Birinin bir çiçeği sevebilmesi ya da bırakın çiçeği sadece sevebilmesi neye bağlıdır?

Tanrıdan edinilmiş bir dürtünün eseri midir sevmek yoksa aklın zihnin bir yansıması mıdır ?

Neye göre karar verilir sevmeye ? Ve neye göre sonlandırılır sevilen birinin ya da bir nesnenin tarafımızdan sevilmesi ?

Sanırım bu soruların cevabı tek bir kelamda saklı ? ‘’ÇIKAR’’

Birini ya da birşeyi çıkarsızca seviyorsan tüm soruların , sorunların karşısına net bir yanıt olarak koyabilirsin sevdiğini ?

-         Ben seni çok seviyorum ama bakalım sende beni benim seni sevdiğim kadar seviyor musun ?

Verdiğin değeri alabilme telaşesidir sevenin kalbindeki ateşi söndüren....

Hayvan besleyenler bilirler , bir köpeğin sahibine karşı sevgisi ve özlemi hiç azalmaz.

Çünkü çıkara dayalı değildir. Bir köpeğin sevdiği insana karşı olan sevgisi merhamet falan da değil saf

sevgidir  çünkü.

Çıkarlarıyla çiçek sevenler bahçıvanlar değil tüccarlardır.....

Para yoksa çiçek değerli değildir tüccar için

Şimdi bakın sevginize ve sevdiklerinize ve sorun kendinize , Elindeki yaralardan bile mutlu olan bir

bahçıvan mı yoksa kamyon kamyon çiçekten bile mutlu olamayan bir tüccar mısınız?

Kurban edilsem ya sana.

Hem de Şöyle büyük bir törenle ,

Halkın gözü önünde ,

Senin ayaklarının dibinde...

Cellat bağırsa şöyle :

Efendimiz ;

Emredin , sevmekten ölsün bu kulunuz....

Isientus....