Bu blog azıcık alkol içerir!..      

     Ehliyetim de yok artık, artık kimliğimi sorduklarında hakiki meşinden mamül küçük cüzdanımın içinde ki  lanet bankamatiklerin arasından havalı – havalı çıkarıp  onu gösteremeyeceğim altı ay, artık rafta tozlanacak belki de o da üzülecek bensizliğe. Heyhat nüfus cüzdanı da yer kaplıyor ceplerimde!.

        Bütün sabahlar gibi bu sabah da dopdoluyum,  bu sabah da beynime yazdım şiirleri iş yerine varana kadar, klavyeme kavuşana kadar bir çoğunu unutacağım kafamdaki dizelerin. Ama olsun aklımda kalanlarla idare ederim bütün gün; bir de iki seneyi geçkindir tanış olduğum Gamyun’la avunurum.

        Ya no’luyor  bana neden iş yerine gelmek internete girmek için can atıyorum her sabah, hele ikinci Bismillah’ı niye çekiyorum Gamyun’a tıklarken, öbür kolikliğe ramak kalmışken bu Gamyun’da nerden çıktı, Gamyun kolik mi oluyorum gün-güne, bütün şiir sitelerini terk ettim, korsan şarkı da indirmiyorum artık vazgeçtim. Kızımın istediği Yalın cd’sini bile dokuz milyona satın aldım, köşe kapmaca çalmak istemiyorum internetten; bir de zaman kaybetmek istemiyorum Gamyun’da blog okumak varken.

        Ne denli yer etti bu Gamyun yaşantıma, ne denli zevk almaya başladım okumaktan – yazmaktan, oyun oynamaktan, neden garip bir kaygı duyuyorum bloglarımın  yayımlanmasından, neden bir lokma çiğ köfte üstüne içtiğim rakı kadar haz alıyorum yazım yayımlandığında ve neden en ufak bir şey de  mutlu oluyorum?! Neden kendimi bir şey sanıyorum!?. 

        Yaşananları okumak, yaşanılanları anlatmak horlanmadan – ötelenmeden, bir şeyleri üleşmek hakkaniyetle dosdoğru, uzak durmak var sayım hesaplarına yaklaşmamak, günü – günde yaşamak, paylaşımı yaşatmak, kestirmeden dertleşmek ne hoş oluyor. Tiryakilik mi nedir bu fareye değince elim neden hep burayı buluyor?!

        Huylarım da değişiyor gün – güne eskiden oda  - oda dolaşıp şakalar – tantanalar bağırtılar çıkartırdım. Şakalarım o güzel gözlü hayvana yakıştırılan cinslerdendi haksızca! Şakalarım yüzünden çok cezalar öderdim alkol neşelerinde, kandırılırdım sıcak pide, çaman, kaymak, peynir dörtlemelerinde, bizimkilerin eli cebine pek gitmez de (!)       

        Artık sıkıntılı anlarıma çözümlerim de Gamyun’ca defalarca okuduğum yazıları kezlere bölüyor, bloklarda geziniyor, bu siteyi bulduğuma seviniyorum. Bir küçücük övgü okusam kendime münhasır tüm ölmüşlüğüme inat diriliyorum!

        Bu hafta, hafta sonu dört gün tatil yapacağım yani dört gün Gamyun’suz kalacağım ama bol – bol yatacağım, bağa gitmeyi düşünüyorum güzel bir çiğ köfte yapmalı,  en az üç tane selvi boylu götürmeliyim güzel kebaplar, ızgara köfteler, salatalar yapmalıyım arkadaşlara, boğaz olmasa pek sokulmuyorlar da!  

        Bir kuş ötüyor karşı ağaçta resmini çekmeye uğraşıyorum dalların arasında bulamıyorum, küçük bir şey Turuncan deriz biz, ıslık çalar gibi ötüyor, sabah – sabah ne keyiflendim ama, aralığın ortasını geçtik bu sabah kar yağıyordu biraz önce yağmura çevirdi. Dün akşam giderken sıcak odada bozulmasın diye pencerenin önüne koyduğum poşetteki peyniri kedinin biri,  bir güzel yemiş ne yapalım afiyet olsun, kantinden simit getirtirim biraz sonra..

        Bir nefeslik memnuniyet benimkisi rakı tadında, bir yudumluk mutluluk belki, herkesin yaşantısı kendinedir biliyorum, olsun ben bunları paylaşmak istiyor bölüşüyorum. İyi ki varsın Gamyun hoşafçılık sanma ya seni seviyorum!

221207 – 08.15 - Kayseri