Dönme!.. Sen gelince ben ne yaparım, neye yazarım güzelini şiirlerin, dönüşün bitişim olacaktır belki de! Alışmışken sensizliğe kavgalar başlayacaktır gelişinin ikinci gününde, öyle ki umarsız sevişmeler bile doldurmayacaktır serseriliğini beynimin.

Dönme!.. Yeniden başlayamam, mermi yemiş yalnızlığıma inat, tutarsız tedavilerinde yaşayamam dönmüşlüğünün!.. Yine her ortamda çekiştireceksin çoraplarını bilirim, yine lens vurgunları yiyecek gözlerim. Böyle yaşıyorum bak sensiz ağır değil sözlerim.

Dönme!.. Dönmeyişin değil midir yaşatan beni, rakısı da sen, suyu da sen değil misin dublelerimin? Mezelerim sensizliğim değil midir zaten!?  Geniz yanıklarım susuz tadında değil midir seni yad edişim? Eminim ki gelişin tüketecektir beni, bir dönüp bir gitmenedir kahredişim!

Dönme!.. Seninle düşemem körlüğüne kuyuların, sabahlara kement atamam, demir atamam; Bu gazino senin, şu pavyon benim dolaşamam. Ne yaşım, ne başım kaldı böylesi öykülere, avuç yanıklarımı sorarsan ellerinden öper, iyileşti gün – güne!

Dönme!.. Bütün ezberlerini unuttum türkülerin, elektro saz nameleri değil bu çalan, hele kaval değil, zurna değil bu tiz ses.. Vurguları değil şiirlerin pervasız, mahlaları değil son beyite yüklenen, yalnızlığın izi değil ve uyandığın sabahlara bu berduşun dizi değil!

Dönme!..Dönüşün ölüşün olacaktır. Ölüşüm! Seni de bitirir dönersen, bu zalimce bölüşüm! Olmazsız isteklerin, anlamsız dileklerin gelmeyecektir yerine emin ol! Gecenin üçlerinde cadde gezintisi, Erciyes turları bitti, yüreğim dayanmaz ki bunlara! Sensiz de yaşarmışım.. Nasıl taşımışım ben seni bunca yıl tut ki şaştım – şaşarmışım!..

Dönme!.. Bana inat seçme firuze rengini lenslerin; Bir mavi, bir yeşil bakma gözlerime biteviye! Renklerin en kızılına boyama dudaklarını. Hep onu yaşatma bende, hep onun davrandığı gibi davranma, hele saçlarını onun taradığı gibi sakın tarama. Yalvarırım ne olur İvrindi’yi kullanma!

Dönme!.. Nar’lıdan mı bu konuşma upuzun! Yine o evi kiralamak mı istiyorsun? Ekonomin düzeldi mi epeyce? Nasıl o evi benle olmak için mi istiyorsun?!  Yapma ezginliğini kullanma sensizliğimin! Sigara kalını sesinle hükmetme telefonda, ihtiyacın varmış öyle mi bir kaç koltuk ve çek – yata, şimdi can mı kattın kendince cansızlığıma, yeter hükmetme ne olur kadınsızlığıma?!

Dönme!..Dönünce beraber mi yaşayalım? Saçmalama, dar açılı yuvalar sana göre değil can kuşum, sen hayatının hükmünü özgürlüğe koymuşun! Bu kez aldatamaz Mihri beni bu sert, bu kararlı duruşun!..

Dönme!..Loş ışıklar, kuytu karanlıklar süsü gecelerinin. Gitmiyor musun artık masalara konsa?! Kabul hadi, bu gece bu programın sonsa!! Nasıl dayanayım sen söyle bakan gözler yarı giyinmişliğini soyarken çırılçıplak, şarkı aralarında ki dokuz sekizliklere kıvırırken oryantal edasıyla sen oynak.

Dönme!..Hele böyle döneceksen hiç dönme, rakı tadında kal gecelerimin, ara sıra uğrayışlarım ol, ulaşışlarım, boşa değil böyle şiir yüklü dolaşışlarım. Yine birkaç gecelik doymuşlukları, bir daha beraber olamayacağız sevişmelerini yaşayalım. Ama dönme artık beraber olmayalım!..