Uyan!..Öğle oldu vakit, yetsin derin uyumaların aç sarhoş gözaklarını, titretip durma dudaklarını, temizle yüzündeki şu makyaj kalıntılarını, duş al bir ılık, bakma yüzüme bu tuhaflıkla dur bakma alık-alık!

Uyan!..Evet sen yaptın hepsini, elindeki yara da senin  kolunda ki çizik de senin eserin, kalk bir duş al rahatlarsın serin – serin..

Uyan!..Çiğ köfte yapacağız bir de kalk yardım etmelisin bana, kafanın iyiliğine söz vermişiz akşam, ne söz vermesiydi bu zaten beynim meze oldu gece boyu sarhoşluğuma. Neyse canlar sağ, gelmiş bulundu boşluğuma..

Uyumalıyım!.. Derin muhabbetleri bitti gecenin, artık anlamı da yitti hecenin, senin duymazlığına ne isyanlar ettim bir bilsen, ne hüzünler yolladım çıkmaz sokaklara, ne karikatürler yaptım capcanlı bir görsen. Karanlıklara..

Uyumalıyım!.. Göz kapaklarım ağırlaştı bir ton pamuk misali yorgun, biraz gözlerimi yummalıyım ışıksız durgun, kapamalıyım dünyaya kendimi uyumalıyım.