gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Kemer Politikam..

23 Ekim 2015, 20.59
A- A+
        Alışkanlık işte...  Her akşam  eve  gel;  ayakkabıları  çıkar, anahtarları  kutuya  fırlat..  Bir  kaç adım at,  saati çıkar.  Sonra kemeri çöz,  fermuarı aç..  pantolonu çıkar  vs. vs.  Kısaca  üst baş  değişilir  rutin bir  şekilde..
       Sonrasın da;  kitabını  alnımdaki  yazıdan kopyalayarak yazdığım  yalnızlığımı  yaşarım  aynı  rutine  bağlı olarak..
           Geçen hafta sonu  süpriz  bir  şekilde İzmir  yolu  gözüktü.  Rutine,  Putin  müdahalesi..  Ne  alaka !  Rus  güzeli  filan değildi  gidiş  sebebim. Sebep,  başka  bir  blog  konusu olacak  kadar kısaydı  zaten:)
         Uçuş  saatinden  önce  vardım  hava limanına. Dışarıda  sigaramı  rahat  rahat içtikten sonra;  uykulu gözlerle ve aynı  rahatlıkla  girdim içeriye.. X Ray cihazlarının bulunduğu  kontrol  noktasına. Sırada  bulunan  kadın - erkek   herkes;  yelek, ceket, çanta, saat  her ne varsa çıkarıp aldıkları kutuya koyarlarken,  bende   aynen  ceketimi  ve saatimi öncelikle çıkartıp  bıraktım herkes  gibi aldığım  kutuya.  Sonra   sigara , çakmak , anahtarları   fırlatırcasına   bıraktım   aynı kutuya. Tabii  kemer vardı  sırada.  Kemeri  çözmeye  başladıktan   30  saniye  kadar  sonra, ortamın sessizliğini  kontrol memuru  kadının  erotizmi alınmış  ses tonu bozdu.                                                                                                                                                                                                                        '' Beyefendi,  sadece  kemeri  çıkaracaksın ''
                     Hayır ''  Biz  ne yapıyoruz ''  diyeceğim de  !!   beyin; kemeri  çözünce  otomatik olarak   pantolonu da  çıkarma  proğramın da  takılı kalmış. Sıradakilerin  rezilliğime  vokal yapan  gülüşmeleri arasında, pantolonumu  bir  karış kadar  aşağı   indirdiğimin farkına da, kontrol memuru  kadının  aslında  hayat     öpücüğü gibi  olan   ses  tonuyla  vardım..  Şükür  ki görünen  sadece iç çamaşırımdı..  Ve  şükür  ki,  beyin o  an  lavabo  modu yerine,  evde  üstümü  değişecekmişim   modunda  çalışıyordu...    
          Kim ''ah'' ediyorsa  bana,    artık  tövbeye  gelsin..  Çünkü  ben  öfkeye  geldim bile !!

YORUMLAR

24 Ekim 2015, 13.20
Çok kısa ama çok ta güldürdün Allah müstahakını versin BEYMEN :))) Bu kadar aradan sonra bu kadar kısa olmamalıydı !
" kitabını  alnımdaki  yazıdan kopyalayarak yazdığım  yalnızlığımı  yaşarım  aynı  rutine  bağlı olarak " buna ise bi ayrı bayıldımmmm :)
Yine yaz lütfen... Teşekkürler.
25 Ekim 2015, 05.53
hahaha emeğine sağlık DDD
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın