Bu blog rakı anısıdır... 

8.

Rakı’ya nameler düzdüm ezeli,

Varlığım rakıyla dolu-bezeli,

Muhabbet sevgidir, sevgi bilene;

Gamyun’da muhabbet bence güzeli..

Fazla elememe, kendimi bilememe gerek yoktu artıkın, içme saatim takvim hesabına dönmüş, İstanbul gecelerine özlemlerim birazcık sönmüştü, kafamı kaldırıp baktığım ikinci kattaki ilk resteuranta çufçufladım, Babamdan kalma alışkanlıkla saydığım basamak sayısı çiftti (32), “şükür” dedim çift gelmesine kendim bile duymadan! (Tek rakamları hiç sevemedim!)

Buraya girmeme sebep olan dışarıdaki  kocaman balık tabelasına inat, buranın balık lokantası olmasına resto, sıcak olarak Adana, içki olarak beyazlaşan badana söyledim, (kimse duymasın öncesinde içeceğim ve yiyeceğim şeylere binaen pazarlık eyledim!) üç soğuk, bir sıcak, birde 35’lik ufak 50 lira trak; İyi pazarlıktı zannımca (!)

Dostumu bulmuş gibi garsonu beklemeden kendim doldurduğum ince dubleyi başımın üzerinden (siz) tüm sevdiklerime  çevirdim, boğazıma devirdim, işte şimdi sevindim! (Şerefe demem Şeref kim diye sorarsınız mutlaka!)

Fondiplediğim rakı gırtlağımdaki acı tadı değiştirdi bir anda, keyfim yerine geliyordu işte, koşup gelen komiye dubleyi ince tek çekmesi için işaret edip bir iki meze seyahati yapıverdim!

Yoğun kalabalık masaların arasında bu çift kişilik masayı bulmam iyi olmuştu (çift olmasam da!) tek kişilik masa yoktur resteurantlarda kanımca!

Ceketimi çıkarıp karşımdaki sandalyeye astım, böylece arkadaş da ayarladım (!)

Barda kalabalık bir grup, bağıra çağıra şakalaşıyor (müziğe rağmen) müzik düzeni diğer yere oranla süper kurgulanmış ve anfi yerleştirmeleri akustik, profesyenelliği hemen belli olan bir udi ve telaşsız nağmelerle sanat müziği parçaları söyleyen güzel sesli genç bir solist, kahretsin yine deli olduğum şey askılı giysisinden taşan göğüslerine engel olma adına ikide bir sütyenini ve elbisesinin askısını çekiştirmesi eksi puan, ama sesi için çekilir bu handikap!

Mezelerin yanında limon getiren komiye ince bir rica “benim masama limon getirme asla” (!)

Parlayan dublelerle keyfim iyice yerine gelmeye başladı, çok geçmeden benim ufak tuşladı, solistin dinlendiği dakikalarda mikrofonu alan udinin sesinin harika olmasını keşfetmem, söylenen namelere oturduğum yerden katılmamı sağlıyor, bazı şarkılarda abartısız Dostlarım ud ağlıyordu!

Fasıla  vermesine müteakip dışarı çıkıp dönüşünden (sigara içti galiba) sonra yanıma yaklaştı “Hoş geldiniz” “Bir isteğiniz var mı?” (Bana özgümüydü her müşteriye hoş geldin deniliyor muydu bilemedim;Önem de arzetmiyordu!) İlgisine teşekkür ettim !

Sahneye dönüşüyle birlikte ud’u bırakıp elektro bağlamayı alması çok hoşlukların habercisiydi benim açımdan!

Ağır geleceğini bildiğim için 35’liğin bir duble istemeyi düşündüm vazgeçip 20’lik söyledim (pazarlık yapmadım rakı ucuzlamıştı; Bedava kıvamında(!))

Müessese ikramı meyve ördr’ü ile 20’lik uyardı! Birde kıyafet değişip fasıla verip geri dönen, elbisesini  değişip mini giyen şu kızın mütamadiyen minisini aşağıya – aşağıya çekiştirmesi olmasaydı (!) 

.../...