Bu paylaşım birazcık alkol içermektedir !..        

          Çok övdüler bu filmi gidip görmem gerek diye düşündüm umudum filmde eski meyhanelerin falan bir anlatımının, görünümünün de olması onun için Son Osmanlı filmine gitmeye karar verdim. Akşam iş çıkışına ayarladım kendimi önce Roze Türkü Bar’da bir yirmilik devirip sonra gideyim istedim sinemaya, iyi geldi yirmilik yanında bir de Adana, kafamda esridi biraz, caddenin sonunda ki sinemaya dek üç kilometrelik yolu vitrinlere bakarak vaktin nasıl geçtiğini bilmeden yürüdüm ve sinemaya vardım, saat 19.00’a yaklaşmıştı gişede ki kızdan bir bilet istedim kız Son Osmanlı’nın başlama saatinin 20.00 olduğunu söyleyince kısa bir öfke yaşadım (önceden sorduğumda telefonda 19 demişti), kız hatırladı telefonda benimle konuştuğunu özürlendi, artık bana da önemli değil demek kaldı mecburen.

           Salondan çıkıp biraz ilerideki parkta dolaşmaya başladım bir saatlik zamanım vardı geçirecek, bu park da Keloğlan’ın bir heykeli var, geçen sene akıllının biri bizim Keloğlan’ın kavalını çalmış bütün televizyonlara konu olduydu bu durum, çalan kişi o beton kavalı ne yaptı, ne işine yaradı bilmem!. Allah’tan aynı şekilde tekrar yapmışlar kavalı.

        Bankın birine oturup kafa muhabbetine başladım kendimle.. Birden bir köpek sesiyle irkildim iki tane genç ve güzel kız küçücük bir köpeği gezdiriyordu, cinsini bilmiyorum minnacık bir şeydi yaramaz, ama nasıl havlıyor kız ipini gevşetse gelip beni ısıracak kerata. Muziplik olsun diye ayağımı bankın üstüne çekip köpekten korkuyor numarası yaptım, aman kızların nasıl hoşuna gitti kikir – kikir gülüşüyorlar kocaman adamın küçücük köpekten korkması hoşlarına gitmiş olacak gittikleri yerde gülmelerine devam ediyorlar. Güzel hava neşemi yerine getirmiş 20’lik yeni rakının kattığı güzellikle hiç umursamadım onları, hatta neşelenmelerine sebep olmam hoşuma bile gitti.

      Tekrar dalmıştım birden pantolonumun paçalarına saldıran köpeğin ince kısık havlama sesiyle yine irkildim on metrelik o içinden çıkmalı asortik köpek kayışımıdır nedir o şeyi sonuna kadar bırakmış köpeğin yine beni korkutmasından zevk almak için yavaş yavaş kantolu yürüyorlar. Yine korkuyor numarasına yattım, kızlar güya beni teselli etti: “Korkmayın ısırmaz sizinle oyun oynuyor.” İkna olmuş numaralarıyla ürkerek köpeği sevmek istedim. Hayda elime zıpladı çekmesem ısıracak, vallahi gerçekten korktum geriye çekildim. Cadı kız ipini kısaltıp köpeği çekene kadar epey bir didiştik, köpekle. Ayağım bankın üzerinde “Çekin şunu be kızlar!” dedim. Çektiler çekmesine de yine gülüşüyorlar, yürümeye devam ettikleri yerde bir de dalga geçer gibi. “Kocaman adam küçücük köpekten korkuyor.” Demezler mi!?

          Bu kez zoruma gitti bu eğlenme şekilleri, parkın diğer ucuna yürüdüler  gözlerimle onları takip etmekteyim. Herhalde dönüş yolları bu taraf ki yine aynı yoldan döndüler geliyorlar.

        Yaklaşırlarken köpek bana havlasın diye yine ipini gevşek bıraktı cadı kız, korkutacak beni aklı sıra köpek bir iki kesik havlamayla yanıma yaklaştı kızlar benim korkmamı beklerken. Köpeğe doğru eğildim ve en kaba ses tonuyla birkaç kere “Hav – Hav” deyi verdim. O kabadayı finoyu görecektiniz, kuyruğunu bacağının arasına sıkıştırıp nasıl korkarak kaçmaya başladı, böyle bir şey beklemeyen kızın da elinden ipini kurtarıp fırlayıp parkın öteki ucuna doğru seğirtti kızlar da peşinden kaçmasın diye koşuşuyor.

    Ben ise yan taraftaki birkaç delikanlıyla birlikte gülmekten yerlere yatıyorum. Delikanlının biri “Abi ya süpersin nerden aklına geldi bu iş.” diyor güldüğü yerde.

       Tekrar baktığımda köpek önde kızlar arkada koşuyorlardı..

       Ha film mi çok keyifli seyrettim!..