gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Mutluluk Hap'ı Kullananlar Yaklaşmasın

18 Ekim 2015, 02.44
A- A+



      Göz kapaklarımda biriken uykusuzlukla mücadele ediyor içimde biriken hüzün.. Gözyaşı dökmekten kapanmıyor da zaten. Öylece teslim oldum bu gece ağlamaya. Teslim oldum çaresizce.. Yazı yazasım tuttu ama süslü cümlelere yer yok bu gece defterimde.. Gelişi güzel dökmek istiyorum yalnızca cümlelerimi..

İçinde bulunduğumuz hani şu hayat denilen sistemi beğenmiyorum, beğenemiyorum son zamanlarda. Sanki yaşadıklarım imtihan olmaktan çıkmış da cezaya dönüşmüş gibi. Ergenlik psikolojisine dönmedim, sevgilisinden ayrıldığı için çikolata komalarına girip yalancıktan ağlayan samimiyetsiz ve amaçsız kızlar gibi de değilim. Sistemle ilgili sorunlarım var dedim ya işte. Bir çeşit çöküş denilebilir aslında. Ya iyileştirici bir güncelleme gerekiyor bana bugünlerde, ya da direkt formatla resetlemek istiyorum kendimi.

Şarkılar bozar insanı evet. Bu yüzden uzmanlar özellikle üzgün olduğunuz dönemlerde slow müzikler dinlemeyi tercih etmeyin diye ikaz ederler. Ben bu gece o diplomalı uzmanların sistemine de gülüyorum acı acı.. Çünkü kendimi ağır bir müzikle gaza getirerek almadım bu hali. Zifiri bir karanlıkta, derin bir sessizlikte ve buz gibi bir havada döküyorum sıcacık gözyaşlarımı..

Bir de çok mühim bir yanlışlığı düzeltti bu gece hayat, benim bildiğim.. ‘’Hiçbir emek karşılıksız kalmaz’’ diye bir kaide yok dedi bana tokat atar gibi. Ne garip.. Neredeyse hayatımın her evresinde ‘’kötü düşünme, kötüyü çağırma, pozitif ol, bardağın dolu tarafından bakmayı ihmal etme’’ diye ikaz ettiğim yakınlarım; bu gece büründüğüm ruh halini görseler, şu yazdıklarımı okusalar ya da ‘meğer bu kız sağlam ruh hastasıymış’ diye düşünüp keserler herhalde irtibatı/iletişimi. Benliğimin dışına çıktım bu gece çünkü.. Belki de fazla uzaklaştım.. Yeniden yolu bulamayacak kadar.. Nakavt oldum uzun lafın kısası.. Teselli etmeyi bırakacağım artık kendimi. Anlamsız şişirmelere de, içi boş avuntulara da yer yok bundan sonra hayatımda..

Sizi de karanlığa sürüklemek gibi olmasın ama, aydınlatmak isterim masumane.. Birileri gelir de bir gün size; ‘’Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer’’

‘’Hiçbir emek karşılıksız kalmaz’’

‘’İyilikler bir gün mutlaka karşılığını bulur’’

‘’Bir yerlerde hala iyi insanlar var’’ gibi içi boş avuntularla deyimi yerindeyse yemeye çalışırsa, öncelikle sakin olmak suretiyle arka fonda sinsice açılmış ‘’bütün dünya buna inansa, birlik olsa, insanlar el ele tutuşsa, hayat bayram olsa..’’ fonunu  derhal kapatıp, realist ve kararlı adımlarla oradan hızlıca uzaklaşın..

Karamsar olmamak için desteğe ihtiyaç duyar insanoğlu her zaman. Toparlanmak için sadık bir yoldaşa.. Ama sizin de yalnızlığınız her defasında şanssızlığınızla çarpışıyorsa; boş verin.. Siz de hayal kurmayı bırakın artık. Zira üstüne düştüğüm her hedeften alıkoydu beni hayat. Ben basamakları tırmandıkça ulaşmak için hedefe, o tutup bir basamak daha yukarıya yerleştirdi. Dolayısıyla hayallerimle aramdaki mesafe hiç değişmedi, hiç yaklaşamadım. Ben çırpındıkça dalga geçti. Ben çaba sarf ettikçe o harcadı. Ben ağladıkça o kahkahayı bastı. Dizlerimin üstüne çöktüm ben de. Yine üstüme harıl harıl yağan yağmurlara, şimşeklere teslim oldum usulca..

Boğazımda fil gibi büyüyen düğüm öldürmezse şimdi beni, bir daha zaten ölmem ki.. Size; sizi sevdiğini ve daima yanınızda olacağını söyleyen insanların bir gün tüm samimiyetinizi  kuru bir ‘’yolun açık olsun’’ vedasına sığdıracağını unutmayın. Her birliğin bir ayrılığı, her mutluluğun bir sonu vardır. Bu ölümle dahi olsa gerçekleşecektir muhakkak. İşte bunu anlayıp, kovaladım ben hayallerimi. Bu defa olur sandım. Yalnız başıma çıktım bir yola ve şimdi arabasının lastiği patlayan şoför gibi kalakaldım öylece ıssız bir yolda. Telefonlarım mı ? Çekmiyor.. Sistem hatalı dedim ya..

Hayatımın uzunca bir dönemini uykudan uyanmakta zorluk çekerek geçirdim ben. Ama bu gece bir dönüm noktası yaşıyorum. Göz kapaklarımda biriken ağırlığa rağmen, dalamıyorum o çok sevdiğim uykuya..

Ağlıyorum, susuyorum.. Ağlıyorum, susuyorum..

Ama ne var biliyor musunuz ? Her durumda Pollyanna’yı oynadım ya hani. Bu kalıp üzerime yapışmışsa demek ki; içinde bulunduğum bu durumun da bir artısını fark ettim şimdi..

