Bir bahar başlangıcıydı, içimde tarifsiz bir coşku, içim içime sığmıyordu nedense. Sebebini de bilmiyordum oysa çok baharlar görmüştüm, açan çiçekler sanki renksiz, uçan kuşlar cıvıltısız, papatyalar mor menekşeler kokusuz, o çok güzel güllerin üzeri ise bülbül süz gibiydi sanki. Oysa bu gün çok bir başkaydı Mayıs ayının ilk haftasıydı baharın geldiği müjdelenmişti sanki seni tanıdığım o gün. Bir tesadüf sonucu tanımıştım seni, sanırım bu baharın coşkusu senmişsin seni tanımanın coşkusunu yaşamıştım önceden. Yıllardır nadasa bıraktığım yüreğimde kıpırdanmalar ile birlikte traktörler o katılaşmış yüreği sökmek için harıl harıl çalışmalara başlamış, yumuşacık bir yürek haline getirmişlerdi nasırlaşan yerleri.

            Seni her gördüğümde biraz daha artıyordu coşkularım, artık seni görmeden yapamaz olmuştum. Senin için yüreğimde en güzel yeri hazırlar hale gelmiştim, seni senden habersiz sevdiğim anlarda. Zamanla aramızda kıvılcımlar karşılıklı çakmaya başlamış olsa da sen bunu yalanlıyordun, oysaki senin de beni sevdiğinden emindim. Çok güzel bir fidan gibiydin sen ellerimde, ben o fidanı ekeceğim yeri çok iyi biliyordum, sen kendin bile beni sevdiğini bildiğin halde bunu kabul etmeyi nedense istemediğin için o fidan elimde kalmıştı.

            Her günümüz yine senle beraber geçiyordu, sevgiye dair her ne varsa sende de mevcuttu, bensizlik sanada yaramıyordu bunu sen de ben de çok iyi biliyorduk ama nedense kabullenmek sana zor geliyordu. Ta ki o güne kadar, bir ani fırtınayla gelmiştin, tarifsiz bir kıskanmaydı bu, beni başkalarıyla paylaşamamıştın, iş te o gün beni sevdiğin dökülmüştü dillerinden. O an çocuklar kadar şendim, elimi nereye koyacağımı dahi bilemedim, o çok zamandır yerini hazırladığım elimde bulunan fidanla birlikte yüreğime ekmiştim seni, sevgimdi seni sulayacak olan, aşkımdı yapraklarında açacak olan ve içinde seninde bulunduğun kalbimdi bu fidanın meyvesi. Ben seni öylesine değil ben seni ölesiye sevmiştim, bilerek ve isteyerek seni yüreğime ekmiştim. 16.04.2015

            YÜREĞİME EKTİM SENİ.

Yüreğime ektim seni sevgilim,

Dermanı da sensin fermanı da,

Derman ver yücelsin,

Ferman ver sevginle büyüsün.

O na suda gerekmez

O toprak ta istemez.

Yalnız sevgini ister

Başka sevgi de bilmez.

Yüreğime ektim seni,

Orada kalsın orada büyüsün.

Kimse görmesin seni,

Gözlerin benim için gülsün.

Her gün özlem le bakıyorum

Seni kendim den saklıyorum.

Ve biliyorum ki

Seni çok seviyorum.

Yüreğimi ektim seni,

Büyüsün serpilsin,

Bir beni bilsin,

Bir beni sevsin,

Ben öyleyim sevgilim,

Bir sensin dileğim.

Benim canım cananım,

Sevda meleğim.

Aldım seni kuru dal iken,

Kıyıp ta bir yere koyamadım,

Dalların yumuşaktı, yoktu diken,

Yüreğime ektim seni,

Seni kendimden ayıramadım.

                                               (S.G. Buğrabey)