Bayramdır dedik gidelim memlekete yıllardır ilk kez denk gelince tatil takvimine kaçmaz bu fırsat deyip atladık uçağa arkası hızlı tren derken canım evim güzel evim. El öpmeler gelen giden 2 günde canımız çıkıp 3 cü gün köyde aldık soluğu.. Köy de köy hani buz misali geceleri hırkalarla içerde oturduk. Gündüz kavurucu sıcak gece buz gibi havası ile benim  gibi 30 derece de üşüyen birine bile iyi geldi.

 Akşam üstü bir kahve faslı için mutfakta iken annemim o  gürleyen ses tonu duyuldu kızım sülüklerin Mustafa abin su istiyor. Te dışarda kayısı ağacının altında oturan annemim yanı başımda gibi gelen pavorottiyi kıskandıran ses tonuna binlerce kere olduğu gibi gene şaşırırken tepsiye kahvelerle beraber  ekstra bir bardak daha su koyup dışarı çıktım. Ahmet abi yoktu ortada Ahmet abi nerede dedim elindeki telefonu sallayıp kırdaymış kızım suları bitmiş bi atılıver diyen sözlerine gözlerimi devire devire anne araba yok cevabımı verirken arkasından ne geleceğini merakla bekledim. Arabayı napcan traktörle git  kelimeleri dökülüverdi. Anne son 20 sene önce sürdüm nası gideyim  diye mızırdansam da annem için olay bitmişti. Dolabdan kavunla peynirde al karaağaldalar. Ben eşyaları alıp anneme anne sen de gel  bilmiyorum karaağal nerde desem de annem pek oralı olmadı. Dümdüz çık köyden sonra bük sola görürsün dedi.

    Yüzlerce dönüm tarla, dümdüz bir ova..  ben hangi akılla karaağal tabelası aradım bilmiyorum ama, telefonu da yanıma almamak gafletine düşmüş olmam hakkımda tekrar düşünmem gerektiğini gösterse de 5 saat sonra sülüklerin Ahmet beni  bulduğunda ağlamak üzereydim.

   Kavunu alet çantasında bulduğum bıçağa benzer adını bilmediğim bir aletle kesip peynirle bir güzel yemiş. Suyu bir güzel içmiş yıldızlara bakıp yön tayini nasıl yaparım diye sanki de çölde kalmış gibi kafa patlatmış , uzakdan gelen uğuldama seslerinden korkup kurtlar gelirlerse nere saklanırım hesabı yapmış, küçük balyozu silah niyetine yanıma koymuş, mazotu biten traktörün farları ile sos yapabilirmiyim diye deneme yapmış, sabah namazından önce güne başlayan annemin uyuyup kalmaması beni beklemesi için, küçük oğlumun annem nerde kaldı diye yaygara koparması için dua edip direksiyona kafamı yaslamış halde beklerken gelmişti sülüklerin  Ahmet

 Annemi kaybettim hükümsüzdür yazısını benim resmimle süsleyen küçük oğlum saçım başım dağılmış her yerim toz toprak olduğu halde birde benle selfy çekinip kayıp bulundu diye ekleyince facebook a, cümle alemin diline düşsem de, zamanında teknolojiyi küçümseyen annemin yorumları sanırım beni en çok yaraladı. Elbette neler yazdığını burada   aktaracak değilim ama intikamım korkunç olacak.

babel