‘’Kaybedecek bir şeyinizin kalmaması daha cesur yapıyor sizi..’’

Ömrünüzün geri kalanında bir daha hiç gülümsememe kararı almak gibi…

AZRA

YORUMLAR

18 Ekim 2015, 13.50
Mutluluk hapi varmiki kullanalim :-((  üzülme desemde   cok üzülmüssün vede üzülcegimiz garantie gibi görünüyor.  Bu Kadar sanssiz, mutsuz bir ben olmadigimi biliyordum da Beterin beteri vardiye hep sükr Edip teselli oluyordum  . Sanki siz degilde ben yazdim bunlari yüreginize saglik. Napalim bu hayatta demekki bize  gülmek haram aglamak kaderimizmis. eyvallah hayatt diyorum bende....
18 Ekim 2015, 17.27
Bilemedim ne diyeceğimi rahatına bak boş ver her nolursa senin için oluyor kimse için olmuyor hem sen iyileşmişsin aslında kaybedecek bir şeylerinin olmaması daha nadide sebepler aramaya itecek seni inanmazsan napim ama kesinlikle iyi denilen şeyleri ayrıştırmaya gidiyorsun ki bu süper bir şeydir. Ya bir şey daha var hayatın kalanında bir daha hiç gülümseme kararı almakta emin misin çünkü bu kararda kalma iradesi insan türünün gen diziliminde yok. Ya tamam var da işte o çok farklı bir tarz istiyor insan zaten kendine o kararı aldırmamalı ben kendime asla o haksızlığı yapamam. Tamam bunu tabi ki düşündüm yer yer de düşünmüyor değilim ama öyle tümden yıkıcı bir karardan her defasında başka bir sebepten vazgeçerek dönüyorum. Pollyannayı oynayanlarda bu tür birikmeler her zaman oluyor ilk değilsin. Değişik durumlarındaki normalitelerine ekstra bir şeyler giydirip ruhsal his akışına direniyorsun bu da şişme birikme yapıyor. Bu birikme herkesin karakter duvarını inceltir dışarıdaki ilk savunma zarımız zayıf olur kötü insanlardan zarar görmemizi sağlar. Bundan kurtulduğun içinse gerçekten ayrıcalıklısın. Sistemde bulduğun birinci gedik bu. Daha doğrusu herkesi affetmene veya kimseden nefret etmene aslında ihtiyacının olmadığı bir oksijen bağlantısı bulmuşsun. Bu sana zaman kazandıracak sen bunu göreceksin. Şu anda sistemin maçlarını, dönen dolaplarını oyuncuları kimin kurduğunu her taraftan seyrediyorsun görüyorsun aslında fark edemiyor musun yaa bunu sezememen tuhaf neyse hoş geldin bu farklı dünyaya :) Yalnızlık ile şanssızlığın yoluna çıkması herkese eğlence olarak verilen bir oyun değil tadını çıkar bana kalırsa. Sen iyisin ya planlarını yapmışsın hedeflerin şimdilik aklına gelmese de onları seziyorsun sen. Daha fazla bilmiyorum.
18 Ekim 2015, 20.18

Yazını beğenmek istedim

      karamsar tablonu  sıkıntılı ahvalini meşrulaştırırım diye  vazgeçtim

güzel olmuş diyesim geldi

      içinde bulunduğun kederli durum güzel değil

birşeyler söylemek gereipte bir şey söyliyememek yada söylencek laf bulamamak kötü ve zor bir durum

her türlü sıkıntına hal çaresi bulman için dua ederim ancak

insanlardan hiç bir şey isteme ve bekleme

Allah kuranı kerimde şöyle buyuruyor:Allahtan sabırla ve namazla isteyin.

çok gençsin yazdığın yaşın doğru ise

evet dediğin gibi sana yeşillli pembeli ,süslü püslü beyliklaflar lazım değil

cevabın  ve çözümün özünde


özüne dön ve canlan

19 Ekim 2015, 06.38
   halinizi bilmiyorum lakin bu halinize sevinmelisiniz... ya aksi olsaydı, ya duyarsız yığınlar  sınıfında olsaydınız!!  
20 Ekim 2015, 11.23
Kendinizi eleştirmeyin şu dönemde nerdeyse 72 milyon insanın 50 milyonu sizin durumunuzda ,sanki üzerimize ölü toprağı serilmiş gibi
20 Ekim 2015, 14.59
Size 2 doz Bukowski lazım.
22 Ekim 2015, 01.43
yazınız benimde dikkatimi cekti   hepimiz zaman zaman bu durumlarla karşı karşıya kalmışızdır .ama artık hiç bir şey önemli değil günümüzün türkiyesinde sabah evden çıkınca akşam dönecekmiyiz yada sevdiklerimiz dönecekmi diye düşüneyim derken ruh halimiz iyice çığrından çıktı.eğer sağlıklıysan elin ayağın tutuyorsa gözlerin görüyorsa  bu yazıları yazabiliyorsan  senden mutlusu yok yaşanan her acıya göğüs gereceğiz yoksa bu hayat çekilmez ahla vahla hiç gecmez  ama acılar yaşanmadıkçada  iyiliklerin değerini bilmeyiz onun için bu gece istediğin kadar yaşa ama sabahleyin uyanıp geç aynanın karşısına çünkü senden bir başka daha yok ve seni doğuran  kadın bir daha seni  dünyaya getirmeyecek .o halde  tebessüm et mutlu olmaya calış belkide böyle senin için daha hayırlıdır insanları daha iyi tanıyıp ona göre hayat sahnesinde rölünü oynarken  belkide gelecekde  üzüldüğün için kendine bile kızacaksın sevgiyle kal   ve mutlu kal
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın