gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

SENİ TERK EDİYORUM.

18 Ekim 2014, 14.45
A- A+

Nede güzel başlamıştı birlikteliğimiz, Sen beni, bense seni görmeden duramıyorduk. Aldığımız nefes bile aynı zamandaydı sanki. Sen sana yapılan sürprizlere bayılırdın bense,  sana sürpriz yapmaya. Sen sevilmeyi çok isterdin ben seni sevmeyi.  Bahaneler arardık bir araya gelmek için, hiçte şikayet etmezdik bu halimizden,

 

            İş çıkışı yolum sizin oradan geçmediği halde, seni görmek için illaki evinizin oradan geçerdim. Bazen seni görür, bazense göremeden geçerdim. Seni gördüğüm zaman evin yolunu bir anda bitirirdim.  Göremediğim zamanlar ise, her iki adımda bir dönüp arkama bakardım, belki görebilirim diye.

 

            İçime öyle işlemiştin ki, seni görmeden, sensiz yaşamak baha ıstıraptı. Sensiz bir hayatı düşünemiyordum bile. Seninle olsun da nasıl olursa olsun diye düşünüyordum. Senin varlığın bana güç veriyordu, kısacası seninle her şeye razıydım ben. Hasretimiz günleri, sevgimiz ayları bir çırpıda geride bırakmıştı. Sen yokken kapında ağlardım, ayrılığın tez bitmesi için hep Allah’a yalvarırdım. Sensiz yüzüm gülmez, günlerim geçmez olmuştu, tanıdıklarımı bile unutmuş olmuştum, ta ki o güne kadar…!

 

            Her şeyimle seninken, sen bana inanmamıştın, yüzüme karşı sever görünüp, aslında benim seni sevdiğim kadar sen beni sevmemiştin. Her yerde benimle olamayacağını, gözünün yükseklerde olduğunu söylemişsin. İnanmamıştım kimseye, bu yüzden sana sormuştum hatırlarsan, gözlerime bakamamış, söylenenleri yalanlamamıştın. Ben şimdi seni kaybettiğime mi, içimde ki aşkıma mı yanayım, o tatlı söz eden dillerin bir ısırgan otu gibi şu an, her konuştuğunda içimi yakıyor. Anladım ki artık sevmiyorsun, işte bundandır ki, o tertemiz aşkın kirlenmemesi için, istemeye istemeye de olsa senden önce, ben seni terk ediyorum

YORUMLAR

19 Ekim 2014, 12.49
yazınızı okudum çok güzel çok samimi duygularla yazmışsınız duygulanmadım desem yalan olur mlalesef helede bu zamanda sevgi yerini başka şeylere bırakımış eskidendi sevmeler birbirlerinin elini tutamazlardı yüreklerindeydi sevgi oysa şimdi herşey gibi o da değişti siz bitirirken bile hassasiyetinizi göstermişsiniz asilce ayrılmışsınız dilerim en yakın zamanda bunları atlatır mutlu olursunuz hayat gözyaşını sevmezz
19 Ekim 2014, 15.58
:((((  yazık olmuşşş ........
19 Ekim 2014, 23.14
İhanete uğramayan yok gibi ..O halde ihanet,insanların acı çekerek olgunlaşmaları sağlayan zorunlu bir eğitim mi acaba  diye düşünüyorum.

Ben,aşk konusunda şanslı olanlardanım.44 yıldır severek evlendiğim eşimle ,çoluk çocuk yaşıyorum..

Ama ben de ihanete uğradım.İhanet illa ,karşı cinsle yaşanmaz.Benim yaşadığım ihanet ,bambaşka bir ihanetti,ama bal gibi de ihanetti.
Kısaca açıklayayım,44 yıl boyunca,eşimle ben , maaşlarımızı ortaya koyduk.Eşimin dürüst olmasına güvenip,evimiz arabamız kiralık evimiz varken,babamdan kalan miras ve özel ders vererek edindiğim parayla,eşimin çok beğendiği yazlık evi,eşime hediye olarak aldım..Ne mi oldu? İlk zamanlar bana tanrıça muamelesi yapıp,yere göğe koyamayan eşim,il tartışmamızda,çantasını alıp ''tapulu kendi evine gitti'' tam iki ay beni aramadı..44 yıl sonra ilk defa maaşını eve getirmedi.İki ay sonra   binbir özürle döndü.Ama ben o iki ay içinde yirmi yıl yaşlandım,ruhen çöktüm..Sırtımda bıçak yaraları geçmiyor deyip..Kapıyı gösterdim.Sonra çocukların ısrarı ile barıştım.Salonda çekyata razı oldu,yemeğimi yiyor,konuşuyor,gelip gidiyor...
Yani bende ihanete uğradım.Şu faydası oldu ,Çektiğim acı ,beni yumuşattı.Artık eskisi gibi değilim.Ve kesin olarak bildiğim tek şey,insana ihanet etmeyen tek varlık YÜCE ALLAH,gerisini boşvermek lazım..
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın