Bitiremedim.
31 Mayıs 2015, 02.55 A- A+
Harf harf dökülürken gözlerden, göz yaşları... Kaleme ne hacet? Mürekkep bol, yalnız kağıt, sükut etmiş. Konuşan birisi var, yok değil. Ama dinlemeyi bilmeli... Öğrenmeli önce besmele çekerken, niyet etmeyi. Ya sağa sola bakmalı, karşıdan karşıya geçerken, ya da parmaklarını avuçlarına kapatarak yumruk yapmalı. Kimi cesaret edip, kulaklığını çıkarttı ve taktı... Kimi , cesaretini önüne alıp, arkadaşı sandı. Alakası yok zannetmeyin, yumruğunu sıkıp karşıya geçemeyen, olduğu yerde kaldı. Avazı çıkıncaya kadar bağıran, Sükut eden kağıtlardı.Merhemi yok zanneden, reçetesini yaktı. Oysa, tezlerin tümüne kafa tutan ufacık bir anı vardı. Ama dinlemeyi bilmeli... Öğrenmeli önce besmele çekerken, niyet etmeyi.
Kana karıştı mı bir kere illet sevgi, damarlarınızda en tesirli zehir misali, hiç bir ısırık izi olmadan, vücut da leke bırakmadan,çektiğiniz acıya doymadan, tüm benliğimi ele geçirir.Dudaklarım ısırığa yetişseydi, çekip içime zehrini, yine ve yeniden gitmesin diye tükürüğümden, bir bardak su istemeden...
Akla geldikçe, kağıt sükut etti.
B.A.
Kana karıştı mı bir kere illet sevgi, damarlarınızda en tesirli zehir misali, hiç bir ısırık izi olmadan, vücut da leke bırakmadan,çektiğiniz acıya doymadan, tüm benliğimi ele geçirir.Dudaklarım ısırığa yetişseydi, çekip içime zehrini, yine ve yeniden gitmesin diye tükürüğümden, bir bardak su istemeden...
Akla geldikçe, kağıt sükut etti.
B.A.
YORUMLAR
Vazgeçince biter... Acısı başka başlar.. Zehri ayrı dağılır. Öldürmez ama süründürür...