Uzunca bir süreden beri beni arayan dostlar telefonumu açmamı beklerken Sekreterim Arzu ile karşılaşıyor.

“Alo Merhaba ben Arzu, Beyefendi’nin sekreteriyim..Hatta kalın lütfen bağlıyorum.”

Arzu, trajikomik bir şekilde her arayana ayni zulümleri yapıyor. Güya telefonun neden açılmadığına açıklık getiriyor kendince!

“Alo kendisi şu anda yerinde yok, ulaşmaya çalışıyorum.”

Bilgiç tavırlarını sürdürerek arayanı çileden çıkarmaya devam ediyor.

“Alo.. ulaştım kendisine numaranızı gösterdim ancak telefonu açıp açmamak  konusunda biraz kararsız kendisi..Konu neydi acaba ben yardımcı olabilir miyim!?”

Arayan saf – saf izah etmeye çalışıyor Arzu Hanım’a  şunun için aradım şu nedenle aradım. Lakin Arzu oralı değil başa sarıyor tekrar başlıyor sanki duymamış edalarında, “Alo Merhaba ben Arzu, Beyefendi’nin sekreteriyim”

            Zaten çocuk ruhluyum ya hani bu cep telefonlarına da özürlüyüm ya en beterinden, ca(dı)nım  kızım Mısra her gece telefonun radyosundan Bedirhan GÖKÇE’den şiir dinletisi dinlediği cep telefonuma bir ringa yükleyivermiş.

            Silmesini bilmem o tür işlerle ilgilenmem ya bütün arayanlar  ringa sayesinde sekreterim olarak işe başlayan Arzu Hanım’la muattap oluyormuş; Epey geç anladım. Bu Arzu sert acımasız cevap vermekte biraz geç kaldığım anda arayanlara etmediğini koymuyor, olmadık zulümler ediyormuş meğerse çok sonraları öğrendim.

Arzu’nun ilk kurbanı arkadaşım Hakan oldu bir gün yalnız başına içerken  muhabbetine arkadaş olarak beni arar ve Arzu ile tanışır. İlk seferinde bu kibar hanımdan huylanır, o ben Arzu der demez kapatıverir telefonu “Allah – Allah yanlış çevirdim herhalde” der tekrar arar, yine Arzu aynı tavırlarla hatta kalmasını Beyefendi’ye (o kimse) bağlayacağını beyan eder. Hakan bir yudum daha vurur rakısından, şaşkınlıklar içinde  kırk yıllık (pardon 45 yıllık) Osman’ın sekreterine karşı kibar;

“Alo kendisi şu anda yerinde yok, ulaşmaya çalışıyorum.” Sözüne laf yetiştirme telaşında;

 “Hanımefendi rahatsız olmayın sonra ararım!” Arzu’ya yetişmek ne mümkün o Hakan’dan hızlı konuşur,  açıp – açmamakta kararsız falan zırvalarından sonra “..ben yardımcı olabilir miyim!” der demez Hakan’da iş adamı edaları

“Ya bir konu görüşecektim siz bilmezsiniz Osman lazım..” izahatları; Ancak heyhat Arzu Zalim başa sarar.

“Alo Merhaba ben Arzu, Beyefendi’nin sekreteriyim..Hatta kalın lütfen bağlıyorum.”

O arada açıverdim telefonu Hakan sesimi duyar duymaz rahatladı ve kafadan Rahmetli Anam gidecekken zor yakaladım.

“Kim lan o !?“

“Yeni sekreterim tanıştırırım.!”

“Senin ne zaman sekreterin vardı hava yapma?!”

“Ya arayanlara yetişemiyorum, yeni aldım işe..”

“Neyse gel hadi bağdayım.”

Ehliyeti verdiğim dönemler.

“Yok ya uyanık gel de al tek başına gitmiyor değil mi?”

Geldi aldı beni güzel bir çektik kafayı. Ancak, ringayı  izah edene dek yediğim küfürleri buraya yazmıyorum. Yoksa kapanırız Allah göstermesin (!)

Velhasılı dostlar altı aymış ömrü bu Arzu’nun bir ayı falan kaldı işi bırakmasına ben onsuz ne yapacağım bilmiyorum, arayanlara kendi ürünüm bir Şiir’li ringa yapma hevesim var ama becermem çok güç, bir arkadaşta duyduğum rahmetli Kemal SUNAL’ın bir ringasını yükle(t)meyi düşünüyorum telefonuma.