Bırak!.. Ellerimi bırak, izmarit yanıklarım ağrıyor, ben de ki sen ağlıyor, bırak ellerimi bırak. Gönlüm sana yanıyor. Ne güzel günler yaşamıştık birlikte, ne doyumsuz geceler yaşamıştık, ne sarhoş sevişmeler.

Bırak!.. Kelimeler arama mazeretler üretme boşuna, gidiyor mu yaptıkların hoşuna? Oysa yazacaktım seni alın yazıma, nasıl yetişirim senin hızına! Mazeretler öne sürme boşuna. Sen istedin böyle olmasını, böyle bitmesinin sebebi sensin, artık ne tenime tensin, ne nefesime nefessin. Bitmişsin yitmişsin ben de dönülmezinden, oysa ki hep bir ışıktın bende sönülmezinden!

Bırak!..Yalanların el verir, inanmış da görünemem! Kabullenmek artık kanser uzvumda. Bende bittin sevgim de yok arzum da! Yaz geliyordu oysa havalar ısınıyor, düğün mevsimleri başlıyordu yavaş – yavaş ne demişti o organizatör, Tansu’ya iş mi yok Ürgüp’de bile sahne bulurum demişti, sadece yeni moda türküleri öğrenecektin zaten iki okumada ezberliyorsun hepsini.

Bırak!..Gözlerimi bırak artık avucundan, geçmiyordu bunlar aklımın ucundan. Seninle tekrar yaşaması ne zormuş! Alışkanlık sevdadan kötü kor’muş, anladım ki bu duygu beni yormuş. Pavyon loşluklarında nasıl okurdun o şarkıyı hatırlarmısın “Alıştım sana birtanem” Ümit Besen’in dişisi derlerdi o zaman sana, öyle lezzetli söylerdin. Eskiden de beni çabuk özlerdin.

Bırak!..Artık azat et (bib-bib)ini, aşkımız bak çözü verdi ipini. Beni bende yaşamak zor geldiyse, ne olmuş ki ellerime o ellerin değdiyse, hatalı mı seni gönlüm sevdiyse? Bırak artık yüreğimi azat et, sat beş paraya sevdamızı mezat et. Hatırladın mı tren yolculuklarımızı, kompartımanlarda gizli-gizli rakı içişimizi, dağları – tepeleri geçişimizi, hele alkış darbukaları ile türkü söyleyişlerimizi. Nasıl el yakmaca oynardık vakit geçirmek için, zalim derdin ya bana kıpkırmızı olunca ellerin, avuntusu yaşattığım içimde daha durur nelerin?! 

Oysa ki Ben!.. Ne hayaller kurmuştum, tut ki uykusuzluk ezmişti beni, tüm uykuları sen de uyumuştum. Türkülerle, şarkılarla tanışmış uzlaşmıştık, başka sevgilere biz taşlaşmıştık. Şimdi böyle tek taraflı istekler, temizlenmeli yürekten kirlilikler! Felek şahit beni her dem destekler. Sürecek mi sevgin diye sormuştum? Evet’inle nasıl mesut olmuştum.

Oysa ki Sen!.. Ezdin beni sevginle, sevdin ama katlanmayı bilmedin, yüreğinden hevesleri silmedin. Yalanmışsın bir yalan, yetinmeyi bilir oysa ki yılan! Doyumsuzluk saçından tırnağına, damlayan yaş sahtekar yanağına, Ne yapalım kadermiş bu diyorsun! Kader hayat kadını biliyorsun(!)

Oysa ki Biz!..Ne engeller aşmıştık, sevgimize kendimiz de şaşmıştık, Artık seni kendimde yaşatmayacağım, uykulara seninle yatmayacağım. Bizi çabuk tüketti bu yaşantı, buzlu rakı içtim ondan bulantı. Artık sildim benden seni koy verdim. Bu seçim de ben kendime oy verdim!

Peki Tamam!..Nasıl istersen olsun, her zaman ki gibi, bu gün ki de son olsun! Bu akşam da geleceğim oraya, çiğ köfteler geçti bur’da sıraya. Biri sana, biri Müdür Şahin’e, birisi de kızlaradır paketin, arabada unutmuşsun bak getirdim ceketin.  Söz vermeseydim elbet gelmezdim ütüldük ciğersize, turşu neyler söyle benim perhize!

Peki Tamam!.. Yolun sonu burası deli kalbin yok ki asla durası, zenginlerin geçti sana parası. Benim ufak içmeye bitti param, izmaritler değdi dağlandı yaram. Çıkar beni yüreğinden böl çıkar, elbet gönül alışılandan bıkar.

Peki Tamam!..Dı enti sevdamızın, sonu olsun burası yazgımızın, yollar iki yöne döndü savruldu, bu öykü de artık pişti kavruldu. Senden anı lenslerin bende kalsın, kırılsın o lenslerin, yakıyor göğ gözlerin,  böyle derde yürek nasıl dayansın!

Peki Tamam!..Tekirdağ masamızda, vefasızlık yazılmaz yasamızda. Bu gün no’lur Mihriban’ı okuma, yüreğime halı – kilim dokuma. Zaten şiir denizinde yüzerim, ben bitmişim bak seni de üzerim.