olmaya devam edelim yine biz sahteyse karşılıksızsa  maşukluğumuz ne gelir elden !

Bu Yorum;

·       İç çeken bir gö’nü güzelle üleşmek içindi başkalıkları!

·       Değişim iyidir aslında hele ben değişebilsem unutulmuş bir  karaciğerle sakadatlarımı(!)

·       İtiraflar her dem güzel değil midir hele kendini itiraf etmek kadar güzeli var mıdır hakikatların !?

·       Aşk’da çaresizliğe inanmayanlardanım ; Mecnun gibi çöllere düşmek değil Ferhat gibi dağ delmek, mücadele etmek yakışır bu güzel  yüreğe!..

Sevgisiniz her şeylerin ötesinde, öyleyse kalınız sevgiyle !

170614 – Kayseri 9.00

Osman Hikmet Anık