Ne kral dairesi o kadar güzel, ne kuştüyü yastık bir o kadar rahat olabilirdi sevdiğim, senin dizlerinde kokunu duyarak, sıcaklığını his ederek uyumanın yanında. Hep bunu hayal etmişimdir, yorgun argın geldiğimde, dizlerine başımı koyup uyumayı, başım dizlerine değdiği anda giderdi biliyorum tüm yorgunluklarım. Yüzüne bakmaktan seni seyretmekten uyuyabilir miydim onu da bilmiyorum ya. Bir hayal olsa bile yinede güzel.

Nice imkansızlıklar son bulmuştur senin dizlerinde iken başım. Tüm umutsuzluklar umuda dönüşmez miydi ellerinle okşarken saçımı. Onca hasret son bulmaz mıydı sevdiğim sana sarıldığımda, yürek ateşim sönmez miydi, sana hasretle bakarken ağladığımda. Şimdi yoksun işte, ne kral dairesi kiralayacak kadar param, ne kuş tüyünden yastık yapacak kadar zamanım yok. Oysa onları kaç kez satın alacak kadar yüreğimde sevdam vardı. Bunları sevmeyen yüreklere satsam, kral dairesi alırdım, mevsimlik sevenlere kiralasam kuş tüyünü toplardım.

Benim sevdam satılık ya da kiralık değil. Benim aşkım maaşımdan kat be kat fazla işte bundandır ki taşıyamıyorum senin için biriktirdiğim sevdamı. Bu sevda sana ait sevdiğim, emanete hiç hıyanet etmedim, gel de vereyim bende emaneten kalan sevdanı. Gel de bu hasretlik dinsin, gel de yıllardır gülmeyen gözlerim sevinsin.